Κομμουνιστικό Κόμμα (Μαοϊκό) Αφγανιστάν: Κάτω το Ισλαμικό Εμιράτο των Ταλιμπάν*

Δήλωση του Κομμουνιστικού (Μαοϊκού) Κόμματος του Αφγανιστάν για το υπουργικό συμβούλιο των Ταλιμπάν:

Οι Ταλιμπάν ανακοίνωσαν ένα υπουργικό συμβούλιο αποτελούμενο αποκλειστικά από κληρικούς και άνδρες και από τους παλιούς και νέους αρχηγούς και διοικητές της ομάδας. Οι Ταλιμπάν είχαν αρχικά υποσχεθεί να σχηματίσουν μια «κυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς» (“inclusive government”). Για αυτό και πολλά απομεινάρια του προηγούμενου καθεστώτος ανδρεικέλων και των ιμπεριαλιστικών και αντιδραστικών δυνάμεων, που πίστεψαν στους Ταλιμπάν, έχουν απογοητευθεί. Η τελετή ορκωμοσίας που είχε προγραμματιστεί για τις 11 Σεπτεμβρίου ακυρώθηκε λόγω της απροθυμίας των προσκεκλημένων να συμμετάσχουν. Οι Ταλιμπάν φαίνεται να παλεύουν ανάμεσα στη δέσμευσή τους στην στενόμυαλη και εξτρεμιστική ιδεολογία τους από τη μία και την απόκτηση διεθνούς νομιμότητας από την άλλη· και είναι ανίκανοι να λύσουν τα πολύπλοκα κοινωνικά προβλήματα μιας κατακερματισμένης κοινωνίας.

«Κυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς», για τους Ταλιμπάν, σημαίνει τον καταμερισμό της εξουσίας μεταξύ των ηγετών, των διοικητών και των διαφόρων τμημάτων τους, που βλέπουν την πολιτική εξουσία ως λάφυρο πολέμου. Εκπρόσωπος των Ταλιμπάν δήλωσε σε συνέντευξη τύπου ότι «κυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς» σημαίνει ότι οι Ταλιμπάν θα «υπηρετήσουν» όλο τον λαό του Αφγανιστάν. Οι Ταλιμπάν θεωρούν τους εαυτούς τους νικητές του πολέμου και την μονοπώληση της πολιτικής εξουσίας ως δικαίωμά τους, αφού θυσιάστηκαν στο δρόμο του Ισλάμ. Οι εσωτερικές διαιρέσεις και αντιφάσεις των Ταλιμπάν φαίνεται επίσης ότι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό της σύνθεσης του υπουργικού συμβουλίου τους. Για την επίλυση των εσωτερικών τους διαφορών, έπρεπε να επέμβει ο Φαΐζ Χαμίντ (Faiz Hamid), επικεφαλής της Πακιστανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Inter-Service Intelligence). Η ανοιχτή ανάμειξη του Πακιστάν στις εσωτερικές διαφορές των Ταλιμπάν και η άφιξη του Φαΐζ Χαμίντ στην Καμπούλ θεωρήθηκε παραπλήσια με την παρέμβαση του Τζον Κέρι (John Kerry), του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, στις εκλογές του 2014 για την επίλυση της διαφοράς μεταξύ Ασράφ Γκανί (Ashraf Ghani) και Αμπντουλάχ Αμπντουλάχ (Abdullah Abdullah). Οι φιλοδοξίες των ηγετών και διοικητών των Ταλιμπάν για την εξουσία είναι ένα άλλο πρόβλημα που αυτοί αντιμετωπίζουν. Στο προηγούμενο καθεστώς ανδρεικέλων, οι παραχωρήσεις και οι απαιτήσεις της πολιτικής ελίτ για το μερίδιό τους στην πολιτική εξουσία είχαν γίνει ο κυρίαρχος τρόπος διακυβέρνησης, ο οποίος συνέβαλε και στην τελική κατάρρευση του καθεστώτος. Οι Ταλιμπάν, όπως κάθε άλλη δύναμη των αντιδραστικών τάξεων, δεν αποτελούν εξαίρεση και τα ανώτερα κλιμάκιά τους είναι επίσης βυθισμένα σε χωρίς έλεος (mired in cutthroat) φιλοδοξίες για εξουσία.

Περιφερειακοί και διεθνείς υποστηρικτές των Ταλιμπάν ανησυχούν για την πολιτική απομόνωση και την πλήρη οικονομική κατάρρευση της κυβέρνησης των Ταλιμπάν, και η πίεση και οι συμβουλές αυτών των χωρών δεν κατάφεραν να πείσουν τους Ταλιμπάν να σχηματίσουν μια «κυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς», τουλάχιστον συμβολικά. Οι εξτρεμιστικές, σοβινιστικές και αντιδραστικές απόψεις, και το πιο σημαντικό οι εσωτερικές και φυλετικές αντιπαλότητες των Ταλιμπάν, δεν τους επιτρέπουν να ευθυγραμμιστούν με τα ελάχιστα στάνταρ του κόσμου σήμερα και να διατηρήσουν κανονικές σχέσεις με τις χώρες του κόσμου και της περιοχής. Στο σημερινό παγκόσμιο σύστημα, η κυβέρνηση των Ταλιμπάν είναι μια εξτρεμιστική κυβέρνηση που τραβά την προσοχή. Για το λόγο αυτό, φαίνεται δύσκολο για τους Ταλιμπάν να απελευθερωθούν από την πολιτική και οικονομική απομόνωση.

Ένα άλλο ζήτημα που θέτει τους Ταλιμπάν σε πολιτική απομόνωση είναι οι δεσμοί τους με την Αλ Κάιντα και τις άλλες ισλαμικές εξτρεμιστικές ομάδες στην περιοχή. Η πιο σημαντική στρατιωτική πτέρυγα του καθεστώτος των Ταλιμπάν είναι γεμάτη με άτομα που έχουν ιστορικό συνεργασίας και διασυνδέσεις με την Αλ Κάιντα και βρίσκονται στη μαύρη λίστα των Ηνωμένων Εθνών και της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Χωρίς τη στήριξη των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, το καθεστώς των Ταλιμπάν θα παραμείνει απομονωμένο και δεν θα αναγνωριστεί από τις περισσότερες χώρες. Δεδομένης της οικονομικής κατάστασης στο Αφγανιστάν, όπου το 80 % των δαπανών της κυβέρνησης εξαρτώνται από την εξωτερική βοήθεια, υπάρχει πιθανότητα η οικονομία να καταρρεύσει λόγω κυρώσεων στο καθεστώς των Ταλιμπάν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Με την ανακοίνωση του υπουργικού συμβουλίου των Ταλιμπάν, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους ανακοίνωσαν ότι δεν βιάζονται να αναγνωρίσουν την κυβέρνηση των Ταλιμπάν, αλλά και εκείνες οι χώρες που βρίσκονται κοντά στους Ταλιμπάν, δηλαδή το Ιράν και η Τουρκία, δήλωσαν επίσης ρητά ότι δεν αναγνωρίζουν την κυβέρνηση των Ταλιμπάν λόγω των αποκλεισμών. Οι Κινέζοι σοσιαλ-ιμπεριαλιστές ενώ ανακοίνωσαν την υποστήριξή τους στους Ταλιμπάν, τους συμβούλεψαν να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τον κόσμο. Το Πακιστάν και το Κατάρ, στενοί υποστηρικτές των Ταλιμπάν, δεν τους έχουν ακόμη αναγνωρίσει και τους έχουν προειδοποιήσει για τις συνέπειες μιας κυβέρνησης με αποκλεισμούς. Παρ’ όλα αυτά, στην παρούσα κατάσταση, όλες οι αντιδραστικές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν έχουν εναλλακτική λύση έναντι των Ταλιμπάν. Εκτός από τη Γαλλία και το Τατζικιστάν, που φροντίζουν να υποστηρίξουν την «αντίσταση» κατά των Ταλιμπάν στο Παντσίρ (Panjshir), άλλες χώρες ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, προσπαθούν να «αμβλύνουν» τους Ταλιμπάν μέσω πιέσεων και παραχωρήσεων. Οι Ταλιμπάν, που έχουν γαλουχηθεί από τους ιμπεριαλιστές, επιθυμούν σχέσεις με ιμπεριαλιστικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ. Το καθεστώς των Ταλιμπάν, ακόμη και μετά την ανάληψη της εξουσίας, δεν έχει σχέδιο οικονομικής πολιτικής και βασίζεται εξ ολοκλήρου στην εξωτερική βοήθεια.

Οι Ταλιμπάν βρίσκονται μεταξύ της ιδεολογικής δέσμευσης για εγκαθίδρυση μιας άκαμπτης θεοκρατίας βασισμένης στο νόμο της Σαρία και της ανάγκης για ξένη οικονομική υποστήριξη. Με τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές να διακόπτουν τη βοήθεια και να παγώνουν τα περιουσιακά στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας του Αφγανιστάν, η οικονομική δύναμη των Ταλιμπάν έχει διαβρωθεί εντελώς και ουσιαστικά όλες οι πρώην πολιτικές και στρατιωτικές διοικήσεις έχουν παραλύσει. Η συνέπεια αυτού στην οικονομία είναι βραχυπρόθεσμα μια σοβαρή ύφεση και μακροπρόθεσμα μια πλήρης κατάρρευση. Τα Ηνωμένα Έθνη, τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι ιμπεριαλιστικές χώρες, αφενός, ανησυχούν για την πλήρη κατάρρευση της οικονομίας και τις συνέπειές της στο Αφγανιστάν, και αφετέρου χρησιμοποιούν χρηματοδοτικά και οικονομικά εργαλεία και πιέσεις για να δαμάσουν τους Ταλιμπάν.

Οι Ταλιμπάν είναι ουσιαστικά μια πολεμική μηχανή και ως εκ τούτου βασίζονται κυρίως στη δύναμη και τη βία για να απαντήσουν σ’ όλα τα σύνθετα κοινωνικά ζητήματα και τις κοινωνικές συγκρούσεις. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή οι Ταλιμπάν δεν είναι ένα λαϊκό κίνημα αλλά μια στρατιωτική πολιτοφυλακή που έχει έλθει στην εξουσία. Για το λόγο αυτό, η ομάδα αυτή, όσο και να έχει πετύχει στο στρατιωτικό πεδίο, προκαλώντας απώλειες και στρατιωτικές ήττες στις δυνάμεις κατοχής και στο καθεστώς ανδρεικέλων, και στην κατάκτηση πόλεων, αντιμετωπίζει δυσκολίες στην επίλυση των μυριάδων εσωτερικών κοινωνικών ζητημάτων και στην αλληλεπίδραση με τα παγκόσμια ζητήματα.

Οι Ταλιμπάν είναι ανίκανοι να λύσουν τα κατακερματισμένα και ευαίσθητα εσωτερικά κοινωνικά προβλήματα στο Αφγανιστάν. Η μονοεθνική, αποκλειστικά ανδρική και μονοκομματική ιερατική κυβέρνηση ενισχύει τη σοβαρότητα των κοινωνικών κρίσεων και διχασμών στο Αφγανιστάν. Ωστόσο, όσο περισσότερο οι Ταλιμπάν αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τα μυριάδες κοινωνικά ζητήματα, τόσο περισσότερο θα καταφεύγουν στην καταστολή και τη βία.

Απ’ την αρχή ο λαός του Αφγανιστάν και ειδικά οι γυναίκες, δεν εξαπατήθηκαν από τις υποσχέσεις των Ταλιμπάν και βγήκαν στους δρόμους να εναντιωθούν. Απ’ την αρχή οι Ταλιμπάν επιτέθηκαν στις γυναίκες· οι γυναίκες έχασαν το δικαίωμα στην εργασία και την κοινωνική θέση. Οι Ταλιμπάν είναι εξαιρετικά μισογύνηδες και έχουν περιορίσει την παρουσία των γυναικών στα ΜΜΕ, στα κυβερνητικά γραφεία, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Η επιβολή αυστηρού απαρτχάιντ λόγω φύλου κατέχει σημαντική θέση στο κοινωνικό πρόγραμμα της θεοκρατίας των Ταλιμπάν. Επιπλέον, οι Ταλιμπάν αντιμετωπίζουν τις καταπιεσμένες εθνότητες με εχθρότητα και συμπεριφέρονται σαν δυνάμεις κατοχής στα εδάφη τους, εξουσιάζοντάς τα και παραδίδοντας τις διοικήσεις αυτών των επαρχιών και των περιφερειών στους δικούς τους διοικητές, προκαλώντας δυσαρέσκεια μεταξύ των καταπιεσμένων εθνοτήτων.

Οι λαϊκές μάζες έρχονται αντιμέτωπες με την πείνα και την ανθρωπιστική καταστροφή. Η συνεχώς αυξανόμενη φτωχοποίηση ταλαιπωρεί τους περισσότερους ανθρώπους της χώρας. Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν προειδοποιήσει για σοβαρό λιμό στο Αφγανιστάν, ειδικά τον ερχόμενο χειμώνα. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, οι άνθρωποι κάτω από το «όριο της φτώχειας» θα αυξηθούν από 70 σε 95 τοις εκατό. Για τους λαούς του Αφγανιστάν, ιδιαίτερα τους εργάτες, τους αγρότες, τις γυναίκες και τις καταπιεσμένες εθνότητες, δεν υπάρχει άλλη επιλογή απ’ το να πολεμήσουν το αντιδραστικό εμιράτο των Ταλιμπάν. Οι γυναίκες και οι νέοι που μοχθούν βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στους Ταλιμπάν και ο θαρραλέος αγώνας των γυναικών ενάντια στους Ταλιμπάν όχι μόνο έχει επηρεάσει άλλα τμήματα της κοινωνίας, αλλά έχει ενισχύσει και το αγωνιστικό φρόνημα των λαών όλου του κόσμου. Οι αγώνες των γυναικών του Αφγανιστάν εμπνέουν, καθώς αντιμετωπίζουν μια από τις πολιτικές δυνάμεις της εποχής που αποπνέουν/εκφράζουν τον μεγαλύτερο μισογυνισμό.

 

Ο αγώνας των γυναικών δεν πρέπει να περιορισθεί σε στενά φιλελεύθερα αιτήματα και δεν πρέπει να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των αντιδραστικών τάξεων. Αντίθετα, το γυναικείο κίνημα πρέπει να έχει μαζικό, δημοκρατικό και επαναστατικό προσανατολισμό. Το κόμμα μας, υποστηρίζει ακλόνητα, υπερασπίζεται και συμπαραστέκεται στους αγώνες των γυναικών και προσπαθεί να τους ενισχύσει οργανώνοντας και προωθώντας την επαναστατική συνείδηση. Η τρέχουσα κατάσταση είναι μια στιγμή σοβαρής δοκιμασίας για όλες τις προοδευτικές και επαναστατικές ομάδες και οργανώσεις.

Τα ανώτερα στρώματα του προηγούμενου καθεστώτος ανδρεικέλων έχουν σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείψει τη χώρα. Η τεχνοκρατική κλίκα η σπουδαγμένη στη Δύση έχει επιστρέψει στην Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να κάνουν τίποτα λόγω έλλειψης κοινωνικής βάσης και οργάνωσης. Μπήκαν στη χώρα με τις δυνάμεις κατοχής και έφυγαν όταν οι δυνάμεις αυτές έφυγαν. Οι πολέμαρχοι του καθεστώτος, που είχαν παίξει το ρόλο του πεζικού για τις δυνάμεις εισβολής και κατοχής το 2001 και μοιράστηκαν την εξουσία και τα συσσωρευμένα κεφάλαια τα τελευταία είκοσι χρόνια, έχουν επίσης εγκαταλείψει τη χώρα. Αυτοί οι άνθρωποι, ωστόσο, εξακολουθούν να διεκδικούν το μερίδιο τους από την εξουσία. Εάν οι Ταλιμπάν δεν είναι σε θέση ν’ ανταποκριθούν μ’ επιτυχία, καθώς κλονίζεται η δύναμη τους λόγω της έντασης και όξυνσης των κοινωνικών κρίσεων, αυτές οι δυνάμεις που έχουν πολιτικές οργανώσεις και κάποια κοινωνική βάση θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα στο καθεστώς των Ταλιμπάν και θα μπορούσαν επίσης να λάβουν εξωτερική υποστήριξη για τις προσπάθειές τους. Ωστόσο, για τις αντιδραστικές, αστικο-φεουδαρχικές, κομπραδόρικες τάξεις του προηγούμενου καθεστώτος, τα τζιχαντιστικά κόμματα, τους σοβινιστές, μερικούς τοπικούς ισχυρούς άνδρες, τους κληρικούς και τα καθυστερημένα τμήματα της κοινωνίας, η επιλογή συμφιλίωσης και συμπαιγνίας με τους Ταλιμπάν είναι υπαρκτή. Εάν το καθεστώς των Ταλιμπάν επιμείνει, αυτοί οι άνθρωποι θα υπηρετήσουν το καθεστώς των Ταλιμπάν, το οποίο θα παρέχει ασφάλεια στη ζωή και την περιουσία τους.

Ο αγώνας του λαού του Αφγανιστάν ενάντια στους Ταλιμπάν και η πολιτική κατευνασμού των Ταλιμπάν από τις ιμπεριαλιστικές και αντιδραστικές δυνάμεις δείχνουν ότι ο λαός της χώρας πρέπει να επωμισθεί τον βαρύ αγώνα ενάντια στη βάναυση τυραννία των Ταλιμπάν. Σχεδόν όλος ο απλός λαός του μόχθου , οι εργάτες, οι αγρότες, οι γυναίκες, οι νέοι και οι επαναστάτες διανοούμενοι δεν τρέφουν αυταπάτες για τους Ταλιμπάν. Σήμερα, τα περισσότερα δεινά και το μεγαλύτερο μέρος του πολύ δυσάρεστου εγκλεισμού, περιορισμού , που επιβάλει το καθεστώς των Ταλιμπάν, το νιώθει ο απλός λαός του μόχθου και ιδιαίτερα οι γυναίκες. Η πιο μεγάλη συμπαράσταση και αλληλεγγύη προς τον λαό του Αφγανιστάν εκφράζεται επίσης από τον απλό λαό του μόχθου, τα προοδευτικά κόμματα και τις οργανώσεις ανά τον κόσμο. Ενώ οι εγχώριες και οι παγκόσμιες αντιδραστικές τάξεις ψάχνουν να τα βρουν με την αντίδραση των Ταλιμπάν.

Το Ισλαμικό Εμιράτο των Ταλιμπάν δεν έχει ισχυρή κοινωνική βάση στο Αφγανιστάν και δεν έχει σταθερή εξωτερική υποστήριξη. Γυναίκες, σκληρά εργαζόμενος απλός λαός, καταπιεσμένες εθνότητες, μεσαίες τάξεις των πόλεων και διανοούμενοι έχουν μια βαθιά αποστροφή προς το καθεστώς των Ταλιμπάν. Οι συνέπειες του καθεστώτος των Ταλιμπάν είναι καταστροφικές για τον λαό και την κοινωνία. Μ’ αυτό το καθεστώς, η φτώχεια, ο αναλφαβητισμός και η ακραία καθυστέρηση της χώρας θα διατηρηθούν και οι κοινωνικές καταπιέσεις θα ενισχυθούν.

Τώρα που το αποικιακό σχέδιο των ιμπεριαλιστών των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους στο Αφγανιστάν έχει αποτύχει και ο λαός της χώρας βρίσκεται και πάλι κάτω από το ζυγό της θεοκρατίας των Ταλιμπάν, είναι πλέον πιο ξεκάθαρο από κάθε άλλη φορά ότι η μόνη σωτηρία και ο δρόμος προς τα εμπρός για την απελευθέρωση του λαού του Αφγανιστάν από τη φρίκη του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού και του ισλαμιστικού φονταμενταλισμού είναι η Νέα Δημοκρατική Επανάσταση με σοσιαλιστικό και κομμουνιστικό προσανατολισμό. Αυτό το σημαντικό καθήκον είναι δυνατό να επιτευχθεί με την ενότητα και την αλληλεγγύη του σκληρά εργαζόμενου απλού λαού γύρω από ένα επαναστατικό πρόγραμμα και το κόμμα της επαναστατικής πρωτοπορίας. Επομένως, πρέπει να αγωνιστούμε για την ιδεολογική-πολιτική και οργανωτική ανάπτυξη και εδραίωση του κόμματος, ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις επείγουσες ανάγκες του αγώνα και να προχωρήσουμε προς την προετοιμασία, έναρξη, και προώθηση του Λαϊκού Πολέμου στο Αφγανιστάν.

Κομμουνιστικό Κόμμα (Μαοϊκό) Αφγανιστάν[1]

19 Σεπτεμβρίου 2021

Σημειώσεις

* Το άρθρο με τίτλο “Statement of the Communist (Maoist) Party of Afghanistan on the Taliban cabinet: Down with the Islamic Emirate of the Taliban” δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα http://www.sholajawid.org/index.html και βρίσκεται στη διεύθυνση: http://www.sholajawid.org/english/main_english/Down_with_the_Islamic_Emirate_sh26_d4.html

[1]Στο αγγλικό κείμενο διαπιστώνουμε ότι ο τίτλος του κόμματος αλλού αναφέρεται ως Communist Party (Maoist) of Afghanistan και αλλού ως Communist (Maoist) Party of Afghanistan. Στη μετάφραση διατηρήσαμε αυτήν την διάσταση.

Η μετάφραση έγινε από τα αγγλικά και η δημοσίευση δεν συνιστά απαραίτητα και συμφωνία με όλες τις απόψεις που διατυπώνονται. Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας.