08 Οκτωβρίου 2020

ΑΘΗΝΑ | Η καταδικαστική απόφαση συνδυάστηκε με την κρατική καταστολή. Ποια “δημοκρατία” νίκησε; Η φασιστικοποίηση παραμένει και εντείνεται!


Πάνω από 25 χιλιάδες συγκεντρωμένοι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και τα γύρω στενά - που θύμιζαν συγκέντρωση Πολυτεχνείου - ξέσπασαν σε επευφημίες με την ανακοίνωση της απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Λίγα λεπτά μετά, δέχτηκαν την επίθεση των δυνάμεων καταστολής σ’ ένα φανερά προαποφασισμένο σχέδιο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να διαλύσει τη συγκέντρωση με χημικά, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και ρίψεις νερού από τις σύγχρονες αύρες. Το μεγαλύτερο κομμάτι (μαζί του κι εμείς) πορεύτηκε προς την Β. Σοφίας και ολοκλήρωσε την πορεία στο ύψος της Βουλής, ενώ το μικρότερο κατευθύνθηκε προς το Πεδίο του Άρεως και την Πατησίων. 

 
Το ΚΚΕ(μ-λ), συγκροτώντας ένα μαχητικό μπλοκ από τις 9.30 το πρωί, θέλησε να δώσει με το πανό, τη συνθηματολογία και τα έντυπά του την αντίληψη-πολιτική θέση τόσο για τη συγκεκριμένη φασιστική-ναζιστική οργάνωση και τη δίκη της, όσο και για το σύστημα που την εξέθρεψε και που σήμερα την “αντικαθιστά” και την “αποσύρει”, κάτω από τις αντιφάσεις του αλλά φυσικά κι από την πίεση του λαικού παράγοντα. Όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς και του α/α χώρου έδωσαν το παρόν. Φανερή ήταν η συμμετοχή ευρύτερου κόσμου (νεολαίας, εργαζόμενων, ανθρώπων της παλιάς και νέας πολιτικοποίησης) που αγκάλιασε το γενικότερο κάλεσμα και που, μέσα στη συνολικότερη δεξιά μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού και τις αντιλαικές πολιτικές που υφίσταται στο πετσί του, ένιωσε αυτή η μέρα να του “ανήκει”. Οι δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές σε πολλές πόλεις της χώρας μαρτυρούν ότι σε ένα δυναμικό παραμένουν ή δημιουργούνται θετικά αντανακλαστικά.

Με τον τρόπο αυτό έκλεισε ένας μακρύς πρώτος κύκλος αντιφασιστικών κινητοποιήσεων και δράσεων πάνω στο “θέμα” Χ.Α. Από πλευράς αστικής δικαιοσύνης απομένουν οι ποινές (με βάση τα αναθεωρημένα άρθρα του Ποινικού Κώδικα που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να “ελαφρύνει”) και, βεβαίως, η εκδίκαση των υποθέσεων - για να μη ξεχνιόμαστε - σε 2ο βαθμό. Εισακούστηκε το λεγόμενο κοινό περί δικαίου αίσθημα, όπως λέγεται και γράφεται, ή προστέθηκε μια ακόμη ψηφίδα στο αμφίδρομο ξέπλυμα του φασιστικού μορφώματος και του αστικού πολιτικού συστήματος, του συστήματος θα λέγαμε συνολικότερα;
 

 
Επί σειρά ετών οι ιμπεριαλιστές, η αστική τάξη, το κράτος και το σύστημά τους “επένδυσαν” στη Χ.Α. Την εξέθρεψαν, τη στήριξαν, την γιγάντωσαν, έκαναν τη φασιστική “ατζέντα” βασική πολιτική κατεύθυνση, γραμμή και εφαρμοζόμενη πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων. Ήταν σάρκα από τις σάρκες του συστήματος, αρωγός των μηχανισμών καταστολής, αποδεκτός συνομιλητής στα αστικά σαλόνια, φιγούρα δίπλα σε υψηλόβαθμα κυβερνητικά κι όχι μόνο στελέχη του συστήματος, με ανοιχτούς πολύμορφους διαύλους επικοινωνίας μεταξύ τους. Σήμερα, όλοι αυτοί ψεύδονται και υποκρίνονται ότι δεν είχαν καμιά σχέση μαζί της. Τα αλληλοκαρφώματα, ωστόσο, για πολιτική εκμετάλλευση αναφορικά με τη “δεξαμενή ψήφων” της, άλλα φανερώνουν. Σε μια περίοδο μεγάλης πίεσης για το σύστημα τόσο στην οικονομία όσο και στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα (τα οικονομικά και γεωστρατηγικά μνημόνια, όπως έχουμε πει), σε μια εποχή που η καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική επίθεση τσάκιζε κόκαλα, μια ανοιχτά φασιστική εκδοχή με “αντισυστημικό” προφίλ (ας θυμηθούμε το πάνω μέρος της Πλατείας Συντάγματος στις συγκεντρώσεις των “αγανακτισμένων”) ήταν χρήσιμη, για να καναλιζάρει την οργή του λαού σε ανώδυνα για το σύστημα μονοπάτια. Πάντα ενάντια στην εργατιά, τους πρόσφυγες-μετανάστες, τους εργαζόμενους, τη νεολαία. Έτσι ξεπλύθηκε το φασιστικό μόρφωμα.
 

Μητσοτάκης, Σαμαράς, Τσίπρας, Γεννηματά, Βαρουφάκης μέχρι και ο Βελόπουλος (!) “ξεσπάθωσαν” σήμερα κατά της Χρυσής Αυγής. Όλοι αυτοί που είχαν έως και ανοιχτές πολιτικές δοσοληψίες μαζί της, που ανέχθηκαν τη δράση της, που μπόλιασαν τα προγράμματά τους με ακροδεξιές, σοβινιστικές και ρατσιστικές θέσεις, που γνώριζαν τα υψηλά ποσοστά της στα αστυνομικά σώματα, στα ανώτατα στρατιωτικά και δικαστικά πατώματα, παριστάνουν σήμερα τους ανήξερους και τους επιτιμητές αυτής της “εξαίρεσης” του πολιτικού τους συστήματος. Είναι και οι άλλοι, όλοι αυτοί οι φαρισαίοι των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης που κάνουν το άσπρο μαύρο, που επιδίδονται σε κάθε μορφής απόκρυψη και συκοφαντία ενάντια στο λαό, που πραγματοποιούν και δίνουν καθημερινά βήμα στην αντιδραστική προπαγάνδα αυτών που τους μισθοδοτούν, παριστάνουν τους “δημοκράτες” και τους συναποτελούντες το “δημοκρατικό τόξο”. Σήμερα, η κατάληξη της δίκης της Χ.Α. σε 1ο βαθμό, έγινε αφορμή για πολιτική πασαρέλα και κυρίως επιχειρείται να λειτουργήσει ως ξέπλυμα συνολικά του αστικού πολιτικού συστήματος και των κομμάτων του. Αφού καταδικάστηκε το “απόστημα”, “μπορεί” η δικτατορία της αστικής τάξης με τη μορφή της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας να συνεχίσει απερίσπαστη το έργο του ξεπουλήματος της χώρας στους Αμερικάνους κι Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, της επέλασης του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα, της επιβολής του “νόμου και της τάξης”. Αλήθεια, πόσο απέχουν όλα αυτά από όσα σήμερα η αστική δικαιοσύνη τυπικά καταδίκασε; Μια σειρά φασιστικά κόμματα έχουν ήδη καταλάβει τη θέση της Χ.Α. Η “δημοκρατία” τους δεν είναι του λαού, είναι του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού!
 

 
Έχουμε την άποψη ότι ο φασισμός ως γέννημα-θρέμμα του συστήματος θα συνεχίσει να υφίσταται και να λειτουργεί σε όφελός του. Το ξερίζωμά του επιβάλλει την ενίσχυση του εργατικού και του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος. Όσο κι αν χαρήκαμε μαζί με όλο τον πραγματικά δημοκρατικό και αντιφασίστα λαό, άλλο τόσο ξέρουμε ότι η μήτρα που τον γεννά θα συνεχίσει να τον αναπαράγει και παραλλάσσει σε ποικίλες μορφές, λιγότερο ή περισσότερο φανερό, καλυμμένο ή απροκάλυπτο. Κι αν σήμερα το καθεστώς έκανε την επιλογή να “τελειώσει” με το συγκεκριμένο πρότυπο του εγκληματία-μαχαιροβγάλτη που το αποκαλύπτει και το εκθέτει, το επίσημο πολιτικό σύστημα θα συνεχίσει να προωθεί τη φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής με το σύνολο των “έργων και ημερών” του. Από αυτή την άποψη, ο φασισμός θα εκλείψει μόνο όταν η εργατική τάξη ο λαός πάρουν στα χέρια τους την πολιτική εξουσία και τη διεύθυνση της κοινωνίας, όταν ανατρέψουν το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης.

Μέχρι τότε, έχουμε να δούμε πολλά ακόμη επεισόδια “καταφυγής” στο φασισμό, στη πιο επίσημη κυβερνητική, κρατική αλλά όχι μόνο εκδοχή του. Δεν τελειώσαμε μαζί του. Ο αγώνας συνεχίζεται!
 

7 Οκτώβρη 2020

Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)

http://www.kkeml.gr/ 

Δεν υπάρχουν σχόλια: