18 Ιουνίου 2022

Ο «πόλεμος» της βιβλιοθήκης

Όσο μεγαλύτερο το ψέμα, όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται, τόσο πιο πιστευτό γίνεται. Το γνωστό γκεμπελικό αξίωμα κυριαρχεί στην επιχειρηματολογία του συστήματος, ώστε να επιβληθεί παντού η μπόχα μιας πρωτόγνωρης πολιτικής και κοινωνικής οπισθοδρόμησης. Κι αν ο πόλεμος στην Ουκρανία οφείλεται στην εναντίωση της «αυτοκρατορικής» Ρωσίας στις ευρωατλαντικές «αξίες» της ελευθερίας, ο «πόλεμος στο ΑΠΘ» γίνεται γιατί πρωτόγονες και άγριες φυλές φοιτητών και νεολαίων φοβούνται και εναντιώνονται… στις βιβλιοθήκες.

Το μεγάλο και γελοίο ψέμα της εναντίωσης «μειοψηφίας φοιτητών» και «ακραίων στοιχείων» στην ανέγερση βιβλιοθήκης επαναλαμβάνεται μονότονα από την κυβέρνηση, αναπαράγεται από καλοπληρωμένους κλακαδόρους και σύμβουλους επιχειρήσεων που παριστάνουν τους δημοσιογράφους, από εμψυχωτές της αστυνομικής βίας ώστε να «μη φοβηθεί» να στείλει κι άλλους 20χρονους στο νοσοκομείο, όσο αμφισβητούν τους νόμους και τις προεκλογικές κυβερνητικές δεσμεύσεις. Τα περί «τάξης, ασφάλειας και εφαρμογής των νόμων» είναι το μόνιμο κλισέ για να επιβληθούν η αστυνομοκρατία και η φασιστικοποίηση στην κοινωνία.

Το αφήγημα της ανέγερσης βιβλιοθήκης εντός πανεπιστημίου για να φιλοξενηθούν βιβλία είναι, οπωσδήποτε, πιο ελκυστικό από τις πραγματικές κυβερνητικές προθέσεις. Δηλαδή, την ανέγερση αστυνομικών τμημάτων εντός πανεπιστημίου για να φιλοξενηθούν πανεπιστημιακοί αστυνομικοί. Για να φανεί ότι όσοι αντιδρούν στην επιβολή της πανεπιστημιακής αστυνομίας απλώς… μισούν τις βιβλιοθήκες. Ότι όσοι εναντιώνονται στη βίαιη εκκένωση και ανακατάληψη από το κράτος της 34χρονης «κατάληψης στο Βιολογικό» (που ουσιαστικά λειτουργούσε ως φοιτητικό στέκι, πέρα από όσα φαντασιώνονται υπέρμαχοι και εχθροί των καταληψιών), προτιμούν τη βαριοπούλα από τα βιβλία. Παρεμπιπτόντως, με τη βαριοπούλα φαίνεται ότι ήταν επί 34 χρόνια όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, των κυβερνήσεων του «μπαμπά» Μητσοτάκη και του «θείου» Καραμανλή συμπεριλαμβανομένων.

Τότε δεν είχαμε «ημιάγριες φυλές» φοιτητών να μισούν τα βιβλία και τις βιβλιοθήκες; Όπως αποφαίνεται γνωστός φινετσάτος λασπολόγος κατά φοιτητών, απεργών, προσφύγων, μεταναστών, αντιΝΑΤΟϊκών, συνδικαλιστών, αλλόθρησκων κ.λπ. στην «Καθημερινή», υπάρχουν φοιτητές που «είναι πολύ φυσικό να αντιμετωπίζουν τη βιβλιοθήκη όχι μόνον ως χώρο απόξενο, αλλά και ως χώρο που εγκυμονεί κινδύνους. Σκεφθείτε τον συμπαθέστατο άγριο, ο οποίος, συνηθισμένος να πολεμάει με βέλη και ακόντια, βρέθηκε για πρώτη φορά αντιμέτωπος με πυροβόλο όπλο. […] Προτείνω, ως εκ τούτου, να υποβληθούν σε εντατική θεραπευτική αγωγή, η οποία θα βοηθήσει την επανένταξή τους στον πολιτισμένο κόσμο. Αντί για σωφρονιστικά ιδρύματα, να εγκλεισθούν σε βιβλιοθήκες.[..] Είναι και η βιβλιοθήκη κάτι σαν σωφρονιστικό ίδρυμα»! Αυτά ο μεγαλωμένος στα πιάνα και στις βιβλιοθήκες.

Ωστόσο, οι βλακώδεις εξυπνακισμοί του βοηθούν στο να αναγνωρίσουμε τον «κανίβαλο με τη γραβάτα». Φανερώνει τον απολίτιστο, που ξεχωρίζει τους «άγριους» από τον «πολιτισμένους» με βάση τα όπλα που χρησιμοποιούν, από το αν πολεμάει κανείς με βέλη και ακόντια ή με οπλοπολυβόλα και ρουκέτες. Όσο πιο φονικά τα όπλα τόσο μεγαλύτερος ο πολιτισμός και, φυσικά, η ανάγκη για… βιβλιοθήκες. Αλλά και για σωφρονιστικά ιδρύματα και πολύ πολύ γύψο.

Εν προκειμένω, η βιβλιοθήκη τους χρησιμοποιείται, πράγματι, σαν σωφρονιστικό ίδρυμα συμμόρφωσης στην κοινωνική βαρβαρότητα. Αφού η ανέγερσή της στο ΑΠΘ χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να δικαιολογηθεί η παρουσία της αστυνομίας. Γι’ αυτό χρειάζονται «βιβλιοθήκες» πίσω από τις οποίες θα κρύβονται για να στήσουν πανεπιστήμια-νεκροταφεία για λίγους και εκλεκτούς, για να «διαπαιδαγωγούμαστε» στις κοινωνικές ανισότητες και στην κοινωνική αδικία, στους ταξικούς φραγμούς και αποκλεισμούς. Έτοιμοι να κουβαλήσουμε και πολυβόλα, αν χρειαστεί, για να υπερασπιστούμε… βιβλιοθήκες απέναντι σε κάθε λογής «βαρβάρους».

94 βιβλιοθηκονόμους και 104 φύλακες στα πανεπιστήμια απέλυε ο υπουργός Μητσοτάκης το 2013. Σήμερα εμφανίζεται να «χτίζει βιβλιοθήκες» για να προσλάβει αστυνόμους.

Είναι, όμως, λυπηρό να βλέπει κανείς την αυτοπαγίδευση των καταληψιών αναρχικών στο αφήγημα του αντιπάλου. Να θεωρούν ότι η ιστορία γράφεται γύρω από την «κατάληψη στο Βιολογικό», ως φρούριο νεανικού ριζοσπαστισμού στον κοινωνικό βάλτο. Το κράτος και γενικά το σύστημα δεν επιτίθενται σε άτομα που κάνουν κατάληψη, που μένουν άνεργα, που δεν έχουν να πληρώσουν το ενοίκιο ή το ρεύμα. Επιτίθενται σε κοινωνικές τάξεις, στον λαό, τη νεολαία και τους εργαζόμενους, άσχετα αν αυτή η επίθεση, πολλές φορές, «προσωποποιείται».

Από την άλλη, η λογική της συνδιοίκησης που για χρόνια ακολουθεί μια αριστερά του… επαναστατικού κυβερνητισμού, έδωσε στο κράτος και στην κυβέρνηση το «δικαίωμα» να αναμιγνύονται στα εσωτερικά των κινημάτων, να αποφασίζουν πώς θα διεξάγονται οι εκλογές, πώς θα είναι τα ψηφοδέλτια, πόση πολιτική επιτρέπεται και αν θα επιτρέπονται κόμματα. Θέλουν, βλέπετε, να μονοπωλούν την πολιτική, το κόμμα και τη βία για να τα χρησιμοποιούν κατά απολίτικων, ανοργάνωτων, ακομμάτιστων και «φιλειρηνικών» ανθρώπων.

Πάντως, το ότι όλο και πιο συχνά υπερασπίζονται τη βάρβαρη πολιτική τους με γελοιότητες τύπου «εμείς, οι υπερασπιστές της ελευθερίας και της βιβλιοθήκης», δείχνει ότι έχουν ξεμείνει από μεγάλα αφηγήματα για μέλλον και τις «λαμπρές» εποχές που έρχονται. Αντίθετα, το μέλλον ανήκει σε αυτούς που θέλουν να το αλλάξουν. 

Προλεταριακή Σημαία

Δεν υπάρχουν σχόλια: