Στην ανακήρυξη του φασιστοσυνδυασμού και της υποψηφιότητας Κασιδιάρη για τον Δήμο Αθηναίων προχώρησε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την απόφασή του στις 10/9/23. Με τη βούλα, λοιπόν, της «ανεξάρτητης» και «τυφλής» δικαιοσύνης, ο καταδικασμένος νεοναζί εγκληματίας θα διεκδικήσει στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές τη δημαρχία στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας. Το άγρυπνο μάτι του «επιτελικού» αστικού κράτους επιλεκτικά ξανακλείνει στους νεοναζί-φασίστες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να παρέμβουν σε μια εκλογική διαδικασία που έχει κεντρικά πολιτικά χαρακτηριστικά.
Νομιμοποιεί με αυτόν τον τρόπο τους νεοναζί-φασίστες να ξεχυθούν ξερνώντας το δηλητήριο του μίσους, του εθνικισμού, του ρατσισμού, του μισανθρωπισμού, του σκοταδισμού στις συνειδήσεις των λαϊκών μαζών σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έχει κηρύξει, για λογαριασμό του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, την έναρξη ενός νέου γύρου επίθεσης στα δικαιώματα λαού, εργαζομένων και νεολαίας.
Είναι ενδεικτικό ότι, ενώ οι νεοναζί-φασίστες, ακόμη και ως καταδικασμένοι εγκληματίες, νομιμοποιούνται να δρουν πολιτικά και να διοχετεύουν στην κοινωνία τη μαύρη, αντιδραστική, αποκτηνωμένη ιδεολογία τους, την ίδια στιγμή το αντεργατικό τερατούργημα Γεωργιάδη προβλέπει διώξεις, πρόστιμα, ποινές και καταδίκες σε συνδικαλιστές που υπερασπίζονται την απεργία, τα Πρωτοδικεία κρίνουν παράνομες απεργιακές αποφάσεις σωματείων για την απεργία στις 21/9, οι διώξεις αγωνιστών, ταξικών συνδικαλιστών κλιμακώνονται.
Την απόφαση για την ανακήρυξη της υποψηφιότητας Κασιδιάρη προανήγγειλε η κυβέρνηση, ήδη από το καλοκαίρι, με την τοποθέτησή της να μην αποκλείσει τον φυλακισμένο νεοναζί από τις δημοτικές εκλογές με νομοθετική ρύθμιση-τροπολογία, όπως έκανε στις κοινοβουλευτικές, αλλά να στηριχθεί στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο.
Από τη μια, η νομοθετική πρόβλεψη ότι αν εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος ο Κασιδιάρης μπορεί να τεθεί σε αργία και με την τελεσίδικη, αμετάκλητη καταδίκη του να εκπέσει από το αξίωμα και από την άλλη, η υποτιθέμενη «χαλαρότητα» του πλαισίου των δημοτικών εκλογών όπου η ανακήρυξη των συνδυασμών γίνεται από τα τοπικά Πρωτοδικεία, αποτέλεσαν τη βασική γραμμή της κυβέρνησης. Οι «προβληματισμοί» για τα δήθεν «συνταγματικά κωλύματα» που θα προκύπτανε από μια νομοθετική παρέμβαση αποκλεισμού αποτελούν το φύλλο συκής μιας απόφασης που υπηρετεί πρώτα και κύρια την ανάγκη του συστήματος να αξιοποιηθεί με κάθε τρόπο ο φασισμός-νεοναζισμός.
Οι όποιες ταλαντεύσεις συντελούνται στο πλαίσιο του συστήματος σε σχέση με τα φασιστικά μορφώματα, προϊόν κυρίως της παρέμβασης και των αντιθέσεων των κέντρων εξουσίας στις πολιτικές εξελίξεις, αλλά και της επίδρασης του λαϊκού παράγοντα, δεν αναιρούν τη βασική και κύρια πλευρά με την οποία «αντιμετωπίζει» το σύστημα τον φασισμό. Δηλαδή, ως τέκνο από τα σπλάχνα του, ως γέννημα-θρέμμα του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, ως την πιο μαύρη εφεδρεία του ενάντια στον εχθρό λαό, για το χτύπημα του λαϊκού-εργατικού κινήματος. Αυτή η στρατηγική στόχευση δεν αλλάζει, ούτε αναιρείται από ενδεχόμενες διαφοροποιήσεις και εναλλαγές στο επίπεδο της τακτικής, δηλαδή ποιο φασιστικό μόρφωμα και ποιος φασίστας-νεοναζιστής θα προκριθεί. Αντιθέτως, ενισχύεται από τη φασιστικοποίηση της πολιτικής και δημόσιας ζωής που προωθούν οι κυρίαρχες αστικές δυνάμεις, αποτελώντας το συνοδευτικό εργαλείο της ταξικής επίθεσης και της προσπάθειας επιβολής του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα.
Σε αυτή τη βάση, τα κέντρα εξουσίας, ενώ εξαφάνισαν την ηγετική ομάδα της Χ.Α. διατήρησαν τον Κασιδιάρη στον αφρό, συνεχίζοντας να του παρέχουν τις πλάτες και τις διευκολύνσεις που απαιτεί η παραμονή του στις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις. Ενώ καταδικάστηκε η Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση, τα καταδικασμένα μέλη της αποφυλακίζονται το ένα μετά το άλλο. Ενώ απαγορεύτηκε η κάθοδος του Κασιδιάρη, δρομολογήθηκε ο Δούρειος Ίππος των Σπαρτιατών και πριμοδοτήθηκε η είσοδος της Νίκης στη Βουλή, μαζί με την Ελληνική Λύση. Ενώ παραλίγο να διαλυθούν οι Σπαρτιάτες, τελικά μαζεύτηκε το πράγμα, τουλάχιστον μέχρι τις δημοτικές εκλογές, με την ανοιχτή στήριξη στον Κασιδιάρη, ακόμη και από τον Στίγκα, που δηλώνει ότι πληρώνει το τελευταίο του γραμμάτιο.
Αυτό που παραμένει ανοιχτό για το σύστημα είναι η μείωση της απόστασης μεταξύ της φασιστικοποίησης που εκφράζεται ως επίσημη πολιτική των κυρίαρχων αστικών δυνάμεων και του φασισμού. Δηλαδή, η πολιτική αξιοποίηση του φασισμού ως στήριγμα της αστικής πολιτικής διαχείρισης. Αναζητείται, λοιπόν, ακόμη η Χ.Α. «με την γραβάτα» και από την άλλη, μια άλλη εκδοχή των ταγμάτων εφόδου, που δεν θα εκθέτουν και δεν θα αδειάζουν το σύστημα προκαλώντας τα δημοκρατικά αισθήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.
Δύσκολη η εξίσωση, γι’ αυτό άλλωστε η διαδικασία αυτή της αναδιαμόρφωσης του χώρου της ακροδεξιάς που συντελείται με σημείο έναρξης τη δολοφονία Φύσσα ως σήμερα, έχει τα μπρος και τα πίσω της, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί.
Ταυτόχρονα, αυτή η διαδικασία συνδέεται, αποτελώντας πλευρά της, με την αναδιαμόρφωση συνολικά του αστικού πολιτικού σκηνικού και την αναπροσαρμογή του στο επίπεδο των σημερινών αναγκών του συστήματος. Αν, πρόσκαιρα, η ΝΔ δείχνει να είναι έξω από αυτή τη διαδικασία λόγω του αποτελέσματος των βουλευτικών εκλογών (ωστόσο η σαθρή σταθερότητα ήδη έχει εκφραστεί στο κυβερνητικό επιτελείο), αυτή η διαδικασία διαπερνάει το σύνολο των αστικών δυνάμεων. Εκφράζεται σε αυτή τη φάση με ένταση στις διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ και με την ωμή παρέμβαση των κέντρων εξουσίας, κυρίως με την υποψηφιότητα Κασσελάκη, που διαμορφώνει νέα δεδομένα, εκκινώντας παράλληλα αντίστοιχες διαδικασίες στο σύνολο των αστικών κομμάτων.
Στο έδαφος αυτής της διαδικασίας, ο υπ. Επικρατείας Μ. Βορίδης δήλωνε για τον Κασιδιάρη: «Ναι, κατεβαίνει, αλλά στην τελική ανάλυση το χειριζόμαστε». Σε αυτόν τον χειρισμό περιλαμβάνεται και η πλευρά της αξιοποίησης του Κασιδιάρη ως εκβιασμού για την ενίσχυση του «δημοκρατικού» Μπακογιάννη απέναντι στον μαχαιροβγάλτη, με την ταυτόχρονη ενεργοποίηση της «θεωρίας των δυο άκρων», που ξεπλένει την τρομοκρατία του αστικού κράτους και των φασιστών και χτυπάει την Αριστερά και τους λαϊκούς αγώνες.
Προλεταριακή Σημαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου