Αναδημοσίευση από Προλεταριακή Σημαία
Μπορεί ύστερα από περίπου δύο χρόνια ο πόλεμος στην Ουκρανία να έχει «υποχωρήσει» στη διεθνή ειδησεογραφία, ωστόσο η σύγκρουση συνεχίζεται σφοδρότατη, με τεράστιο κόστος σε ζωές και πόρους, χωρίς να υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για τερματισμό της.
O πόλεμος έχει εξελιχθεί σε έναν πόλεμο φθοράς, με ορατά πλεονεκτήματα για τη Ρωσία, αλλά η εξέλιξή του και τα βασικά επίδικα παραμένουν απροσδιόριστα. Εκτός από αλλαγή συνόρων, που θεωρείται μη αντιστρεπτή κατάσταση, είναι απίθανο η ΗΠΑ να αποδεχθούν ένα καθεστώς εγγυημένης και ελεγχόμενης αποστρατιωτικοποίησης – ουδετεροποίησης, όπως απαιτεί η Μόσχα.
Τα δημοσιεύματα στις ΗΠΑ δεν αφήνουν περιθώρια για αμφιβολίες. Ο Λευκός Οίκος δεν θα υποστηρίξει επιχειρήσεις του Κιέβου για ανάκτηση των κατεχομένων από τη Ρωσία εδαφών. Ωστόσο, αίσθηση προκάλεσαν δηλώσεις τής (νούμερο δύο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ) Νούλαντ πριν αναχωρήσει από το Κίεβο έπειτα από επίσημη επίσκεψη.
Μίλησε για ανατροπές στα πεδία των μαχών της Ουκρανίας, με τις ΗΠΑ να συνεχίζουν να παρέχουν υποστήριξη στην Ουκρανία, με νέες επενδύσεις και με νέα οπλικά συστήματα που ήδη βρίσκονται καθ’ οδόν. Τέλος, εξήρε την ανάπτυξη της ουκρανικής οικονομίας από 4% σε 5%, την οποία… «οι χώρες του κόσμου πρέπει να τη ζηλεύουν»! Δηλώσεις που όχι μόνο έρχονται σε αντίθεση με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα των «αμερικανικών πολιτικών διαδρόμων», αλλά αγνοούν και το γεγονός ότι το «ρεπουμπλικανικό» Κογκρέσο ξεκαθάρισε τη μη ψήφιση του «πακέτου βοήθειας» στην Ουκρανία.
Όσο έντονες είναι οι συζητήσεις το τελευταίο διάστημα ως προς το μέλλον της δυτικής στήριξης στην Ουκρανία,και το νέο πακέτο βοήθειας από ΗΠΑ και ΕΕ, άλλο τόσο έντονη είναι η απροθυμία τους. Οι 27 ηγέτες της ΕΕ συμφώνησαν, τελικά, σε ένα πρόσθετο πακέτο στήριξης ύψους 50 δισ. ευρώ σε 2 δόσεις, αλλά ο επικεφαλής διπλωμάτης της ΕΕ, Μπορέλ, διευκρίνισε: «είναι σημαντικό να αποσαφηνιστεί η κατάσταση και να ξέρουμε πού βρισκόμαστε τώρα, πού θα είμαστε το Μάρτιο και μέχρι το τέλος του έτους». Η συμφωνία περιέχει ετήσιες αξιολογήσεις της «βοήθειας», αφού όλοι αγνοούν τη διαδρομή της εντός Ουκρανίας. Άλλωστε το τίμημα είναι 40 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως (όσο το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ουκρανίας)!
Ευσεβής πόθος του Κιέβου είναι να αποφασίσει η ΕΕ τη δήμευση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων. Το θέμα βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη από την έναρξη της «ρώσικης ειδικής επιχείρησης» στην Ουκρανία. Και πάλι ο Μπορέλ διευκρίνισε: «αυτή τη στιγμή μιλάμε για τα έσοδα από τόκους, και είμαι πεπεισμένος ότι αυτό θα ολοκληρωθεί στο εγγύς μέλλον». Πολιτικά, αυτή η κατάσχεση δικαιολογείται ως «προκαταβολή για αποζημιώσεις», τις οποίες το Κρεμλίνο θα πρέπει να καταβάλει στην Ουκρανία. Όμως, ο ηττημένος είναι αυτός που πληρώνει αποζημιώσεις! Και αυτό γέρνει προς την Ουκρανία. Σε σχέση με αυτό, η ΕΚΤ ανακοίνωσε πως θα αποσταθεροποιηθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα της ΕΕ, συνυπολογίζοντας τα αντίμετρα της Μόσχας, που αφορούν κατασχέσεις δυτικών περιουσιακών στοιχείων. Ο όγκος τους υπολογίσθηκε (τέλος του 2022) στα 288 δισ. δολάρια, σύμφωνα με τα εθνικά στατιστικά στοιχεία δυτικών χωρών.
Το καθεστώς του Κιέβου συνεχίζει με βάση τον αρχικό στόχο: «να εκδιώξει τον εχθρό απ΄ όλη την Ουκρανία», αφήνοντας να εννοηθεί πως, όσο άσχημα κι αν φαίνονται τα πράγματα τώρα, στο μέλλον η Ουκρανία θα ανατρέψει τα δεδομένα. Το Κίεβο ή αρνείται να αποδεχτεί την πραγματικότητα ή προσδοκά να ανέβει ο «πήχης» της αντιπαράθεσης Δύσης-Ρωσίας. Αλλά πώς;
Το γεγονός ωστόσο που σόκαρε τους δυτικούς φίλους του Ζελένσκι αφορά την κατάρριψη, στον ρωσικό εναέριο χώρο, αεροπλάνου που μετέφερε 65 ουκρανούς αιχμαλώτους πολέμου που είχαν προγραμματιστεί για ανταλλαγή. Επίσης σκοτώθηκαν τρεις ρώσοι στρατιωτικοί και έξι μέλη του πληρώματος. Αρχικά η κατάρριψη αποδόθηκε σε ενέργειες του Κιέβου με τη δικαιολογία ότι μετέφερε υλικά για τα πυραυλικά συστήματα S-300, που προορίζονταν για επιθέσεις στο Χάρκοβο. Σύντομα, όμως, τα περί εμπλοκής των δυνάμεων του Κιέβου εξαφανίζονται από τα ουκρανικά ΜΜΕ, όπως και κάθε αναφορά στο υποτιθέμενο φορτίο!
Η λογική υπόθεση είναι ότι η ουκρανική πλευρά είχε ενημερωθεί γι΄ αυτή την πτήση, με τον ίδιο τρόπο που η Ρωσία ενημερώνεται για επισκέψεις ξένων ηγετών στο Κίεβο. Το «αδικαιολόγητο» του πράγματος ενδεχομένως να αφορά εσωτερικές αντιθέσεις.
Ο ουκρανός πρόεδρος ζήτησε πρόσφατα από τον κορυφαίο στρατηγό της χώρας του, Ζαλούζνι, να παραιτηθεί, αλλά αυτός αρνήθηκε, «πυροδοτώντας» διάφορες εικασίες. Η τεταμένη σχέση ξεκινά αφότου γίνεται ορατό ότι η ουκρανική αντεπίθεση δεν μπορεί να πετύχει τους στόχους της (την ανάκτηση κατεχόμενων εδαφών και την αποκοπή της «χερσαίας γέφυρας» προς την Κριμαία). Ο Ζαλούζνι είχε πει ότι ο πόλεμος έχει φτάσει σε «αδιέξοδο», με το γραφείο τού προέδρου να τον επιπλήττει. Ακολούθησαν και άλλες δηλώσεις, καθόλου συμβατές με αυτές του προεδρικού περιβάλλοντος. Το οποίο περιβάλλον τις θεωρεί πολιτικές και όχι στρατιωτικές δηλώσεις.
Παρ’ ότι η Ουάσιγκτον θέλει να αποφύγει μια ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ Ζελένσκι και Ζαλούζνι, οι ΗΠΑ (γράφει η Berliner Zeitung, επικαλούμενη ουκρανικές πηγές) είναι πιθανότερο να υποστηρίξουν τον αρχιστράτηγο παρά τον πρόεδρο σε περίπτωση όξυνσης της μεταξύ τους σύγκρουσης. Οι φήμες για ίντριγκες γύρω από το πρόσωπο του στρατηγού Ζαλούζνι ή οι κατηγορίες για αυταρχισμό του Ζελένσκι, που διατυπώνονται από τον δήμαρχο του Κιέβου, Κλίτσκο, μπορεί να είναι μόνο κάποια ορατά στοιχεία του παρασκηνίου στο Κίεβο, αντανακλούν ωστόσο κάποια γενικότερη πόλωση στην κοινωνία.
Στο μεταξύ η Μόσχα δεν δείχνει να βιάζεται για «ειρηνευτικές συνομιλίες», αφού οι ουκρανικές δυνάμεις δείχνουν να έχουν ήδη χάσει τη δυνατότητα ανάληψης επιθετικών ενεργειών. Η πρωτοβουλία έχει περάσει στη δική της πλευρά και, όπως φαίνεται, σημειώνει αργή αλλά σταθερή πρόοδο στο ανατολικό και νότιο τμήμα της χώρας. Και κέρδισμα χρόνου και εδαφών.
Δεν ξέρουμε αν ο Ζελένσκι και το περιβάλλον του πιστεύουν πως μια ακόμη «αφηγηματική αντεπίθεση» μπορεί να αντισταθμίσει την πραγματική ήττα, σε πραγματικό πεδίο μάχης. Πάντως τα δυτικά ΜΜΕ, μιλώντας περί «αδιεξόδου στα μέτωπα των συγκρούσεων», περιγράφουν μια κατάσταση που δεν μοιάζει με αδιέξοδο. Μοιάζει με το να είσαι στα πρόθυρα της ήττας.
Αυτό φαίνεται και από το ότι η Ρωσία αναβαθμίζει τις απαιτήσεις της… «Η αποστρατικοποιημένη ζώνη στην Ουκρανία θα πρέπει να προωθηθεί πιο μακριά, σε απόσταση από την οποία θα είναι αδύνατο να βομβαρδιστούν ειρηνικές πόλεις», δήλωσε ο Πούτιν στη Μόσχα στις 31 Ιανουαρίου. «Η γραμμή θα πρέπει να βρίσκεται σε τέτοια απόσταση από το έδαφός μας ώστε να διασφαλίζει την ασφάλεια»... Τα τετελεσμένα στο χάρτη «φωτογραφίζουν» όλη την Ουκρανία!
Οι υπεύθυνοι στρατηγικού σχεδιασμού τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στην Ευρώπη είναι βέβαιο ότι απεργάζονται ένα σχέδιο Β, δηλαδή να απαντήσουν σε μια ρωσική νίκη. Ωστόσο αυτή τη στιγμή η Ουκρανία είναι πλέον πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης στις ΗΠΑ (και όχι μόνο) και ίσως να μη χρειαστεί να περιμένουμε την επόμενη διοίκηση στον Λευκό Οίκο για να έχουμε μια νέα πολιτική των ΗΠΑ στην Ουκρανία.
ΧΒ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου