Τμήμα εργαζομένων του Σύριζα: ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ!

Διαβάζοντας την ανακοίνωση του τμήματος εργαζομένων του Σύριζα που καλεί τους εργαζόμενους να απεργήσουν την Πέμπτη 12/11 και μάλιστα μαζικά, σου δημιουργούνται δύο «πακέτα» συναισθημάτων: το ένα έχει να κάνει με την ιλαρότητα και το άλλο με την οργή.
Ειδικά στο σημείο εκείνο που περιγράφεται ότι οι αγώνες των εργαζομένων θα βοηθήσουν την κυβέρνηση στη σημερινή της διαπραγμάτευση! Έτσι συνεπώς εξηγείται η φροντίδα να μετατεθεί η απεργία της ΑΔΕΔΥ για το Νοέμβριο. Έπρεπε να περιμένει τη «διαπραγμάτευση». Για να μπορεί η κυβέρνηση με αρωγό την λαϊκή κινητοποίηση να αποσπάσει κάποιες ισοδύναμες συνθήκες σφαγής των λαϊκών δικαιωμάτων. Να μη σφαγιαστεί το 60% της πρώτης κατοικίας στους πλειστηριασμούς αλλά το 40% για παράδειγμα. Επιβεβαιώνονται τελικά όλοι εκείνοι οι ειδικοί περί της ψυχολογίας που λένε πως από υποκειμενική άποψη μπορεί να υποστηριχτεί το οτιδήποτε και να «κατασκευαστούν» λόγοι και εξηγήσεις για κάθε τι.
Μην το πολυψάχνετε. Η κυβέρνηση κατά βάθος θα ήθελε το λαό στους δρόμους για να τον δείχνει σα σκιάχτρο στους ιμπεριαλιστές. Για άλλη μια φορά η κυβερνώσα αριστερά είναι ένα βήμα πιο μπροστά από το λαό! Ο λαός δείχνει να μην καταλαβαίνει τις υψηλές προσδοκίες του τμήματος εργαζομένων του Σύριζα.
Φρόντισε μάλιστα να εξωθήσει το λαό στη… σύγκρουση με πρελούδιο τα Γιάννενα όπου ξυλοφόρτωσαν δύο ημέρες πριν τη γενική απεργία τους εργαζόμενους στην ανακύκλωση που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα στη δουλειά. Αυτονόητο; Κάθε άλλο. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός το τόνισε πως δεν θα είναι απλοί εφαρμοστές των μνημονίων. Θα προβούν και σε σοβαρές μεταρρυθμίσεις. Όπως αυτές που απαιτεί ο θείος Σαμ και το ΔΝΤ. Παράδειγμα το ασφαλιστικό και έπονται και άλλα. Τι σούχω για μετά…
Πέρα από το ιλαρό του πράγματος (ήδη γίνεται πάρτι στο διαδίκτυο!) αποτελεί πρόκληση η ανακοίνωση του τμήματος εργαζομένων του Σύριζα.
Πρόκληση γιατί προϋποθέτει την σκέψη πως υπάρχουν ακόμα περιθώρια για να παραμορφωθεί η βάρβαρη πραγματικότητα την οποία επιβάλει ο Σύριζα ως κύριος φορέας της επίθεσης στο λαό.
Και είναι ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση όταν διαπιστώνεται αυτό το τεράστιο κενό πραγματικής αριστερής αγωνιστικής διεξόδου για μία αποτελεσματική αναμέτρηση των εργατικών και λαϊκών δυνάμεων με την βαρβαρότητα του συστήματος της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης. Και τους όποιους πρόσκαιρους ή μονιμότερους φορείς αυτής της βαρβαρότητας.

Δημήτρης Μάνος εκπαιδευτικός μέλος των αγωνιστικών κινήσεων εκπαιδευτικών.