Η ελάφρυνση της θέσης της Χρυσής Αυγής συνοδεύεται από ένταση της φασιστικοποίησης!

6/12/2017 Λάρισα

Πολύ φασαρία γίνεται από τα επίσημα (και... αντιπολιτευόμενα) ΜΜΕ με τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα που προωθεί η κυβέρνηση. Με μια πολύ βολική, για την κυβέρνηση και το σύστημα, εστίαση στη μετατροπή του κακουργήματος της «κατασκευής και κατοχής εκρηκτικών υλών» σε πλημμέλημα και της ελάφρυνσης της αντίστοιχης ποινής κρύβονται μια σειρά άλλες αλλαγές που αυστηροποιούν το πλαίσιο για όσους κινούνται κόντρα στο σύστημα. Να θυμίσουμε κατ' αρχήν ότι με τα άρθρα «187» του Ποινικού Κώδικα πολύ εύκολα θα μπορούσε ο καθένας μας, είτε σαν άτομα είτε σαν οργανώσεις, να χαρακτηρισθεί τρομοκράτης. Έχουμε κάμποσα παραδείγματα ανθρώπων ακόμη και άσχετων με το κίνημα που όχι μόνο κατηγορήθηκαν αλλά και φυλακίστηκαν για αρκετά χρόνια. Και εδώ να θυμίσουμε σε πολλούς που το ξεχνάνε ότι αυτό τον καιρό εκτός από τη Χρυσή Αυγή που δικάζεται -λέμε τώρα-  με τον 187 παράλληλα δικάζονται και 9 Τούρκοι αγωνιστές με το άρθρο 187Α που αυστηροποιείται!

Με τις αλλαγές αυτές όμως η κυβέρνηση επιχειρεί, όπως λέει και ο Θανάσης Καμπαγιάννης, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, τα εξής: με «Το νέο άρθρο 187 μειώνει την ποινή για τη διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης από 10-20 χρόνια κάθειρξης σε 5-10. Στην ουσία η ποινική ευθύνη του μέλους της εγκληματικής οργάνωσης (5-10 έτη) εξομοιώνεται με αυτή του διευθύνοντος. Πρόκειται για παρέμβαση στην υπό εξέλιξη δίκη της Χρυσής Αυγής, που ρίχνει τον Μιχαλολιάκο και την υπόλοιπη ηγεσία της ΧΑ στα μαλακά. Όπως είχε επιχειρήσει να το πράξει και η ΝΔ με το προσχέδιο ΠΚ του 2014, όπου σχεδίαζε να εντάξει στην αντικειμενική υπόσταση της εγκληματικής οργάνωσης το οικονομικό κίνητρο, έτσι και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ με την τροποποίηση που προτείνει στο δικό του προσχέδιο βοηθάει την υπεράσπιση της Χρυσής Αυγής.».

Ενώ: «οι αλλαγές στο 187Α (τρομοκρατική οργάνωση) κινούνται, αντίθετα με το 187, προς την αυστηροποίηση. Δηλαδή: Όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσει πλέον ως κοινοβουλευτική πλειοψηφία την τρομοκρατική οργάνωση που τελεί πλημμελήματα, αλλά προστίθενται μορφές αξιόποινης συμμετοχής στο 187Α τύπου “πρόκλησης” και “διέγερσης”΄και μάλιστα “μέσω διαδικτύου”. Δηλαδή σε ένα άρθρο που είναι ήδη σκανδαλωδώς νεφελώδες και ποινικοποιεί την οργάνωση “που επιδιώκει εγκληματικές πράξεις” και όχι την οργάνωση “που τελεί εγκληματικές πράξεις”, που εισάγει την έννοια του τρομοκράτη (λες και το δικαστήριο δικάζει εγκληματικό προφίλ και όχι εγκληματική πράξη), η κυβέρνηση ποινικοποιεί πλέον και τη “διέγερση” τέλεσης αυτού του νεφελώδους αδικήματος, που έχει ήδη οδηγήσει (με την παρούσα μορφή του!) αθώους ανθρώπους στη φυλακή (βλ. περίπτωση Ηριάννας). Τι μας ζητάει δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ και ο υπουργός του: να καταπιούμε την επέκταση της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας του άρθρου 187Α (Α.σ.Γ.:με το οποίο δικάζονται οι 9 Τούρκοι θα προσθέταμε εμείς) περί τρομοκρατικής οργάνωσης, αλλά να φυλάξουμε τις δικαιωματικές μας ευαισθησίες για την ελάφρυνση του 187, του άρθρου δηλαδή με το οποίο (τυχαία) δικάζεται ο Μιχαλολιάκος».

Στα πρόχειρα βρήκαμε κι άλλες αλλαγές. Ενισχύεται για παράδειγμα ο χαφιεδισμός με διατάξεις (187 Γ) για ευνοϊκότερη μεταχείριση όσων «θα ενημερώσουν τις αρχές για τη δράση της οργάνωσης», γίνεται πιο αυστηρή η ποινή για όσους εκφράσουν με οποιοδήποτε υλικό τρόπο την στήριξή τους και την αλληλεγγύη τους σε τρομοκρατικές-κατά το σύστημα πάντα- οργανώσεις (187 Β): «Όποιος παρέχει κάθε είδους περιουσιακά στοιχεία, υλικά ή άυλα, κινητά ή ακίνητα ή κάθε είδους χρηματοοικονομικά μέσα, ανεξάρτητα από τον τρόπο κτήσης τους, σε τρομοκρατική οργάνωση ή σε μεμονωμένο τρομοκράτη ή για τη συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης ή για να καταστεί κάποιος τρομοκράτης ή τα εισπράττει, συλλέγει ή διαχειρίζεται χάριν των ανωτέρω, ανεξάρτητα από τη διάπραξη οποιουδήποτε εγκλήματος, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη. Με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους τιμωρείται η πράξη του προηγούμενου εδαφίου, όταν η τρομοκρατική οργάνωση έχει συσταθεί ή σκοπείται να συσταθεί μόνο για την τέλεση πλημμελημάτων. Το ίδιο ισχύει όταν ο μεμονωμένος τρομοκράτης τελεί ή σκοπείται να τελέσει μόνο πλημμελήματα». Να θυμίσουμε εδώ την απόπειρα ποινικοποίησης της αλληλεγγύης με την ανακάλυψη καταθέσεων σε «Επαναστατικό Ταμείο», όπως το βάφτισε η αντιτρομοκρατική, πέρυσι τον Μάιο και το οποίο αφορούσε την στοχοποίηση της αλληλεγγύης στους δικαζόμενους Τούρκους αγωνιστές;

Πίσω λοιπόν από την ελάφρυνση μιας σειράς ποινών για ορισμένα εγκλήματα, με ή χωρίς εισαγωγικά και η ελάφρυνση και τα εγκλήματα, μπορεί μεν να κρύβεται από τη μια η ελάφρυνση της θέσης της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, κρύβεται όμως και από την άλλη η αυστηρότερη ποινικοποίηση των αγώνων οργανώσεων, αγωνιστών που χαρακτηρίζονται ως τρομοκράτες από τους ιμπεριαλιστές και τους ντόπιους αστούς και τις κυβερνήσεις τους, βαφτίζοντας επιπλέον ως εγκληματικές πράξεις είτε καλέσματα από το διαδίκτυο είτε ακόμη και την έμπρακτη αλληλεγγύη.  

Μετά από αυτά, που πρόχειρα βρήκαμε και καταλήξαμε, γιατί να μην πούμε και να μην φωνάξουμε για άλλη μια φορά ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο ξεπλένει την Χρυσή Αυγή και τον φασισμό αλλά τους ενισχύει κιόλας; Όχι μόνο στο πολιτικό επίπεδο με την πολιτική της αλλά και στο νομικό ενισχύοντας παράλληλα την φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής;

Άραγε μετά και από αυτά είναι δυνατόν, στα κρυφά ή στα φανερά, να υπάρχουν ακόμη πολιτικές δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά η γενικότερα στο κίνημα που να έχουν αυταπάτες για τον αντιφασιστικό και δημοκρατικό ρόλο της κυβέρνησης και του κράτους ή για δυνατότητες επηρεασμού;