Η αστική τάξη λέει ξεκάθαρα εδώ και χρόνια πως θέλει λιγότερους πτυχιούχους Πανεπιστημίου. Οι πτυχιούχοι και οι απαιτήσεις τους είναι ωρολογιακή βόμβα για ένα σύστημα σε κρίση που δεν τους απορροφά. Ειδικά όταν οι περισσότεροι στην Ελλάδα προέρχονται ακόμα από εργατικές και λαϊκές οικογένειες, χάρη στις νίκες του φοιτητικού κινήματος.
Έτσι, το νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη φέρνει ιστορικού μεγέθους τομές στο σύστημα εισαγωγής και φοίτησης στα Πανεπιστήμια. Μειώνει δραστικά τον αριθμό των εισακτέων και μετατρέπει τις σπουδές σε άπιαστο όνειρο για τα παιδιά των φτωχών οικογενειών. Αλλάζει τα μηχανογραφικά και σε κάθε σχολή βάζει διαφορετικά όρια βαθμολογίας (Ελάχιστες Βάσεις Εισαγωγής) που θα πετάνε έξω χιλιάδες μαθητές. Οι «καλές» σχολές θα βάλουν πολύ ψηλά τον πήχη, ώστε να γίνουν απλησίαστες για τα παιδιά της εργατικής τάξης, αλλά και μερίδας των μικρομεσαίων στρωμάτων.
Μια σχολή του Πολυτεχνείου θα μπορεί ας πούμε να ζητά από τους εισακτέους της να έχουν γράψει πάνω από 17 στα Μαθηματικά και 16 στην Έκθεση, ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες επιδόσεις τους. Οι εσωτερικές βάσεις κάθε σχολής δεν θα είναι σταθερές, αλλά θα αλλάζουν κάθε χρόνο. Με τα νέα μηχανογραφικά δύο φάσεων, στην α΄ φάση οι μαθητές θα δηλώνουν τις «σχολές ελίτ». Οι αποκλεισμένοι του πρώτου γύρου θα συνεχίζουν στη β΄ φάση όπου θα δηλώνουν σχολές «δεύτερης κατηγορίας». Έτσι η κυβέρνηση θα ξεσκαρτάρει μαζικά τη νεολαία και θα κατηγοριοποιήσει τις σχολές.
Το νέο σύστημα εισαγωγής θα δημιουργήσει χιλιάδες κενές θέσεις στα πανεπιστήμια και ήδη συνοδεύεται από ανακοινώσεις για νέο κύμα συγχωνεύσεων και λουκέτων σχολών, με έμφαση στα περιφερειακά ιδρύματα. Με λίγα λόγια, το νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη φέρνει ένα νέο τοπίο στην τριτοβάθμια, όπου τα όνειρα και οι προσδοκίες για σπουδές χιλιάδων μαθητών θα γίνουν συντρίμμια. Όπου οι προσπάθειες των εργαζόμενων γονιών να δώσουν στα παιδιά τους μια ελπίδα «για μια θέση στον ήλιο» θα σβήσουν. Γι’ αυτό ο αγώνας για την ανατροπή του αποτελεί ζήτημα όλου του λαού.
Αλλά ο Γολγοθάς των ταξικών φραγμών δεν σταματά εδώ. Αν ένα παιδί καταφέρει να ξεπεράσει τα ατέλειωτα εμπόδια και να μπει σε μια σχολή, το νέο νομοσχέδιο θα τον πετάει έξω βάζοντας όρια στα χρόνια σπουδών (ν+2 για τετραετείς και ν+3 για πενταετείς σχολές και άνω). Οι φοιτητές που θα ξεπερνούν αυτά τα όρια θα διαγράφονται. Είναι γνωστές οι τεράστιες οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα φτωχά παιδιά που αναγκάζονται να δουλεύουν ελαστικά και μαύρα κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Για να χρυσώσουν το χάπι στους εργαζόμενους φοιτητές, τους βάζουν τα διπλάσια όρια σπουδών, αλλά στην πραγματικότητα τους παγιδεύουν. Αφενός, γιατί στη μαύρη αγορά εργασίας, σχεδόν κανένας φοιτητής δε θα μπορεί να αποδείξει ότι εργάζεται πάνω από 20 ώρες την εβδομάδα, όπως θέλουν οι διατάξεις. Αφετέρου, γιατί προβλέπουν τόσο σκληρούς περιορισμούς στη συμμετοχή των εργαζόμενων φοιτητών στις εξετάσεις (δικαίωμα εξέτασης μόνον στα μισά μαθήματα) που θα αποτρέπουν οποιονδήποτε από το να μπει σε καθεστώς «μερικής φοίτησης». Παραπέρα, η απειλή της διαγραφής θέλει να αποτρέψει τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση μέσα στις σχολές και να πειθαρχήσει τη νεολαία, προετοιμάζοντάς την για τους χώρους εργασίας.
Η αλλαγή τοπίου στα πανεπιστήμια προϋποθέτει έλεγχο και σκληρή καταστολή των φοιτητών
Θέλουν να ξεμπερδέψουν με το φοιτητικό κίνημα. Στήνουν στα πανεπιστήμια έναν δαιδαλώδη μηχανισμό για να ελέγχουν τη συμπεριφορά των φοιτητών, να παρακολουθούν κάθε τους κίνηση, να τους τιμωρούν και να τους πειθαρχούν. Δημιουργούν ζώνες ελεγχόμενης πρόσβασης στις σχολές με συστήματα cctv (κάμερες, ανιχνευτές) και στήνουν σε κάθε ΑΕΙ ένα κέντρο λήψης σημάτων συνδεδεμένο με το αρχηγείο της ΕΛΑΣ. Βάζουν κάμερες μέσα στα αμφιθέατρα και στους διαδρόμους των σχολών, παραβιάζοντας κάθε δημοκρατικό δικαίωμα πέρα από κάθε φαντασία.
Φτιάχνουν ειδικό σώμα αστυνομίας για τα Πανεπιστήμια, για να ελέγχει τη ζωή και τη δράση των φοιτητών, το οποίο θα ανακρίνει, θα κάνει σωματικούς ελέγχους και θα συλλαμβάνει. Οι χιλιάδες νέοι ειδικοί φρουροί θα υπάγονται απευθείας στην ΕΛΑΣ και θα παρακολουθούν, θα τιμωρούν και θα καταστέλλουν κάθε δράση. Κυρίως, θα αποτρέπουν τους αγώνες.
Στήνουν νέο πειθαρχικό κώδικα για τους φοιτητές με «αδικήματα» που περιλαμβάνουν από την (αφισο)ρύπανση και την παρεμπόδιση Συγκλήτων, ως τη διεξαγωγή συνέλευσης σε αίθουσα χωρίς άδεια και την κατάληψη κτηρίου. Πέρα από τις ποινικές διώξεις, οι ποινές θα είναι αναστολή φοίτησης από έναν ως 24 μήνες ή και οριστική διαγραφή του «δράστη».
Ανακοινώνουν μέτρα για να θέσουν τους φοιτητικούς συλλόγους κάτω από τον κρατικό έλεγχο κι έτσι να τους διαλύσουν. Σε μία από τις διατάξεις «χώνουν» και το ενιαίο ψηφοδέλτιο στις φοιτητικές εκλογές για να φιμώσουν την ελεύθερη πολιτική δράση μέσα στις σχολές. Όλα σε ένα νομοσχέδιο τερατούργημα.
Ωστόσο, η προσπάθεια να αποκλειστούν τα παιδιά της εργατικής τάξης και του φτωχού λαού από το δικαίωμα στις σπουδές δεν είναι απλό εγχείρημα. Από τη Χιλή ως τη Μεγάλη Βρετανία και από τη Γαλλία ως τη γειτονική Αλβανία και την Τουρκία, το ζήτημα των ταξικών φραγμών σηκώνει όρθια τη νεολαία και τη βγάζει στον δρόμο. Η κυβέρνηση γνωρίζει πως η νεολαία μπορεί να γίνει ορμητικό ποτάμι και να ξεχυθεί στους δρόμους, παρασέρνοντας ψηφισμένους νόμους και πολιτικές. Γι’ αυτό και η σαρωτική επίθεση στο δικαίωμα στις σπουδές πάει χέρι-χέρι με την πιο βάναυση καταστολή. Γι’ αυτό και απαγορεύει τις συγκεντρώσεις άνω των 100 ατόμων, στήνει δικογραφίες και διώκει αιφνιδιαστικά τον φοιτητή του Φυσικού ΕΚΠΑ και μέλους της νΚΑ για υποτιθέμενα αδικήματα που διέπραξε τον Οκτώβριο του… 2019, αμέσως μετά το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στις 28/1. Έτσι στέλνει μήνυμα για το τι θα ακολουθήσει: ένα εκδικητικό και ανελέητο πογκρόμ σε βάρος συνδικαλιστών, αριστερών και προοδευτικών φοιτητών μέσα στα πανεπιστήμια…
Οι σαρωτικές διατάξεις του νομοσχεδίου για τα πανεπιστήμια ανοίγουν ευρύτερα ζητήματα. Γίνονται μοχλός επιβολής της ταξικής ανισότητας από το πεδίο της εκπαίδευσης, ως το πεδίο της παραγωγής και της κοινωνίας. Χτυπούν τη δυναμική αναπαραγωγής των αριστερών οργανώσεων στην Ελλάδα. Απέναντί τους πρέπει να βρουν, όχι μόνον τους φοιτητές και τους μαθητές, αλλά ένα παλλαϊκό τείχος αγώνων. Τα βάρβαρα μέτρα Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη είτε με τη μορφή νομοσχεδίου, είτε ακόμη και ψηφισμένου νόμου, πρέπει να ανατραπούν ολοσχερώς.
Προλεταριακή Σημαία - Διαβάστε επίσης:
Η κατεύθυνση που απαιτείται για τη νίκη ενάντια στο νομοσχέδιο Κεραμέως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου