Η αποτυχία των ΗΠΑ να συγκροτήσουν ένα ισχυρό κατοχικό κράτος στο Αφγανιστάν, που θα υπηρετεί τα συμφέροντά τους στη χώρα και τις πολεμικές κατακτητικές επιδιώξεις τους στη στρατηγικής σημασίας περιοχή, εκδηλώθηκε όλο το τελευταίο διάστημα με τον πιο δραματικό τρόπο. Πρόκειται για μια αποτυχία που πιστοποιεί ακόμα περισσότερο την αναντιστοιχία στόχων και μέσων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Πιστοποιεί τη σχετική υποχώρησή του έναντι των ανταγωνιστών του, και κυρίως του στρατηγικού αντιπάλου του, της Ρωσίας, αλλά και του στρατηγικού του ανταγωνιστή, της Κίνας. Σχετική υποχώρηση που από το 2001 της αμερικάνικης εισβολής στο Αφγανιστάν διαμόρφωσε γενικούς και ειδικότερους όρους μέσα στο Αφγανιστάν και στην περιοχή που δεν επέτρεψαν την ευόδωση των αμερικάνικων σχεδίων.
Ωστόσο, είναι επίσης φανερό ότι η Καμπούλ, όπως έσπευσε να επισημάνει και ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μπλίνκεν, «δεν είναι Σαϊγκόν». Στη Σαϊγκόν οι δυνάμεις των ΗΠΑ, ηττημένες από τον μεγαλειώδη εθνικοαπελευθερωτικό επαναστατικό αγώνα του Βιετναμέζικου λαού, αποχωρούσαν πανικόβλητες, κρεμασμένες σαν τσαμπιά από τα ελικόπτερά τους, ενώ στην περίπτωση του Αφγανιστάν οι εξελίξεις οπωσδήποτε δεν έχουν τη σφραγίδα και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του λαϊκού παράγοντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον έλεγχο στο αεροδρόμιο της Καμπούλ έχουν οι χιλιάδες αμερικανοί στρατιώτες που έχουν παραταχθεί και συνεχίζουν και εκεί να πυροβολούν και να δολοφονούν πολίτες. Όλα αυτά συμβαίνουν παρά τη ραγδαία επέκταση σε όλη τη χώρα των δυνάμεων των Ταλιμπάν και την κατάληψη της Καμπούλ από τις δυνάμεις τους. Ακόμα και αν είναι πραγματικός ως ένα βαθμό ο αιφνιδιασμός των Μπάιντεν-Μπλίνκεν από την ταχύτατη αυτή «επικράτηση» των δυνάμεων των Ταλιμπάν στην πολύπαθη χώρα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ΗΠΑ μεθόδευσαν τη στρατιωτική αποχώρησή τους από τη χώρα, ενώ παράλληλα επιχειρούσαν να διαμορφώσουν συνεννοήσεις με τις δυνάμεις αυτές για την «επόμενη μέρα». Ήδη, οι συνομιλίες στο Κατάρ για «τη μορφή διακυβέρνησης του Αφγανιστάν», μεταξύ δυνάμεων της απελθούσης κατοχικής κυβέρνησης του τέως προέδρου Άσραφ Γκάνι και των ηγετών των Ταλιμπάν, διεξάγονται υπό την επιδιαιτησία των ΗΠΑ! Εξάλλου, οι δυνάμεις αυτές των Ταλιμπάν είναι γέννημα-θρέμμα των ΗΠΑ, από την δεκαετία του 1980, όταν ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός επιχειρούσε απαντήσεις στην εισβολή και κατοχή του Αφγανιστάν από την σοσιαλιμπεριαλιστική ΕΣΣΔ (1979-1989).
Συνεπώς είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ κάθε άλλο παρά παραιτούνται από το να ελέγξουν τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν και ότι θα χρησιμοποιήσουν κάθε στρατιωτική, οικονομική και πολιτική δυνατότητα που έχουν στην περιοχή και στη χώρα για να εκβιάσουν τις εξελίξεις αυτές σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα και επιδιώξεις. Επιδιώξεις που αφορούν σε μια σειρά κρίσιμα μέτωπα της περιοχής, από τη Συρία και τον Περσικό Κόλπο έως το Ιράν, για να αναιρέσουν τις επιτυχίες και τις παρεμβάσεις του ρώσικου ιμπεριαλισμού, αλλά και για να μπλοκάρουν τη διείσδυση του κινέζικου ιμπεριαλισμού του οποίου το σχέδιο «μία Ζώνη, ένας Δρόμος» έχει σοβαρές στοχεύσεις στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας. Ταυτόχρονα, βέβαια, ενισχύεται και η ρώσικη παρουσία στο Αφγανιστάν, καθώς η Μόσχα όχι μόνο δεν εκκενώνει την πρεσβεία της στην Καμπούλ, αλλά -όπως επισήμως ανακοινώνεται- βρίσκεται και αυτή σε συνομιλίες με δυνάμεις των Ταλιμπάν. Αλλά και η Κινέζικη πρεσβεία παραμένει σε λειτουργία στην Καμπούλ, ενώ αξιωματούχοι του Πεκίνου δήλωσαν ήδη πως επιδιώκουν «φιλικές σχέσεις» με τους Ταλιμπάν.
Συνολικά οι εξελίξεις αυτές και ο απολογισμός αίματος όλων των τελευταίων δεκαετιών του αφγανικού λαού, επιβεβαιώνουν, από τη μια, ότι οι ιμπεριαλιστές και ο ανταγωνισμός τους μόνο καταστροφή και δυστυχία φέρνουν στους λαούς. Επιβεβαιώνουν ότι οι λαοί μόνο στηριγμένοι στις δικές τους δυνάμεις μπορούν να διεκδικούν ανεξαρτησία, μπορούν να παλεύουν για να πάρουν τις τύχες τους στα δικά τους χέρια.
Από την άλλη, οι εξελίξεις αυτές είναι φανερό ότι ενισχύουν την ένταση του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, που -με επίκεντρο το Αφγανιστάν και τα πολλά ερωτήματα που συνοδεύουν τη ρευστότητα των εξελίξεων στη χώρα αυτή- μπορεί να προκαλέσει τυχοδιωκτισμούς και επιθετικές κινήσεις των ιμπεριαλιστών στην ευρύτερη περιοχή.
Ο λαός μας, οι λαοί της περιοχής καλούνται να αρνηθούν τα «πολλά πρόσωπα» της δυστυχίας που φέρνει ο ιμπεριαλισμός. Να παλέψουν για να συγκροτήσουν τη δική τους πάλη, το αντιιμπεριαλιστικό-αντιπολεμικό Μέτωπο των Λαών που είναι επιτακτική ανάγκη της εποχής μας.
Δευτέρα 16 Αυγούστου 2021
Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου