Με την παρουσία 40 περίπου παραβρισκομένων πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7/11, η εκδήλωση του Συντονισμού Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, στο εργατικό κέντρο Ξάνθης, υλοποιώντας έτσι μια από τις αποφάσεις που πάρθηκαν στις 8/10, ημέρα συγκρότησης του, ύστερα από σύσκεψη οργανώσεων, συλλογικοτήτων και ανένταχτων αγωνιστών. Η εκδήλωση προπαγανδίστηκε όλες τις προηγούμενες ημέρες με αφισοκόλληση, μαζικό μοίρασμα του καλέσματος, καθώς και ραδιοφωνική παρέμβαση στο Δημοτικό ραδιόφωνο της πόλης.
Την εκδήλωση άνοιξαν οι, εξ αποστάσεως, παρεμβάσεις των δύο καλεσμένων, του εκπροσώπου της παλαιστινιακής κοινότητας στη Θεσσαλονίκη, Ασκέρ Γιεχία, και του μέλους του στολίσκου Global Sumud Flotila, Ιωάννα Βρεττού. Ακολούθησαν δύο εισηγήσεις από μέλη του συντονισμού και στη συνέχεια μια ζωντανή συζήτηση που ανέδειξε προβληματισμούς, ερωτήματα αλλά και διαφορετικές προσεγγίσεις.
Παρά τις, λογικές, αυτές διαφοροποιήσεις σε σημαντικά ζητήματα που αφορούν το παλαιστινιακό ζήτημα και στην όποια σύγχιση υπάρχει στους κόλπους της αριστεράς, εξαιτίας της ήττας και της υποχώρησης του επαναστατικού κινήματος, οι παραβρισκόμενοι συμφώνησαν στην αναγκαιότητας της συνέχισης του κινήματος αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και την αντίσταση του.
Εκ μέρους του συντονισμού, κρίθηκε αναγκαίο να αποσαφηνιστεί η σημερινή κατάσταση με την συμφωνία για εκεχειρία, η οποία κάθε άλλο παρά εφαρμόζεται απ' τους σιωνιστές του Ισραήλ, αλλά και την, περίφημη, πρόταση Τραμπ και κατ' επέκταση τις επιδιώξεις των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Κάποιες παρεμβάσεις προσπάθησαν να απαντήσουν στον τρόπο συνέχισης του κινήματος αλληλεγγύης, προβάλλοντας την αντιιμπεριαλιστική πάλη στην χώρα ως τη μόνη αναγκαία απάντηση απέναντι στους κοινούς εχθρούς όλων των λαών, ενώ άλλες άνοιξαν , ως ένα βαθμό, την κουβέντα για το είδος του κράτους που αποτελεί ή σιωνιστική κατοχή και το ποια μπορεί να είναι η λύση του λεγόμενου παλαιστινιακού ζητήματος. Τέλος απαντήθηκαν και διάφορα ιστορικά ζητήματα που σφράγισαν, με τον έναν η άλλο τρόπο, τον, επί 77 χρόνια, αγώνα των Παλαιστινίων για απελευθέρωση της πατρίδας τους. Εξάλλου, στο φουαγιέ του εργατικού κέντρου, στήθηκε έκθεση φωτογραφίας, αναδεικνύοντας σημαντικές πτυχές της πολύχρονης παλαιστινιακής αντίστασης αλλά και καταγγέλοντας την σιωνιστική θηριωδία στην Γάζα.
Στα αρνητικά της εκδήλωσης, η παγιωμένη, πλέον, πρακτική των εργατοπατέρων του ΕΚΞ, με την απαίτηση καταβολής χρημάτων για την χρήση της αίθουσας από συλλογικότητες, πρωτοβουλίες, οργανώσεις αλλά και σωματεία(!). Για μια αίθουσα που δεν διέθετε καν θέρμανση, έστω κι αν άλλο συμφωνήθηκε με την Διοίκηση. Είναι κι αυτό σημάδι των καιρών και το πόση απόσταση έχει ακόμα να διανύσει η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι στη χώρας μας, στο πεδίο της συγκρότησης τους και της επανακατάκτησης των εργαλείων πάλης τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου