Η κυβερνητική πολιτική στον άξονα πανδημία – υγειονομικός κίνδυνος για το λαό έχει αποκαλυφτεί ολότελα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έφτασε να παραδέχεται «ότι δεν τα πήγαμε καλά στους νεκρούς» (υποστηρίζοντας ταυτόχρονα ότι «τα πήγαμε καλά» σ’ όλα τα υπόλοιπα!). Η διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και η περαιτέρω εμπέδωση της κυριαρχίας πάνω στην εργατική τάξη και το λαό, προωθώντας όλο και περισσότερο την επίθεση σε δικαιώματα και κατακτήσεις, διαμόρφωσε μια αδίστακτη πολιτική που κοστίζει στο λαό χιλιάδες νεκρούς τα τελευταία δύο χρόνια. Η κυβέρνηση της ΝΔ με την πολιτική συνενοχή όλου του αστικού μπλοκ κομμάτων δεν έκανε τίποτα για την αντιμετώπιση της πανδημίας ως τέτοιας. Δύο χρόνια μετά, τα νοσοκομεία βρίσκονται σε πολύ χειρότερη κατάσταση από πριν, παρά την κυβερνητική προπαγάνδα, ενώ στο πεδίο της πρόληψης δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο προφύλαξης.
Όλα αυτά είναι βίωμα πια για το λαό μας. Είτε νοσηλεύτηκε, είτε στήθηκε για ώρες στην ουρά για τεστ, είτε πλήρωσε πρόστιμο, είτε έφαγε «γκλομπιά», είτε απολύθηκε, είτε θρήνησε συγγενή του, μόνο οργή γεννούν οι δηλώσεις Μητσοτάκη που αντιμετωπίζουν το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή του λαού με τέτοια ωμότητα. Εξίσου ωμά είναι τα ίδια τα επιδημιολογικά στοιχεία των χιλιάδων νεκρών, η καθημερινή εκατόμβη σχεδόν από τον Νοέμβρη και οι θλιβερές πρωτιές στις λίστες της Ευρώπης. Γι’ αυτό και τα στελέχη της κυβέρνησης πασχίζουν να διώξουν από πάνω τους τις συνέπειες της εγκληματικής πολιτικής τους. «Είναι γερασμένος ο πληθυσμός, είναι ανεμβολίαστοι, έχουν υποκείμενα νοσήματα», φταίει δηλαδή το κακό το ριζικό τους κι όχι ότι αφέθηκαν στο έλεος της πανδημίας, ότι δεν υπάρχουν ΜΕΘ, ότι διασωληνώνονται αργά και μένουν εκτός ΜΕΘ, ότι δεν υπάρχουν γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό.
Παρά τη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο λαός τα τελευταία δύο χρόνια, όλα δείχνουν ότι τα χειρότερα είναι μπροστά. Έχοντας τα κεκτημένα της πολιτικής όλων των προηγούμενων χρόνων και ιδιαίτερα των τελευταίων δύο, τα δεδομένα από την κατάσταση του εργατικού και λαϊκού κινήματος στην παρούσα φάση της ταξική πάλης, τα διαπιστευτήρια από συνδικαλιστικές ηγεσίες (αστικές και ρεφορμιστικές) και τη στήριξη ντόπιων και ξένων κέντρων του συστήματος, η κυβέρνηση στοχεύει στη ένταση της επίθεσης μέσω αυτού που ονομάζει «νέο ΕΣΥ». Στην ουσία πρόκειται για αντιστοίχιση δικαιωμάτων, εργασιακών και περίθαλψης, στον υπάρχοντα ταξικό συσχετισμό.
Στη δημοσιότητα βγήκαν ρεπορτάζ για συμβούλια της υφυπουργού Γκάγκα με στελέχη της κυβέρνησης υγειονομικούς, στα οποία σχεδιάζουν το «νέο ΕΣΥ». Δεν πρόκειται για αποκαλύψεις αλλά για διαμόρφωση και προετοιμασία ενός πολιτικού κλίματος. Στο ίδιο πλαίσιο που δημοσιεύτηκε και μελέτη για τα νοσοκομεία της Δυτικής Μακεδονίας και παλαιότερα οι προτάσεις του κέντρου ΔιαΝΟΕσις. Δεν πρόκειται για μυστικό. Είναι οι προεκλογικά διακηρυγμένες επιδιώξεις της κυβέρνησης στο χώρο της υγείας. Οι μνημονιακές δεσμεύσεις. Τα νομοσχέδια Κικίλια που πρόλαβε η πανδημία. Οι στοχεύσεις στο Παίδων Πεντέλης και το Σισμανόγλειο. Οι εξαγγελίες για απολύσεις των «ήδη απολυμένων» υγειονομικών σε αναστολή. Το μοντέλο του «hub and spoke» (κόμβος-ακτίνα) δεν είναι τίποτα περισσότερο από κλείσιμο νοσοκομείων. Όποιο και να είναι το αφήγημα, είτε υποκριτικά στηλιτεύοντας την κατάσταση στην οποία έχει φέρει η ίδια η πολιτική τους τα υπάρχοντα νοσοκομεία, είτε τάζοντας νέα αναβαθμισμένα, η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για λουκέτα και απολύσεις. Ο Μητσοτάκης και ο Πλεύρης το έχουν δηλώσει ανοιχτά, ενώ η Γκάγκα μιλά για «αλλαγή χαρακτήρα και χρήσης», στοχεύοντας στον καθησυχασμό των υγειονομικών. Οι επιδιώξεις αυτές συνοδεύονται με ξεπουλήματα μέσω Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, με χτύπημα σ’ όλο το φάσμα των εργασιακών δικαιωμάτων, με αλλαγή των οργανισμών σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που ξεφεύγουν από τις «αγκυλώσεις» του δημοσίου. Όποια τακτική κι αν ακολουθήσει η κυβέρνηση, απ’ την πλευρά του λαού η πρόσβαση στην περίθαλψη θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη και πιο ακριβή, ενώ οι υγειονομικοί θα βρεθούν αντιμέτωποι με χτύπημα στο σύνολο των δικαιωμάτων τους.
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ΠΟΕΔΗΝ και ΟΕΝΓΕ, αλλά και όλες εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που θεώρησαν την περίοδο της πανδημίας ως περίοδο αναστολής των αγώνων, καθώς κι εκείνοι που αναλώθηκαν στο αίτημα για επίταξη του ιδιωτικού τομέα και, αντί να προτάσσουν τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα, υπερασπίζονταν «το ΕΣΥ» ως σύστημα, έχουν σοβαρότατες ευθύνες απέναντι στο λαό και τους υγειονομικούς εργαζόμενους.
Η κυβέρνηση αναγγέλλει για πολλοστή φορά τη λήξη της πανδημίας και μιλάει για επιτυχημένη διαχείρισή της. Την ίδια στιγμή ο λαός θα συνεχίσει να μετράει νεκρούς, σύμφωνα με τους επιδημιολογικούς δείκτες. Ο λαός έχει ανάγκη να δυναμώσει την πάλη του απέναντι στην πολιτική του συστήματος. Να μην εκτονώσει την οργή του στην αναμονή και στις εκλογικές αυταπάτες. Να αναγνωρίσει τα μέτωπα που γεννά η επίθεση της κυβερνητικής πολιτικής: την ακρίβεια, το Νόμο Χατζηδάκη, τους Νόμους Κεραμέως, την περίθαλψη. Να αντισταθεί και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.
Προλεταριακή Σημαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου