Συνεχίζονται οι μάχες στην Ουκρανία. Δεν έχει τέλος το δράμα του λαού της Ουκρανίας. Συνεχίζονται οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους βασικούς αυτουργούς αυτού του δράματος, Ρωσία και ΗΠΑ. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές αναγγέλθηκε μια πρόοδος, όπως χαρακτηρίζεται, στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη ρωσική και την ουκρανική πλευρά. Το αν αυτό ανοίγει το δρόμο για μια ειρηνική διευθέτηση του όλου ζητήματος δεν είναι κάτι για το οποίο θα μπορούσε αν στοιχηματίσει κανείς.
Πολύ περισσότερο που υπάρχει και μια δεύτερη «ανάγνωση» των εξελίξεων. Ότι αυτό που επίκειται είναι μια μετάθεση του «κέντρου βάρους» των ρωσικών στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Έτσι ή αλλιώς θα το δούμε και μάλιστα σύντομα. Από τη μεριά μου για την ώρα αναφέρομαι εδώ σε ορισμένα ζητήματα που έχουν τεθεί στη συζήτηση που έχει ανοίξει για το όλο θέμα. Ζητήματα που σχετίζονται με αυτό, έχοντας ταυτόχρονα και το δικό τους ιδιαίτερο περιεχόμενο και ενδιαφέρον το καθένα από αυτά.
Οι Εβραίοι «δεν ξεχνούν»
Στην ομιλία του στην Κνεσέτ (Ισραηλινή Βουλή) ο Ζελένσκι έθιξε ανάμεσα σε άλλα και ορισμένα ζητήματα που αγγίζουν δεδομένες ευαισθησίες των Ισραηλινών.
Πίστευε μάλλον ότι για λόγους έστω αβρότητας οι ανακρίβειές του θα περνούσαν ασχολίαστες. Μόνο που έπεσε έξω, καθώς η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz έσπευσε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
Ανάφερε ο Ζελένσκι ότι οι Ουκρανοί έκαναν την επιλογή τους πριν 80 χρόνια σώζοντας πολλούς Εβραίους. Η Haaretz τον διαψεύδει: «Σχεδόν 1,5 εκατομμύριο Ουκρανοί Εβραίοι δολοφονήθηκαν από τους Ναζί… Θα ήταν πολύ δύσκολο για τους Γερμανούς να το κάνουν αυτό χωρίς βοήθεια από το ντόπιο πληθυσμό. Για τον εντοπισμό, την μεταφορά και τη συγκέντρωση των Εβραίων. Πολλές φορές μάλιστα τους δολοφονούσαν οι ίδιοι».
«2673 Ουκρανοί έχουν αναγνωριστεί ως «Δίκαιοι των Εθνών» (αυτοί που διέσωσαν Εβραίους) που είναι η 4η μεγαλύτερη ομάδα που έχει αναγνωριστεί από το κέντρο ολοκαυτώματος Γιάντ Βασέμ αλλά αυτοί ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας».
Ο Ζελένσκι επανέλαβε στην Ισραηλινή Βουλή τον ισχυρισμό που διακινείται διεθνώς από τα ΜΜΕ της Δύσης. Ότι δηλαδή οι Ρώσοι βομβάρδισαν το μνημείο του Μπάμπι Γιάρ (στη χαράδρα όπου οι Ναζί εκτέλεσαν δεκάδες χιλιάδες Εβραίους, Τσιγγάνους και Σοβιετικούς αιχμαλώτους). Η Haaretz τον διαψεύδει και σ’ αυτό. «Το παγκόσμιο κέντρο ολοκαυτώματος είπε στη Haaretz ότι το μνημείο δεν υπέστη ζημιές. Ότι ο πιθανός στόχος των επιθέσεων δεν ήταν το Μπάμπι Γιάρ αλλά ο πύργος με κεραίες τηλεοράσεως που βρισκόταν πιο πέρα». «Επιπλέον -συνεχίζει η Haaretz- ο Ζελένσκι δεν ανέφερε ότι Ουκρανοί μετέφεραν τους Εβραίους στο σημείο και φρουρούσαν την περιοχή».
Αναφέρει ακόμη ότι μετά τον πόλεμο ανώτερος αξιωματικός των Ναζί κατέθεσε ότι τόσο πολλοί ήσαν οι Ουκρανοί πληροφοριοδότες που είχαν αποκαλύψει τα μέρη που κρύβονταν οι Εβραίοι, που οι Ναζί δεν προλάβαιναν να τους σκοτώσουν όλους».
Ας θέσω λοιπόν εδώ και το δικό μου ερώτημα. Πού νομίζετε αλήθεια ότι βρίσκονται σήμερα οι απόγονοι των συνεργατών των Ναζί και πού οι απόγονοι των «Δίκαιων των Εθνών» που αντιστάθηκαν και διέσωσαν Εβραίους;
Να υποθέσω ότι μια απάντηση στο ερώτημα μάλλον είχε κατά νου η Haaretz γι’ αυτό και δεν του χαρίστηκε του Ζελένσκι.
ΒΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου