Παρέμβαση του ΚΚΕ(μ-λ) στις πυρόπληκτες περιοχές

Την Κυριακή 21 Οκτώβρη, το ΚΚΕ(μ-λ) επισκέφτηκε τις περιοχές της Ανατολικής Αττικής που επλήγησαν από την πυρκαγιά του περασμένου Ιούλη.

Στην πλατεία της Ραφήνας, στήθηκε τραπεζάκι με τα υλικά της Οργάνωσης και μοιράστηκε προκήρυξη για τις φωτιές, την καταστροφή που προκάλεσαν στο λαό της περιοχής και την ανάγκη να παλέψει για να διεκδικήσει πλήρεις αποζημιώσεις για όλους και μέτρα προστασίας.

Ακολούθησε επίσκεψη στο Μάτι, τον τόπο που έπληξε κυρίως η φωτιά και όπου έχασαν τη ζωή τους 100 άνθρωποι. Το μέγεθος της καταστροφής είναι βεβαίως ακόμη κυρίαρχο. Είδαμε πολλούς κατοίκους να κάνουν διάφορες δουλειές και επισκευές στα σπίτια που κάηκαν, ενώ το έργο της απομάκρυνσης όσων άφησε πίσω της η πυρκαγιά συνεχίζεται ακόμη. Ο κρατικός μηχανισμός εδώ δεν φαίνεται να λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία, όμως έσπευσε να γεμίσει τον κεντρικό δρόμο (εκεί όπου εγκλωβίστηκαν και κάηκαν δεκάδες αυτοκίνητα) με ταμπέλες που δείχνουν τις μικρές διόδους που οδηγούν προς την παραλία.

Στην Αργυρά Ακτή, ο στρατός μοίραζε συσσίτιο σε δεκάδες ανθρώπους. Στις συζητήσεις που κάναμε μαζί τους, μας περιέγραψαν την κατάσταση στην περιοχή, τρεις μήνες μετά την καταστροφή. Οι επιδοτήσεις, σε όσους έχουν δοθεί, είναι σταγόνα στον ωκεανό των οικονομικών απαιτήσεων της επισκευής των σπιτιών που κάηκαν. Ενώ, αρκεί οποιοδήποτε ιδιοκτησιακό δικαίωμα εκτός από την πλήρη κυριότητα κατά 100% (π.χ. η επικαρπία ή τα εξ αδιαιρέτου) για να μην μπορέσει κάποιος να πάρει έστω και τα ψίχουλα που δίνει το κράτος.

Ο λαός της περιοχής φαίνεται να μην έχει την παραμικρή εμπιστοσύνη στον κρατικό μηχανισμό για την αποκατάσταση της περιοχής, πόσο μάλλον για την πλήρη αποζημίωση όλων των πληγέντων. Κάποιοι κάτοικοι έχουν στήσει πρωτοβουλιακά κάποια σάιτ και μπλογκ ενημέρωσης στο διαδίκτυο, ενώ, επίσης πρωτοβουλιακά, προσπαθούν να οργανώσουν κάποιες στοιχειώδεις κινητοποιήσεις. Πράγμα που μοιάζει αρκετά δύσκολο, αφού αυτό που λείπει κυρίως, κατά τη γνώμη μας, είναι η συγκρότηση, η οργάνωση, η μαζική και μόνιμη συλλογική διεκδίκηση.

Η προκήρυξη:

Αντιστεκόμαστε και διεκδικούμε όσα μας ανήκουν!

Οκτώβρης 2018

Όσο περνάει ο καιρός από εκείνη την μέρα που 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την δολοφονική πυρκαγιά σε Ραφήνα, Μάτι και Νέο Βουτζά, ένα πράγμα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο: Το σύστημα δεν δίνει δεκάρα για την ανθρώπινη ζωή και δεν προτίθεται να δώσει ποτέ. Δεν πρόκειται να παραχωρήσει το παραμικρό προς τους πληγέντες και δεν ενδιαφέρεται να κάνει οτιδήποτε για να προστατεύσει τον κόσμο από μελλοντικές φυσικές καταστροφές. Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει καμία δασοπροστασία, το προσωπικό και τα μέσα πυρόσβεσης έχουν μειωθεί δραματικά, με βάση τις επιταγές των μνημονίων φυσικά, τα ρέματα μπαζώνονται και καμία μέριμνα δεν υπάρχει να προστατεύσει αυτό το λαό που τον έχουν εξαθλιώσει, ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Κι όμως, οι «αρμόδιοι» και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπόσχονται πολλά χωρίς να κάνουν τίποτα, γιατί αδιαφορούν για τη ζωή του λαού. Δεν έχουν γίνει ακόμα ούτε τα βασικά στις καμένες περιοχές, όπως η ηλεκτροδότηση όλων των δρόμων, ο καθαρισμός των οικισμών και η απομάκρυνση των επικίνδυνων για την υγεία υλικών. Πολλές αιτήσεις για επιδόματα είναι ακόμα εκκρεμείς, δεν έχει διασφαλιστεί αξιοπρεπής διαβίωση για όσους έχουν χάσει τα σπίτια τους ή είναι ακατάλληλα για διαβίωση. Τα αντιπλημμυρικά έργα είναι ακόμα στα χαρτιά, ενώ αποζημιώσεις θα πάρουν ελάχιστοι και στο ελάχιστο, καθώς προβλέπονται τα εξής σύμφωνα με νόμο του 2001 που αφορά… σεισμόπληκτους:

• Όσα σπίτια καταστράφηκαν ολοσχερώς αποζημιώνονται με 1.000 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, μόνο που όσα θεωρηθεί ότι ήταν χτισμένα σε επικίνδυνα για τη δημόσια ασφάλεια σημεία δε θα ξαναχτιστούν εκεί, αλλά... άγνωστο που και αν!

• Όσα σπίτια μπορούν να ανακατασκευαστούν αποζημιώνονται με 550 ευρώ το τετραγωνικό, μόνο που τα 300 ευρώ είναι για τα θεμέλια και τα 250 ευρώ για το υπόλοιπο σπίτι!

Ο λαός, όμως, που καίγεται και πνίγεται δεν έχει ανάγκη απλώς να απαλύνει τον πόνο του. Δεν είναι επαίτης για να ικανοποιηθεί με το ξεροκόμματο που του πετάει το σύστημα και οι μεγάλοι χορηγοί. Πολύ περισσότερο, δεν πρέπει να αρκείται στον «εθελοντισμό» που προωθεί το σύστημα για να αποποιηθεί των ευθυνών του, να στρέψει σε άλλες, ανώδυνες γι’ αυτό, κατευθύνσεις το λαό και τη νεολαία και να υπερασπιστεί, δήθεν, την κοινωνική αλληλεγγύη. Ο λαός που πλήττεται έχει ανάγκη να παλέψει σκληρά για να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται και του ανήκουν.

Κι αυτά οι πυρόπληκτοι δε θα τα βρουν στη συγκρότηση θεσμικών οργάνων για συζητήσεις με τους υπουργούς. Οι εκπρόσωποι του συστήματος ξέρουν πολύ καλά να διαχειρίζονται τέτοιου είδους συναντήσεις, ακόμα και με ειρωνείες, και να παρουσιάζουν το άσπρο μαύρο. Αυτά που δικαιούνται και τους ανήκουν, θα τα βρουν μέσα από τη συγκρότηση αγώνων που θα γίνουν εργαλεία καταγγελίας των πραγματικών ενόχων και διεκδίκησης πλήρους αποζημίωσης για όλους, αλλά και μέτρων προστασίας.

Τα δικαιώματα δε χαρίζονται, καταχτιούνται με αγώνες!

ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΠΛΗΡΕΙΣ ΑΠΟΖΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΥΡΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ!
ΜΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΠΟΡΕΙΕΣ, ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΓΩΝΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΧΕΡΙΑ!

http://www.kkeml.gr/