ΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ (ΠΕΝΕΝ), ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΑΝΑΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ "Κ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ", ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ) για «ανεξάρτητη ταξική απάντηση στο Ν. Χατζηδάκη» πραγματοποιήθηκε η σύσκεψη σωματείων, εργατικών κινήσεων και συνδικαλιστών στο ΕΚΑ.
Στην παραπάνω σύσκεψη εμφανίστηκαν βασικά δύο διαφορετικές προσεγγίσεις όσον αφορά τις πολιτικές απόψεις και προτάσεις για τον αγώνα ενάντια στο νόμο. (Από τη μία, «ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά», «η μη εφαρμογή του νόμου», «η καταδίκη του νόμου», από την άλλη «η ανατροπή, η κατάργηση του»).
Κατά την άποψή μας, με τα συνθήματα «ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά», «μη εφαρμογή του νόμου», και «καταδίκη του νόμου» ως πρόταγμα, στην ουσία κατακερματίζεται ο αγώνας και αποφεύγεται η από κοινού και συντονισμένη αντιπαράθεση με το νόμο Χατζηδάκη. Η προσέγγιση αυτή περιορίζει τον αγώνα και τον απομακρύνει από το στόχο της ανατροπής/κατάργησής του. Αυτή η γραμμή εκφράζεται στο απογευματινό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 4 Νοέμβρη, χωρίς να θέτει ζήτημα συνολικής απεργιακής κινητοποίησης, η οποία πράγματι θα μπορούσε να αποδειχτεί απειλητική για την ισχύ του νόμου, παρά μόνο αρκείται σε αόριστες αναφορές στο απροσδιόριστο μέλλον.
Πάνω σε αυτή τη βάση, η μία τάση έκρινε αναγκαία τη διαφοροποίηση από αυτή την αποπροσανατολιστική κατεύθυνση, καταρχάς και πρότεινε μία διακριτή ανεξάρτητη συγκέντρωση την ίδια ημέρα με πορεία στη βουλή.
Από την άλλη, εμφανίστηκαν υποστηρικτές ενός σχεδιασμού που αντιλαμβανόταν ως προσυγκέντρωση την παρουσία στο απογευματινό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 4 Νοεμβρίου, των συλλογικοτήτων της σύσκεψης του ΕΚΑ (σωματείων, εργατικών κινήσεων και συνδικαλιστών), καθιστώντας έτσι τις δυνάμεις αυτές συνισταμένη του περιορισμένου σε συγκεκριμένα πλαίσια πολιτικού προτάγματος της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα.
Διαφορετικές εκτιμήσεις εκφράστηκαν και όσον αφορά στον απολογισμό του αγώνα που έγινε πριν την ψήφιση του νόμου, για τη σημασία της υπαναχώρησης από την προκηρυγμένη απεργία στις 3 Ιούνη, όπως και διαφορετική αξιολόγηση έγινε και για την πολιτική σημασία του καλέσματος του ΠΑΜΕ στο «Σπόρτινγκ» μετά την ψήφιση του νόμου και την ακύρωση της προκηρυγμένης απεργίας στις 3 Ιούνη.
Διαφοροποίηση όχι χωρίς σημασία, υπήρξε και ως προς το συλλογικό υποκείμενο ή τα υποκείμενα που θα καλούν στην όποια κινητοποίηση:
«Σωματεία, συνδικαλιστές, εργατικές κινήσεις, συνδικαλιστικά σχήματα για την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη (4808/21)» (πρόταση με την οποία συμφωνήσαμε καθώς ανταποκρίνονταν στο κάλεσμα και στην πραγματική σύνθεση της σύσκεψης) και «Συγκέντρωση των σωματείων» (πρόταση που εκτιμήσαμε ότι περιόριζε το δυναμικό της σύσκεψης).
Οι παραπάνω ενδεικτικές διαφορές δεν μπορεί παρά να απηχούν βαθύτερες διαφορετικές προσεγγίσεις για τον τρόπο που πρέπει να οργανωθεί ένας πραγματικά αποτελεσματικός αγώνας για την ανατροπή/κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και η συζήτηση πάνω σε αυτές πρέπει να εξαντληθεί, διαφορετικά θα στοιχειώνουν κάθε προσπάθεια για τη δημιουργία μετώπων, την ανάγκη των οποίων όλοι αναγνωρίζουν.
Παρόλα αυτά, παρά τις προσπάθειες στάθηκε αδύνατο να υπάρξει η αναγκαία σύγκλιση, ώστε να βγει κοινό κάλεσμα. Πιστεύουμε ότι οι βάσεις για ένα ειλικρινή και συντροφικό διάλογο εξακολουθούν να υπάρχουν και αυτός θα πρέπει απαραίτητα να γίνει χωρίς άλλη αναβολή, ώστε να μπορούν να επιτευχθούν στο μέλλον οι απαραίτητες συγκλίσεις.
Επισυνάπτουμε τα δυο κείμενα που αντανακλούν με αρκετά εμφανή θεωρούμε τρόπο τις παραπάνω διαφορετικές προσεγγίσεις.
Το πρώτο κάλεσμα (το οποίο συνυπογράψαμε) επισυνάπτεται στο αρχείο:
teliko_ankoinosi_4_noemvri.docx
Το δεύτερο κάλεσμα με το οποίο διαφωνήσαμε επισυνάπτεται στο αρχείο:
σχεδιο Ψηφίσματος ΓΙΑ 1-11-21.doc
Μαργαρίτα Κουτσανέλλου, Γραμματέας του Συλλόγου Εργαζομένων ΕΛΓΟ Δήμητρα
Αβραμίδης Κώστας, Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων ΤΕΕ
Ακολουθούν τα κείμενα με τη σειρά που αναφέρονται:
Το πρώτο:
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ (ν. 4808/21)
Πέμπτη 4 Νοεμβρίου, 6 μμ
Δεν έχουν περάσει παρά λίγοι μήνες από το πλήγμα που δέχτηκε ο κόσμος της εργασίας με την ψήφιση του ν/σ Χατζηδάκη (4808/21), την κατάργηση του 8ωρου, του δικαιώματος της απεργίας, τη σύνθλιψη της συνδικαλιστικής δράσης. Παρόλα αυτά, την ώρα που οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αφήνουν διάπλατα ανοιχτό το δρόμο σε αυτή την ολομέτωπη αντεργατική επίθεση, ο αγώνας της e-food και των εκπαιδευτικών θέτει ξανά το ζήτημα στη βάση του ανεξάρτητου από κράτος και εργοδοσία ταξικού αγώνα.
Την ίδια στιγμή που το ν/σ Χατζηδάκη (4808/21) νομοθετεί κάθε λογής απαγορεύσεις και περιορισμούς στο δικαίωμα της απεργίας και της συλλογικής λειτουργίας των συνδικάτων, υπαγορεύοντας τα καταστατικά τους, η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο δυστοπική με τους μισθούς να εξανεμίζονται από την ανεξέλεγκτη άνοδο του πληθωρισμού, τις συλλογικές συμβάσεις να έχουν εγκαταλειφθεί από τους εργοδότες που αξιοποιούν όλα τα εργαλεία που τους παρέχει με νομοθετήματα η κυβέρνηση, με το δημόσιο πλούτο να ξεπουλιέται ασύδοτα στους ιδιώτες και με τη λογική του κέρδους να διαβρώνει και να απονεκρώνει κάθε κοινωνική κατάκτηση. Η καταστολή αναδεικνύεται ως το κατεξοχήν μέσο άσκησης πολιτικής από την κυβέρνηση, από τα ζητήματα της πανδημίας και των λαϊκών ελευθεριών έως και τη ρατσιστική δολοφονία του εικοσάχρονου στο Πέραμα από την αστυνομία.
Ο αγώνας κατά του ν/σ Χατζηδάκη μετά την ψήφισή του, έχει εγκλωβιστεί σε ένα ατελέσφορο σχεδιασμό, ανίκανο να επιφέρει μία νικηφόρα έκβασή του. Ο σχεδιασμός που εμφανίζεται κάτω από το σύνθημα «ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά» δυσχεραίνει τη θέση μέσα από την οποία είναι βέβαιο ότι θα κληθούν το επόμενο διάστημα να δώσουν τους αγώνες τους οι οργανωμένες ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, λόγω των οξυμένων κοινωνικών συνθηκών που προκαλεί η ανυπέρβλητη καπιταλιστική κρίση. Αν δεν αυτοχειριαστεί το συνδικαλιστικό κίνημα, δεν υπάρχει κανένας τρόπος «συμβίωσης» με αυτό το νόμο. Γι αυτό, ο στόχος του αγώνα δεν μπορεί να είναι η «συνύπαρξη» μέσω του εφευρήματος της «μη εφαρμογής» του νόμου εξατομικεύοντας τις αντιδράσεις, αλλά ο ανυποχώρητος μαζικός αγώνας μέχρι την οριστική κατάργησή του.
Συναδέλφισσες –οι,
Ο νέος νόμος μας απαλλοτρίωσε από κάθε δικαίωμα και κάθε κατάκτηση που αποτυπώθηκε στην εργατική νομοθεσία από τον ταξικό - κοινωνικό αγώνα. Τα νομικά προσκόμματα στη λειτουργία του συνδικαλισμού, στο δικαίωμα της απεργίας και της περιφρούρησής της ισοδυναμούν με πλήρη απαγόρευση. Ο αγώνας ενάντια στο ν/σ Χατζηδάκη (4808/21), αφορά στη ζωή των εργαζομένων αλλά και στο δικαίωμά τους στην ανεξάρτητη από κράτος και εργοδοσία συλλογική δράση, αφορά δηλαδή στον πυρήνα των εργασιακών σχέσεων και των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και των λαϊκών ελευθεριών.
Ο αγώνας όμως για την κατάργηση του νόμου δεν μπορεί να έχει ελπίδες επιτυχίας αν δεν υπάρξει παράλληλα και ο απολογισμός του αγώνα που έγινε, αν δεν κατανοηθούν τα λάθη και οι παραλείψεις, που επέτρεψαν την ανώδυνη για την κυβέρνηση υπερψήφισή του ώστε να ξεπεραστούν. Όπως επίσης, στο κέντρο της δράσης αυτού του αγώνα δεν μπορεί παρά να βρίσκεται ένας συγκεκριμένος και εντατικός απεργιακός σχεδιασμός μέσα στο Νοέμβρη, ο οποίος θα προετοιμαστεί οργανωμένα και δεν θα αναβάλλεται με την τοποθέτησή του στο αόριστο μέλλον και μέχρι την απορρόφησή του από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Ένας τέτοιος αγώνας οφείλει και δεν μπορεί παρά να πάρει τα χαρακτηριστικά μίας συνολικής σύγκρουσης με την αντιλαϊκή, αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης.
Συναδέλφισσες –οι,
Η σύσκεψη που έγινε στο ΕΚΑ την Τετάρτη 27 Οκτωβρίου, μετά από κάλεσμα εργατικών συνδικάτων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καλεί σε συστράτευση, κάθε σωματείο και εργατική συλλογικότητα, κάθε συνδικαλιστικό σχήμα, κάθε νεολαίο και φοιτητή και κάθε εργαζόμενο/η ή άνεργο/η, αγωνιστή και αγωνίστρια - που έχει συνειδητοποιήσει ότι η μόνη δύναμη που μπορεί να μας βγάλει από αυτό τον καταστροφικό κλοιό και να ανοίξει δρόμο προς την ανατροπή του, είναι ο δικός μας ανεξάρτητος αγώνας - να συμμετέχει στην συγκέντρωση της πλατείας Κλαυθμώνος, την Πέμπτη 4 Νοεμβρίου, 6 μμ και στη διαδήλωση στη βουλή στη συνέχεια.· Προετοιμασία, Οργάνωση, Διεξαγωγή Απεργιακού Πανεργατικού - Παλλαϊκού Αγώνα μέσα στο 2ο δεκαήμερο του Νοέμβρη για την κατάργηση του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη
· Κάτω τα χέρια από το οχτάωρο και τα εργασιακά δικαιώματα – κάτω τα χέρια από συνδικάτα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Αντίσταση στον κρατικό έλεγχο και την ποδηγέτηση των συνδικάτων
· Απαγόρευση των απολύσεων - Κατάργηση της ελαστικής εργασίας
· Θεσμική θωράκιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας
· Αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα – Προστασία της ασφάλειας και της υγιεινής στην εργασία
· Προστασία της λαϊκής κατοικίας
· Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και στο ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας
για την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη (4808/21)
Το δεύτερο:
ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 4/11
Απειθαρχία στο νόμο Χατζηδάκη. Να
μπλοκαριστεί και να καταργηθεί το αντεργατικό «έκτρωμα»
1) Καθοριστικό ζήτημα για όλο το εργατικό κίνημα είναι η ανατροπή και κατάργηση του ν. Χατζηδάκη. Διότι το τερατούργημα αυτό αποτελεί αντιδραστική τομή στρατηγικής σημασίας υπέρ του κεφαλαίου. Επισφραγίζει και επεκτείνει την ατελείωτη «μαύρη» εργασία, την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων ενώ επιδιώκει να βάλει στο γύψο τη συνδικαλιστική δράση, τους αγώνες και τις απεργίες, την ίδια τη λειτουργία των σωματείων.
2) Δεν θα ανεχτούμε ούτε θα συμμορφωθούμε με το 10ωρο/50ωρο, την κατάργηση του 8ωρου, τη γενίκευση της ελαστικής εργασίας, τη δουλειά τις Κυριακές, τις φθηνές υπερωρίες, την πλήρη ασυλία της εργοδοσίας στις απολύσεις, τη μονιμοποίηση και επέκταση της τηλε-εργασίας που αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας, σβήνοντας τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου.
3) Θα συγκρουστούμε με τις αντιδραστικές διατάξεις με τις οποίες το κράτος θέλει να ελέγξει και να καθυποτάξει τα σωματεία όλων των βαθμίδων και η εργοδοσία να εξανδραποδίσει κάθε εργατική αντίσταση (έλεγχο και φακέλωμα των σωματείων με το Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων, καθιέρωση ηλεκτρονικής ψήφου και κατάργηση δυνατότητας γενικών συνελεύσεων, κατάργηση απεργιακού δικαιώματος με απαγορευτικές προϋποθέσεις ενώ σε κρίσιμους κλάδους με την πρόβλεψη προσωπικού ασφαλείας ως το 1/3 της συνήθως παρεχόμενης υπηρεσίας, προστασία στους απεργοσπάστες, απαγόρευση απεργιακής περιφρούρησης κλπ).
4) Για αυτό τον λόγο ο στόχος της κατάργησης του νόμου Χατζηδάκη αποτελεί ζήτημα αιχμής στον συνολικό αγώνα των εργαζόμενων για τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους, για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας, τις αυξήσεις στους μισθούς και την πλήρη επαναφορά των ΣΣΕ για την προστασία απ την ακρίβεια, την προστασία των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
5) Την ίδια στιγμή που το ν/σ Χατζηδάκη (4808/21) νομοθετεί κάθε λογής απαγορεύσεις και περιορισμούς στο δικαίωμα της απεργίας και της συλλογικής λειτουργίας των συνδικάτων, υπαγορεύοντας τα καταστατικά τους, η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο δυστοπική με τους μισθούς να εξανεμίζονται από την ανεξέλεγκτη άνοδο του πληθωρισμού, τις συλλογικές συμβάσεις να έχουν εγκαταλειφθεί από τους εργοδότες που αξιοποιούν όλα τα εργαλεία που τους παρέχει με νομοθετήματα η κυβέρνηση, με το δημόσιο πλούτο να ξεπουλιέται ασύδοτα στους ιδιώτες και με τη λογική του κέρδους να διαβρώνει και να απονεκρώνει κάθε κοινωνική κατάκτηση. Η καταστολή αναδεικνύεται ως το κατεξοχήν μέσο άσκησης πολιτικής από την κυβέρνηση, από τα ζητήματα της πανδημίας και των λαϊκών ελευθεριών έως και τη ρατσιστική δολοφονία του εικοσάχρονου στο Πέραμα από την αστυνομία.
6) Απέναντι στο νόμο και τη γενική αντεργατική επίθεση το εργατικό κίνημα πρέπει να προχωρήσει στον ευρύτερο δυνατό συντονισμό και στην ανάπτυξη πανεργατικού αγώνα για ζωή με δικαιώματα. Προωθούμε τον συντονισμό και την κοινή δράση σε όλα τα επίπεδα, που θα διασφαλίζει την ισότιμη συμμετοχή όλων των σωματείων, θα υπάρχει βήμα για την έκφραση των προτάσεων αγώνα κάθε συνδικάτου και θα διασφαλίζεται η παρουσίαση και συζήτηση όλων των προτάσεων χωρίς αποκλεισμούς και προειλημμένες αποφάσεις. Καταθέτουμε την παρακάτω πρόταση αγώνα:
· Κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη. Απειθαρχία στην εφαρμογή του. Όχι στις τηλε-συνελέυσεις και τηλε-εκλογές. Δια ζώσης Γ.Σ και εκλογές σε όλα τα σωματεία. Δεν παραδίδουμε τα μητρώα των σωματείων, δεν συμμετέχουμε στο ηλεκτρονικό μητρώο. Προώθηση των διαδικασιών του κινήματος ενάντια σε όλους τους περιορισμούς του Νόμου Χατζηδάκη και των δήθεν υγειονομικών πρωτόκολλων, με κέντρο τις αποφάσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων.
Έμπρακτη στήριξη με κοινό αγώνα και διεύρυνση του μετώπου σε κάθε συνδικάτο - εργασιακό χώρο που επιχειρείται η εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη και η απαγόρευση των απεργιών και των αγώνων όπως πρόσφατα στην εκπαίδευση με την απεργία/αποχή από τη αξιολόγηση ενάντια στο νόμο Κεραμέως, παρά και ενάντια στην υποταγή των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού.
7) Διεκδικούμε μαζί με την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη:
-Σταθερή δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο. Επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας σε όλους τους κλάδους
-Αυξήσεις στους μισθούς - Συλλογικές συμβάσεις εργασίας για όλους τους εργαζόμενους –Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου - Απαγόρευση των απολύσεων - Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων στο δημόσιο
-Κατάργηση του ν. Βρούτση- Αχτσιόγλου για τον κατώτερο μισθό και όλων των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν και καταργούν εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα
-ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις, τις ΣΔΙΤ, το «νέο ΕΣΥ» του Μητσοτάκη, το εμπορευματοποιημένο σχολείο της Κεραμέως, την εισβολή των νόμων της αγοράς και της ανταποδοτικότητας σε κάθε κοινωνική ανάγκη και δραστηριότητα. Παιδεία, Υγεία, Ρεύμα και Νερό δεν είναι εμπορεύματα ανήκουν στο λαό
-Όχι στις αυξήσεις τιμών και την ακρίβεια σε τρόφιμα, κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες. Δωρεάν ρεύμα και νερό για τα λαϊκά νοικοκυριά και τους ανέργους. Πάταξη της αισχροκέρδειας. Έλεγχος και τιμολόγηση των ενοικίων. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Άμεση κατάργηση του ΦΠΑ σε όλα τα βασικά είδη διατροφής, μείωση συντελεστών σε ηλεκτρικό ρεύμα και άλλα βασικά είδη.
-Έξω το κράτος και η εργοδοσία από τα σωματεία και τους αγώνες
8) Ο αγώνας μας πρέπει να υπερβεί τα όρια που θέτουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Με ανεξάρτητο σχεδιασμό με βάση τις ανάγκες του κινήματος χωρίς υποχωρήσεις στους ελιγμούς της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που πάνε πίσω και όχι μπροστά το κίνημα (όπως στις 3 του Ιούνη).
Με στόχο τη νίκη των εργατικών αγώνων χωρίς κοινοβουλευτική αναμονή για την νέα «δημοκρατική διακυβέρνηση» που δήθεν θα μας σώσει, ή λογικές κοινουβουλευτικής ανάθεσης, και «εκπροσώπησης» των αγώνων. Για να διαμορφωθεί ένα μαζικό ενωτικό μέτωπο (συνδικάτων, πρωτοβάθμιων σωματείων, εργατικών συλλογικοτήτων, ταξικών συνδικαλιστών) με στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης.
Ένα μέτωπο που θα πάρει τον αγώνα αυτό στα χέρια του για να τον πάει μέχρι το τέλος.
- Συλλαλητήριο των σωματείων στις 4/11 με συγκέντρωση στις 6:00μμ Πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία στην Βουλή.
- Στήριξη κάθε μορφής απειθαρχία στον Νόμο. Στήριξη για την συνέχιση της απεργίας / αποχής στην εκπαίδευση με αποφάσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων.
- Στήριξη των κλαδικών αγώνων και των επερχόμενων απεργιών (οικοδόμοι, επισιτισμός, ναυτεργάτες κα). Αμέριστη στήριξη στο ηρωικό αγώνα των εργατών στην COSCO. Διεύρυνση, συντονισμός, κλιμάκωση των αγώνων, σε πανεργατικό παλλαικό μέτωπο.
- Πανεργατική απεργία μέσα στο Νοέμβρη (επιδιώκουμε το 2ο 10ήμερο του Νοέμβρη)
Στις 4 Νοέμβρη συγκέντρωση των σωματείων 6:00μμ
στην Πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία στην Βουλή για την αγωνιστική συνάντηση των συνδικάτων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου