Για ποιον λόγο μεταθέτουν την είσοδο της αστυνομίας στα Πανεπιστήμια

Παρά τις πρώτες δηλώσεις Χρυσοχοϊδη που προανήγγειλαν ότι οι πρώτοι αστυνομικοί θα μπούνε σε ορισμένα πανεπιστημιακά ιδρύματα το πρώτο δεκαπενθήμερο του Απρίλη, οι πρόσφατες δηλώσεις του Υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου μεταθέτουν την είσοδο της ΟΠΠΙ προς τα μέσα με τέλη Σεπτεμβρίου. Μάλιστα ο Υφυπουργός παιδείας έκανε λόγο ότι «Θα πρέπει πρώτα να προσληφθούν, να εκπαιδευτούν και μετά να μπούν» και χαρακτήρισε τις κινητοποιήσεις των φοιτητών ως «επαναστατική γυμναστική».

Κατά την άποψή μας ο λόγος που μετατίθεται η είσοδο της αστυνομίας στα πανεπιστήμια δεν έγκειται στην μη πρόσληψη και στην μη εκπαίδευση του νέου σώματος. Άλλωστε η πρόθεση της κυβέρνησης ήταν να χρησιμοποιηθούν υπάρχουσες δυνάμεις της Ελληνικής αστυνομίας (άρα και εκπαιδευμένες). Δεύτερον όσον αφορά τις προσλήψεις σωμάτων ασφαλείας, το σύστημα και η Κυβέρνηση έχουν αποδείξει ότι λειτουργούν αστραπιαία σε κάτι τέτοια θέματα και χωρίς καθυστερήσεις. Τρίτον οι συζητήσεις περί εκπαιδευμένων και μη αστυνομικών ( συζήτηση που είχε ανοίξει με βάση τα γεγονότα στην νέα Σμύρνη) είναι τουλάχιστον αποπροσανατολιστική ( για να μην την χαρακτηρίσουμε γελοία) εφόσον όλα τα σώματα της αστυνομίας εκπαιδεύονται μόνο για ένα πράγμα. Για να τρομοκρατούν, να καταστείλουν και να συλλαμβάνουν τον εχθρό λαό. Η καλύτερη εκπαίδευσή τους έγκειται στο πως θα κάνουν τα παραπάνω πιο αποτελεσματικά.

Ο λόγος λοιπόν που η κυβέρνηση πάει για τον Σεπτέμβρη την είσοδό τους δεν είναι άλλος από τον φόβο για νέες κινητοποιήσεις από τους φοιτητές. Όσο και να θέλει ο Συρίγος να μειώσει τον ήδη υπάρχοντα φοιτητικό αναβρασμό που δημιούργησε ο νόμος έκτρωμα Κεραμέως και τα πρώτα αποτελέσματα της εφαρμογής του χαρακτηρίζοντάς τον επαναστατική γυμναστική, η Κυβέρνηση και τα επιτελεία του συστήματος (μάλλον και ο ίδιος) τον αξιολογούν αρκετά ψηλά.

Οι φοιτητές εδώ και ένα πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα από μαζικές διαδηλώσεις σε πανελλαδικό επίπεδο έδειξαν την εναντίωσή τους στον νόμο και τις αγωνιστικές τους διαθέσεις για να παλέψουν ώστε αυτός ο νόμος να μην περάσει. Ο αγώνας αυτός πήγε περίπατο τις απαγορεύσεις, δημιούργησε κόστος και πίεση στην Κυβέρνηση και το σύστημα. Τα χτυπήματα που ακολούθησαν στο ΑΠΘ με την εισβολή της αστυνομίας είχαν την άμεση και μαζική απάντηση από μεριάς φοιτητών στην Θεσσαλονίκη και σε μια σειρά από άλλες πόλεις. Παρά την φόρα που είχε πάρει η Κυβέρνηση να προχωρήσει την επίθεση σε μια σειρά από μέτωπα με την ευκαιρία που τις έδωσε η πανδημία κατάλαβε ότι δεν θα είναι μια τόσο εύκολη υπόθεση όταν ο λαός αντιστέκεται και παλεύει. Η πάλη των φοιτητών και ο αγώνας τους κατάφεραν να καθυστερήσουν πτυχές της επίθεσης αυτής.

Το σύστημα ετοιμάζεται να ψηφίσει τώρα στα κοντά έναν νόμο για τα εργασιακά που καταργεί το οχτάωρο και βγάζει στην παρανομία τον ταξικό συνδικαλισμό, τις απεργίες και την δυνατότητα οργάνωσης των εργαζομένων. Όπως και στο φοιτητικό έτσι και στο εργασιακό το σύστημα γνωρίζει ότι πρέπει να θωρακιστεί και να προετοιμαστεί, διότι η επίθεση που έχει φέρει και ετοιμάζεται να φέρει θα γεννήσει πολλές αντιδράσεις. Τρέμει στο ενδεχόμενο οι φοιτητές να συνδεθούν με τους εργαζόμενους και να παλέψουν από κοινού για τα προβλήματά τους. Κάτι τέτοιο θα διαμόρφωνε ένα τελείως διαφορετικό τοπίο στις εξελίξεις. Για αυτό και επιλέγει να καθυστερήσει την είσοδο της αστυνομίας και να προφυλαχθεί από νέες κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις των φοιτητών.

Ο αγώνας ενάντια στον νόμο Κεραμέως πρέπει να δυναμώσει και να πολιτικοποιηθεί. Πρέπει να πλατύνει και να απευθυνθεί στους πραγματικούς μας συμμάχους που δεν είναι άλλοι από τους φοιτητές και τους μαθητές που βιώνουμε την ίδια επίθεση. Πρέπει να συνδεθεί με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων ενάντια στο μαύρο εργασιακό μέλλον που μας ετοιμάζουν. Με μαζικούς αγώνες και αντιστάσεις πρέπει ο λαός και η νεολαία να φράξει την επίθεση και να αναμετρηθεί με το σύστημα και την κυβερνητική πολιτική. Αυτό είναι που φοβάται και θέλει να προλάβει το σύστημα και η κυβερνήσεις του. Ας κάνουμε λοιπόν τους φόβους τους πραγματικότητα.