Ποινικοποιούν τις μπογιές, τα πινέλα και την ελεύθερη έκφραση των παιδιών μας. Δεν θα το επιτρέψουμε!

Μετά την επίθεση των ΜΑΤ με χημικά και δακρυγόνα σε παιδιά Δημοτικού έξω από την ΔΙ.Π.Ε Α΄ Αθήνας, μετά την κινηματογραφική καταδίωξη με drone και την σύλληψη μαθητή Γυμνασίου που πήγαινε στην κατάληψη του σχολείου του το βράδυ πριν το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 6ης Νοέμβρη, σειρά είχε η προσαγωγή ανήλικων μαθητών Γυμνασίου έξω από σχολείο του Πειραιά. Το «έγκλημά» τους; Πιάστηκαν επ’ αυτοφώρω να ζωγραφίζουν ένα πανό, έχοντας στην κατοχή τους πολύ επικίνδυνα, απ’ ό,τι φαίνεται, όπλα – μπογιές και πινέλα!
Με την κάλυψη της κυβέρνησης και μέσα στο γενικότερο κλίμα θεσμικού αυταρχισμού, η αστυνομία κυριολεκτικά αλωνίζει στα σχολεία. Περιπολεί γύρω από καταλήψεις ή απλά την ώρα του διαλείμματος, ενώ προχωράει σε προσαγωγές ανηλίκων με την παραμικρή, συνήθως εντελώς ανυπόστατη και ύποπτων προθέσεων «καταγγελία».

Αν η κατάσταση αυτή μας θυμίζει μαύρες μέρες του παρελθόντος είναι γιατί οι «παλιές καλές» πρακτικές αυταρχισμού και καταστολής, επιστρέφουν δριμύτερες – στην πραγματικότητα δεν έφυγαν ποτέ – να παίξουν τον γνωστό βρώμικο ρόλο τους. Δεν θα επιτρέψουμε να γίνουν κανονικότητα. Θα το πούμε καθαρά: Η αστυνομία, όταν τρομοκρατεί μαθητές και νέους, σε σχολεία και πλατείες, δεν «κάνει απλά τη δουλειά της». Επιχειρεί, για λογαριασμό της εξουσίας, να επιβάλει την σιωπή και την υποταγή, να κάμψει κάθε φωνή αντίστασης.

Πώς αλλιώς θα περάσουν και θα επιβληθούν, το Εθνικό Απολυτήριο με τις τριπλές πανελλαδικές, το σχέδιο για τα νέα τεχνικά γυμνάσια –αναμορφωτήρια για τους «παραβατικούς» μαθητές, τα σχολεία για λίγους κι εκλεκτούς, οι διαγραφές των εργαζόμενων αλλά και των ανυπάκουων φοιτητών; Πώς αλλιώς θα επιβληθεί η βαρβαρότητα του 13ωρου και των μισθών πείνας;
Ένα ξέρουμε με βεβαιότητα. Η θέση των εκπαιδευτικών ήταν, είναι και θα παραμείνει στο πλευρό των μαθητών μας! Μέσα κι έξω απ’ την τάξη.
Τα παιδιά μας, χρειάζονται να αγωνιζόμαστε δίπλα τους και για το μέλλον τους, δεν χρειάζονται καταστολή. Τα σχολεία μας δεν είναι στρατόπεδα, ούτε εμείς θα γίνουμε χωροφύλακες και παιδονόμοι. Ας τους αφήσουμε να φοβούνται όλες τις μορφές ελεύθερης έκφρασης, αντίστασης και συλλογικής δράσης. Να προσπαθούν να τους αμαυρώσουν και να μειώσουν την σημασία τους. Ξέρουν καλά πως κάθε πανό και κάθε σύνθημα, είναι ένα ρήγμα στο τείχος της σιωπής που θέλουν να επιβάλουν. Τα σχολεία ανήκουν στον εργαζόμενο λαό και τα παιδιά του. Η αστυνομία και οι μηχανισμοί καταστολής δεν έχουν καμία θέση σε αυτά. Είναι ανεπιθύμητοι. Η τρομοκρατία δεν θα περάσει! Θα σπάσει στους δρόμους, εκεί που μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου