Με δάκρυα στα μάτια και κόμπο στο λαιμό, σε κλίμα συγκίνησης και βαθιού σεβασμού, οι παρευρισκόμενοι άκουσαν τις ομιλίες του Γιώργου Ματσούκα, εκ μέρους του ΚΟ του ΚΚΕ(μ-λ), και του Χρίστου Μιχαήλ, εκ μέρους της κομμ. οργάνωσης Ιωαννίνων του ΚΚΕ(μ-λ). Σύντομη παρέμβαση έκανε ο στενός φίλος του, Νικόλας Ματσούκας. Οι ομιλίες των συντρόφων παρατίθενται παρακάτω. Ανακοίνωση εξέδωσαν επίσης οι οργανώσεις Θεσσαλονίκης του ΝΑΡ,της νΚΑ, ο Διαρκής Αγώνας και το Μ-Λ ΚΚΕ.
Εκ μέρους όλων εκφράστηκαν τα συλλυπητήρια και η στήριξη στους γονείς του, Ελένη και Χρήστο, καθώς και στον αδερφό του, Ιάσονα.
Ο Άλκης δεν έφυγε από κοντά μας. Θα είναι πάντα δίπλα μας. Στις καλές και στις δύσκολες στιγμές. Στις παρέες μας και στα αστεία μας. Στις συζητήσεις μας για το πώς θα ανατρέψουμε το άδικο. Στις διαδηλώσεις, όταν φωνάζουμε συνθήματα. Στους στόχους που θα προσπαθούμε να υλοποιήσουμε και στις αντιπαραθέσεις που θα αποφασίζουμε να ανοίξουμε. Εκεί θα είναι και θα βαδίζει δίπλα μας, με το παράδειγμα που μας άφησε, ο πολύτιμός μας σύντροφος.
Ακολουθούν οι ομιλίες των συντρόφων:
Ομιλία του σ. Γιώργου Ματσούκα, εκ μέρους του ΚΟ του ΚΚΕ(μ-λ)
Με πολύ βαθιά λύπη, με απέραντη στενοχώρια συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ για να αποχαιρετήσουμε τον αγαπημένο μας σύντροφο, τον Άλκη.
Είναι δυσβάστακτος ο πόνος όταν χάνεις συντρόφους και γίνεται ακόμη πιο επώδυνη η απώλεια όταν αφορά έναν νέο σύντροφο και αγωνιστή, έναν νεολαίο, έναν πραγματικό φίλο.
Φτωχύναμε από την πρόωρη απώλεια του κομμουνιστή, συντρόφου μας, Άλκη και μαζί μας φτώχυνε και το νεολαιίστικο κίνημα. Γιατί όταν χάνεται ένας νέος, που αποφασίζει από τα μαθητικά του χρόνια να συγκροτήσει μια συνείδηση αντίστασης απέναντι σ αυτό το κοινωνικό σύστημα και τις κυβερνήσεις του· όταν παλεύει να δημιουργήσει ένα μέλλον ανθρώπινο· όταν έχει όραμα για ένα καλύτερο αύριο· όταν αρνείται να αποδεχθεί την αδικία και την εκμετάλλευση, που συναντά από μικρός, απ όταν ήταν μαθητής· όταν εντάσσεται στους κοινωνικούς αγώνες όπως έκανε ο Άλκης, τότε πιστεύουμε ότι στην πραγματικότητα χάνεται ένας σπουδαίος αγωνιστής.
Ένας αγωνιστής από εκείνους που αποτελούν ζωογόνο δύναμη στο άνυδρο τοπίο που διανύουμε.
Είμαστε όμως σίγουροι ότι τέτοιοι αγωνιστές, σαν τον Άλκη, βάζουν γερά το λιθαράκι τους για να προχωρήσει μπροστά η κοινωνία μας και να δει καλύτερο μέλλον η νεολαία μας.
Ο Άλκης γεννήθηκε το 1992 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην Τούμπα. Από μαθητής συνδέεται με το κίνημα, όταν ξεσπάνε οι μαθητικές κινητοποιήσεις και οι σχολικές καταλήψεις απέναντι στους ταξικούς φραγμούς που προωθεί η κυβέρνηση. Με την ευαισθησία που τον διακρίνει πρωτοστατεί στους μαζικούς αγώνες και τις καταλήψεις που προκαλεί η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Εντάσσεται στη Μαθητική Αντίσταση μπαίνοντας με πιο οργανωμένο τρόπο στους μαθητικούς αγώνες διαμορφώνοντας παράλληλα την πολιτική του φυσιογνωμία.
Το 2010 περνάει στην Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων. Εντάσσεται στις Αγωνιστικές Κινήσεις και γρήγορα περνάει στην οργάνωση του ΚΚΕ(μ-λ) από το πρώτο έτος, έχοντας διαμορφώσει την ιδεολογική και πολιτική του συγκρότηση κόντρα στην αστική ιδεολογία και απέναντι σε άλλες απόψεις και ρεύματα, που γέννησε εκείνη η πλούσια πολιτική περίοδος. Συμμετέχει από την πρώτη στιγμή στο φοιτητικό κίνημα, αναλαμβάνει καθοδηγητικά καθήκοντα, ενώ ταυτόχρονα είναι παρών σε όλες τις δράσεις της οργάνωσης, σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες του λαού στην πόλη των Ιωαννίνων.
Την περίοδο της καραντίνας επιστρέφει στην Θεσσαλονίκη και παρεμβαίνει ενεργά κόντρα στους αποκλεισμούς και τις απαγορεύσεις. Το 2021 πάει φαντάρος στον Έβρο ως γιατρός και το 2022 διορίζεται ως ειδικευόμενος Παθολόγος στο ΓΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ "Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ". Σχεδόν ταυτόχρονα, το Νοέμβρη του 2022 διαγιγνώσκεται με καρκίνο. Στο μικρό διάστημα του εργασιακού του βίου, πασχίζει με την στάση του και την προσφορά του να κερδίσει την εκτίμηση και την αναγνώριση από τους συναδέλφους του, μαχόμενος για τα συμφέροντα των εργαζόμενων αλλά και της κοινωνικής πλειοψηφίας για δωρεάν και πλήρη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη. Δεν θα ξεχάσουμε την θέρμη και την σαφήνεια με την οποία πριν ένα μήνα, υποστήριξε αυτές τις ιδέες στην εκδήλωση που έκανε η Ταξική Πορεία για την απεργία των υγειονομικών.
Ο Άλκης διακρινόταν για την επιμονή του στις απόψεις του και δεν παραιτούνταν από την προσπάθεια να πείσει αλλά και να παλέψει γι’ αυτές. Πάλεψε στα ίσια τις εκδηλώσεις της αρρώστιας και δεν σταμάτησε να αγωνίζεται δίνοντας κουράγιο με τη στάση του στους οικείους του, αλλά και στους συντρόφους του. Δεν σταμάτησε να εργάζεται, ούτε σταμάτησε να συμμετέχει στην οργάνωση και στο κίνημα. Συμμετέχει και παρακολουθεί τις διαδικασίες της 10ης Συνδιάσκεψης δίνοντας ένα δυνατό μήνυμα στους συντρόφους του για το χαρακτήρα που πρέπει να δείχνουμε ακόμη και σε πολύ δύσκολες περιόδους της ζωής μας.
Δεν μίλαγε πολύ, αλλά έκανε πολλά.
Δεν φλυαρούσε, αλλά στεκόταν στην ουσία.
Έβγαζε πολλή δύναμη, όταν υπεράσπιζε την αλήθεια και το δίκιο.
Ήταν απλός, δεν ήθελε να ξεχωρίζει.
Πρόθυμος να βοηθήσει, να αναλάβει πράγματα, να προσφέρει. Πεισματάρης με κοφτερό μυαλό και πολύ χιούμορ.
Άγγιξε πολύ κόσμο ο Άλκης στα 32 χρόνια του και τους άγγιξε βαθιά. Πολιτικά, κοινωνικά, συναισθηματικά.
Όλοι έχουν να λένε για την ανιδιοτέλειά του, την προθυμία του, την προσφορά του.
Αγωνιστής με πολιτική οξυδέρκεια και αποφασιστικότητα, χωρίς ταλαντεύσεις, με ζηλευτή σταθερότητα στην υπεράσπιση της λαϊκής υπόθεσης.
Αγαπητός και πιστός φίλος στη νεολαία της οργάνωσης. Ένας νέος που στάθηκε με όλες του τις δυνάμεις στο πλευρό των εργατών, με το μέρος των καταπιεσμένων.
Πάλεψε μέχρι τέλους την αρρώστια του, αφήνοντας πολύτιμη παρακαταθήκη στους συντρόφους του και ιδιαίτερα στους νεότερους για το περιεχόμενο της έννοιας του λαϊκού αγωνιστή, την ουσία της ένταξης στο κίνημα και σε μια κομμουνιστική οργάνωση.
Να μάθουμε, να παλεύουμε στα πάνω και στα κάτω της ζωής, με όραμα μια καλύτερη κοινωνία, όπως μας έδειξε ο Άλκης.
Με πολύ μεγάλη λύπη αποχαιρετούμε σήμερα το σύντροφο μας Άλκη. Θέλουμε να δώσουμε μια υπόσχεση, που θα την ήθελε και θα τον έκανε πολύ χαρούμενο: Θα προσπαθήσουμε όλοι μας να συμβάλλουμε πιο δυνατά και πιο αποφασιστικά στον αγώνα για το δίκιο του λαού μας, για την κομμουνιστική υπόθεση, για την οποία αγωνίστηκε.
Εκ μέρους όλων των μελών και των φίλων του ΚΚΕ(μ-λ) θέλουμε να εκφράσουμε τα πιο θερμά
μας συλλυπητήρια, στην μητέρα του Ελένη, στον πατέρα του Χρήστο και στον αδελφό του Ιάσονα.
Άλκη. Πολύτιμε σύντροφε. Θα είσαι για πάντα στην καρδιά μας και στους αγώνες μας.
Καλό σου ταξίδι, σύντροφε.
Ομιλία του σ. Χρίστου Μιχαήλ, εκ μέρους της κο Ιωαννίων του ΚΚΕ(μ-λ)
Γνώρισα το σύντροφο Άλκη το 2010 στα Γιάννενα. Πρωτοετής φοιτητής στη σχολή ιατρικής και εγώ στο φυσικό. Ήταν από τους ανθρώπους που σε κέρδιζε από την πρώτη στιγμή. Με την καλοσύνη, την εξυπνάδα, τη ντομπροσύνη, το γλυκό του χαμόγελο.
Ανήσυχο πνεύμα που αναζητά την αλήθεια και το δίκιο. Που γρήγορα αποφασίζει να στρατεύσει τη ζωή του στην πάλη ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας, με όραμα την ανατροπή του για μία καλύτερη κοινωνία.
Η απόφασή του αυτή να εντάξει τη ζωή του στην οργανωμένη πάλη, τον φέρνει από τον πρώτο κιόλας μήνα ως φοιτητή στις γραμμές των Αγωνιστικών Κινήσεων και ύστερα από ένα χρόνο στις γραμμές του ΚΚΕ(μ-λ).
Από πολύ νωρίς αναδεικνύεται από τους βασικούς φορείς της άποψης, όχι μόνο στη σχολή του, αλλά σε όλο το πανεπιστήμιο.
Κατανοεί την αναγκαιότητα συγκρότησης, πέραν του συνδικαλιστικού, και στο πολιτικό-ιδεολογικό επίπεδο, καθώς εκείνη η πλούσια πολιτικά και κινηματικά περίοδος του '10-12 επιδρά καθοριστικά στις διεργασίες και τις ζυμώσεις στο χώρο του πανεπιστημίου.
Αυτή η περίοδος αποτελεί σχολείο και για τον ίδιο το σύντροφο, με τη συγκρότησή του τόσο απέναντι στο σύστημα και τους φορείς του όσο και στο ρεύμα του κυβερνητισμού.
Εκείνη την περίοδο, ο σύντροφος Άλκης είναι ο βασικός φορέας των Αγωνιστικών Κινήσεων, που με τη δράση, τη στάση και την τοποθέτησή του, κατοχυρώνει τις Αγωνιστικές Κινήσεις ως μία διακριτή πολιτική δύναμη μέσα στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Ήταν εκείνος που σήκωνε το βάρος κάθε δύσκολης αντιπαράθεσης στο κίνημα και στις συνελεύσεις των σχολών. Κάτι που αναγνωριζόταν και έχαιρε εκτίμησης, ακόμα και από εκείνους με τους οποίους διαφωνούσε.
Ο σύντροφος Άλκης αποτελεί τον πόλο εκείνο γύρω από τον οποίο αποκτάει αναφορά και συγκροτείται ένα νέο δυναμικό αγωνιστών, και συμβάλλει καθοριστικά στο άνοιγμα των Αγωνιστικών Κινήσεων και της συγκρότησης σχημάτων σε μία σειρά από σχολές στο ΑΕΙ και στη συνέχεια στο ΤΕΙ.
Έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που, γρήγορα και σε συνδυασμό με τα παραπάνω, τον κάνουν υπεύθυνο των σχημάτων στα Γιάννενα.
Έχει την ακλόνητη αντίθεση απέναντι στο σύστημα και τους φορείς του. Όλοι οι παλιότεροι σύντροφοι και συναγωνιστές στα Γιάννενα έχουν να θυμούνται τις σφοδρές αντιπαραθέσεις του με το μεγαλοκαθηγητικό κατεστημένο και τη ΔΑΠ. Ακόμα και με τους μπράβους της τα έβαλε όταν αυτό χρειάστηκε.
Έχει την ιδεολογικοπολιτική συγκρότηση και τα πολιτικά κριτήρια εκείνα που του επιτρέπουν όχι μόνο να μην ταλαντεύεται απέναντι σε άλλα ρεύματα και απόψεις, αλλά και να καταφέρνει συνεχώς να πείθει, μέσα από τη λειτουργία και τη δράση των σχημάτων, παλιότερους και νεότερους συναγωνιστές για το δίκιο των απόψεών μας, προσπαθώντας συνεχώς να χαράζει συγκεκριμένα βήματα για το προχώρημά τους.
Έχει οικοδομήσει στην πράξη ένα προφίλ λαϊκού αγωνιστή, πολλαπλά χρήσιμο για τη συγκρότηση της φυσιογνωμίας των Αγωνιστικών Κινήσεων και της σπουδάζουσας του ΚΚΕ(μ-λ). Παρά το νεαρό της ηλικίας του και τα πολλαπλά καθήκοντα που καλείται να αναλάβει, δεν χαρακτηρίζεται σε καμία στιγμή της δράσης του από μικροαστικού τύπου εγωισμούς και ανταγωνισμούς, και αποτελεί πρότυπο οικοδόμησης συντροφικών σχέσεων.
Συνολικά, θα έλεγα η σχεδόν 10χρονη πορεία του Άλκη στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων είναι καθοριστική για την πορεία συγκρότησης των Αγωνιστικών Κινήσεων και της σπουδάζουσας του ΚΚΕ(μ-λ). Είναι από τους βασικούς φορείς που πάτησε το άπλωμα και το στερέωμα των Αγωνιστικών Κινήσεων στα Γιάννενα.
Η δράση του συντρόφου δεν περιορίζεται μόνο στο φοιτητικό κίνημα. Συμμετέχει ενεργά και στην πρώτη γραμμή σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που ξεσπούν. Πάντα πρόθυμος για κάθε παρέμβαση της οργάνωσης. Από τα σχολεία μέχρι τη βιομηχανική περιοχή. Πάντα μπροστά, με το χαμόγελό του, σε κάθε κινητοποίηση. Με το ίδιο χαμόγελο που συναναστρεφόταν με όλους τους συντρόφους και συναγωνιστές. Η ζωή του είναι ενταγμένη συνολικά σε κάθε πτυχή και δράση της οργάνωσης. Το σαλόνι του σπιτιού του, αποτέλεσε για χρόνια τα γραφεία της οργάνωσης, όπως έλεγαν χαριτολογώντας οι σύντροφοι.
Ο σύντροφος Άλκης, συμμετέχοντας στις πολιτικές λειτουργίες της οργάνωσης, διακρινόταν για το οξύ πολιτικό του κριτήριο. Για τη δυνατότητά του να διατηρεί το "πολιτικό ζύγι" στις τοποθετήσεις του, συμπυκνώνοντας το λόγο του στα κάθε φορά κυρίαρχα ζητήματα. Ταυτόχρονα, έδινε ιδιαίτερο βάρος στον απολογισμό, την κριτική και την αυτοκριτική καθώς -όπως σωστά θεωρούσε- για να προχωρήσουμε θα πρέπει να βλέπουμε κάθε φορά τα λάθη, τα κενά και τις αδυναμίες μας.
Έτσι ήταν ο σύντροφος Άλκης. Με τα καλά του, αλλά και τις αδυναμίες του, όπου όμως έμαθε να αναμετριέται και να παλεύει συνεχώς. Μέσα από αυτή την πάλη, την οργάνωση, τις συντροφικές σχέσεις, έγινε ο αγωνιστής, ο άνθρωπος, ο κομμουνιστής που γνωρίσαμε. Ο σύντροφος που μας ενέπνευσε και συνεχίζει να μας εμπνέει.
Με αυτόν τον τρόπο στάθηκε από την πρώτη κιόλας στιγμή της διάγνωσής του από τον καρκίνο.
Έχοντας πλήρη επίγνωση της κατάστασης, ο Άλκης μας είπε: "Θα το παλέψω, εξάλλου αυτό μάθαμε να κάνουμε στη ζωή μας. Ξέρω ότι σας στεναχωρώ, αλλά θέλω τη στήριξή σας για να το παλέψουμε μαζί".
Με αυτή του τη στάση και πάλη δίνει μαθήματα ζωής σε όλους μας και ταυτόχρονα δίνει κουράγιο και στήριξη σε αρκετούς συντρόφους και φίλους που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα ζητήματα υγείας.
Ο Άλκης δίνει τη μάχη με τον καρκίνο παλληκαρίσια, μην αφήνοντάς την να τον καταβάλει. Η έγνοια του για την πορεία και τις προοπτικές του κινήματος και της οργάνωσης παραμένει για όλο αυτό το διάστημα συνεχής.
Συμμετέχει ενεργά στις λειτουργίες και τις διαδικασίες της οργάνωσης και του κινήματος. Ακόμα και τους τελευταίους μήνες που η νόσος έχει προχωρήσει, είχαμε την τιμή να τον έχουμε δίπλα μας στις διαδικασίες της 10ης συνδιάσκεψης του ΚΚΕ(μ-λ) αλλά και στο 25ο κάμπινγκ των Αγωνιστικών Κινήσεων, με το χαμόγελο και το χιούμορ του πάντα παρόντα και ταυτόχρονα έντονα προβληματισμένο για το προχώρημα της λαϊκής υπόθεσης στην οποία αφιέρωσε τη ζωή του.
Άλκη. Για εμένα, εκτός από σύντροφος, ήσουν ο φίλος που μαζί ζήσαμε και παλέψαμε όλα αυτά τα χρόνια.
Μου είναι αδύνατο να μιλήσω για το κενό και τον πόνο που νιώθω από την απώλειά σου.
Θα ήθελα όμως από τη μεριά μου και εκ μέρους της κ.ο. Ιωαννίνων να εκφράσω τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του Άλκη.
Στη μητέρα του Ελένη, στον πατέρα του Χρήστο και στο σύντροφο Ιάσωνα.
Σύντροφε, αγαπημένε μου φίλε Άλκη, θα είσαι για πάντα μαζί μας στους αγώνες για ένα καλύτερο κόσμο.
