Λίγη ώρα αφού είχε πέσει για ύπνο τον βρήκε χωρίς τις αισθήσεις του η σύζυγός του η οποία ειδοποίησε το ΕΚΑΒ και όταν έφτασαν οι διασώστες διαπίστωσαν ότι ήταν νεκρός.
Ήταν 59 χρόνων δραστήριος και εργατικός και ταυτόχρονα αγωνιστής για τα δικαιώματα των Ρομά.
Με προσωπική του φροντίδα πήγαιναν τα παιδιά του καταυλισμού της Καμηλόβρυσης στο σχολείο και κάθε φορά που Ρομά δημιουργούσαν προβλήματα και επεισόδια ο Χρήστος Αθανασίου έπαιρνε θέση για να τους συνετίσει.
Για πολλά χρόνια επίσης συνεργάζονταν με τον Δήμο Λαμιέων στην κατασκευή της γνωστής Καμήλας την περίοδο της Αποκριάς,σήμα κατατεθέν του Λαμιώτικου Καρναβαλιού.
Γεννήθηκε στη Λαμία το 1960. Εντάχθηκε στις γραμμές του ΚΚΕ(μ-λ) το 1975 και από τότε έχει αναπτύξει πλούσια δράση στην ευρύτερη περιοχή της Λαμίας. Δραστήριο μέλος του Συνδικάτου Οικοδόμων Φθιώτιδας και του Εργατικού Κέντρου Λαμίας.
Ήταν επίσης μέλος του κινήματος μεριδιούχων της Πρώην Συνεταιριστικής Τράπεζας Λαμίας, Γραμματέας του Πολιτιστικού Συλλόγου Στερεάς Ελλάδας ΡΟΜ «Λεωνίδας ο Σπαρτιάτης» και Πρόεδρος του Εξωραϊστικού Μορφωτικού Συλλόγου Αγίων Θεοδώρων «Η παλιά Λαμία». Ήταν παντρεμένος με τη Σταματία Φιλίππου κι είχαν δύο παιδιά.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
2 σχόλια:
Πολύ μεγάλη μορφή καθώς νιώθω και διαβάζω. Ειλικρινά κρίμα για την απώλεια.
Αποχαιρετώντας τον σ. Χρήστο
Να είσαι 15 χρονών ΡΟΜΑ μαθητής σε μία επαρχιακή πόλη και οργανωμένος σε αριστερή μαθητική παράταξη όπως η ΠΜΣΠ (Προοδευτική Μαθητική Συνδικαλιστική Παράταξη ) μαζί με δεκάδες άλλους μαθητές εκείνης της εποχής στην Λαμία , δεν ήταν εύκολη υπόθεση.
Να είσαι ΡΟΜΑ οικοδόμος και οργανωμένος σε αριστερή εργατική παράταξη όπως η ΠΕΣΠ (Προοδευτική Εργατική Συνδικαλιστική Παράταξη )ήταν ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση.
Απαιτούσε υψηλό επίπεδο συνείδησης και συνολικής προσωπικής συγκρότησης.
Και ο Χρήστος τα είχε και με το παραπάνω.
Η πορεία του στην ζωή και την ταξική πάλη, μέχρι τα προχτές, είναι αδιάψευστος μάρτυρας.
Ο σ. Χρήστος, τα δύσκολα για το ΚΚΕ(μ-λ) χρόνια 1980-1982, έχασε την επαφή με την οργάνωση, όχι με δική του ευθύνη αλλά με ευθύνη μίας καθοδήγησης που είχε πάρει απόφαση να διαλύσει ένα κίνημα χιλιάδων αγωνιστών και εγκατέλειπε πολιτικά - καθοδηγητικά πολλούς συντρόφους, ειδικά στην επαρχία.
Παρόλα αυτά ο σύντροφός μας συνέχιζε την δράση του και τις παρεμβάσεις του και μετά την Συνδιάσκεψη Ανασυγκρότησης του ΚΚΕ(μ-λ) το καλοκαίρι του 1982, έγινε προσπάθεια και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ο σ. Χρήστος ξανασυναντήθηκε με την οργάνωση.
Στους συντρόφους με τους οποίους βρέθηκε έθεσε μόνο μία "απαίτηση" λέγοντάς τους "σύντροφοι μην με εγκαταλείψετε πάλι , δεν θα το αντέξω ".
Από τις πιο ευτυχισμένες του στιγμές ήταν όταν συμμετείχε στην συγκρότηση της ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ το 2005 καθώς έβλεπε ότι το ΚΚΕ (μ-λ) όχι μόνο δεν είχε σκοπό να τον εγκαταλείψει αλλά προχωρούσε στην αναγκαία συγκρότηση της εργατικής δουλειάς που τόσο επιθυμούσε ο σ. Χρήστος.
Σύντροφέ μας καλό σου ταξίδι και αν ... συναντήσεις τον σ. Γρηγόρη Κωνσταντόπουλο που τόσο σε αγαπούσε και τον αγαπούσες πες του ότι συνεχίζουμε αποφασιστικά , δεν εγκαταλείπουμε... !
Γ.Α.
Δημοσίευση σχολίου