"Μια εικόνα από το στρατό στην εποχή του κορωνοϊού"

Εδώ και ένα μήνα περίπου οι στρατιώτες οι οποίοι εκτίουν τη θητεία τους βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα στα στρατόπεδα. Ουσιαστικά όπως το αναφέρουν και οι ίδιοι πολλές φορές ζουν σε συνθήκες φυλάκισης μέσα σε αυτά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι με βάση την πολιτική της καραντίνας που ακολουθεί η κυβέρνηση έχουν απαγορευτεί όλες οι άδειες και οι έξοδοι σε αυτούς.

Αν δούμε όμως την κατάσταση εντός των στρατοπέδων όχι μόνο το μέτρο αυτό δεν είναι επαρκές, αντιθέτως μπορεί και να χειροτερέψει την κατάσταση. Καταρχάς τα στελέχη μπαινοβγαίνουν ανενόχλητα, χωρίς να γίνεται καμία θερμομέτρηση ή test σε αυτά, με αποτέλεσμα αν είναι φορείς του ιού να μπορούν να τον μεταδώσουν τόσο στα υπόλοιπα στελέχη αλλά και στους φαντάρους. Ακόμη λόγω των συνθηκών διαβίωσης μέσα στο στρατό είναι δύσκολο να αποφευχθεί η μαζική συνάθροιση κόσμου. Μάλιστα, οι στρατιώτες πολλές φορές κοιμούνται στοιβαγμένοι ο ένας επάνω στον άλλον (στην καλύτερη των περιπτώσεων μιλάμε για 30 με 40 άτομα) καθώς επίσης τρώνε όλοι μαζί στα μαγειρεία και το πρωί γίνεται συνωστισμός στα λουτρά και στις τουαλέτες. Πολύ χειρότερη έχει γίνει η κατάσταση από τότε που έχουν κλείσει τα κψμ αφού πλέον οι φαντάροι δεν έχουν κάποιο χώρο να καθίσουν, με αποτέλεσμα να κάθονται όλοι μαζί όρθιοι στους διαδρόμους ή να κάθονται στο πάτωμα των θαλάμων (ειδικά μέρες βροχόπτωσης που δεν μπορούν να καθίσουν έξω).

Από άποψη υγιεινής η μόνη αλλαγή είναι ότι από εκεί που πολλές φορές οι καθαριότητες γινόταν με σκέτο νερό τώρα έφερναν χλωρίνη και σαπούνι για τα χέρια στα λουτρά, που όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν άφαντο! Επίσης, υπάρχουν πλέον και γάντια για τις καθαριότητες. Ουσιαστικά τα μόνα μέτρα που έχουν ληφθεί είναι η τήρηση των βασικών συνθηκών υγιεινής οι οποίες θα έπρεπε να υπάρχουν και προ κορωνοϊού.

Φυσικά θερμομετρήσεις, test και μάσκες ούτε συζήτηση να γίνεται. Αφού φτάσανε σε σημείο στα μαγειρεία που τους ανάγκασαν να φοράνε μάσκες, να χρησιμοποιούν αυτοσχέδιες μάσκες που τις φορούσαν όλοι και απλά τις απολυμαίναν με χλωρίνη. Δηλαδή ή κάποιος θα κολλούσε κάτι από τον προηγούμενο ή θα λιποθυμούσε από τη χλωρίνη που εισέπνεε.

Ουσιαστικά δηλαδή θα μπορούσε κανείς να πει ότι τα στρατόπεδα αποτελούν μια υγειονομική βόμβα η οποία κατά τύχη δεν έχει σκάσει ακόμα στην εποχή πανδημίας.

Πέρα όμως από το υγειονομικό κομμάτι του κινδύνου εξάπλωσης της πανδημίας, πρέπει να αναφερθεί και η ψυχολογική πίεση που δέχονται οι φαντάροι που βρίσκονται σε αυτές τις συνθήκες.

Πέρα από το κόψιμο των αδειών και των εξόδων που λειτουργούσαν σαν ανάσα και διέξοδο γι' αυτόν τον κόσμο, έχουν αυξηθεί σε πολλές περιπτώσεις οι υπηρεσίες και τα λεγόμενα 'χωσίματα' (πλύσιμο αρμάτων μέχρι εγκατάσταση συρματοπλεγμάτων στα σύνορα) σε δουλειές του στρατού έτσι ώστε, να μην φαίνεται προς τα έξω ότι οι φαντάροι κάθονται. Επιπρόσθετα πέρα από την έλλειψη προσωπικού χώρου που έτσι κι αλλιώς υπάρχει εδώ μέσα, πλέον δεν υπάρχει κάποιος χώρος κοινωνικοποίησης ή να χαλαρώσει κάποιος στον ελεύθερο του χρόνο αφού έχουν κλείσει και τα κψμ. Αντιθέτως, οι φαντάροι αναγκάζονται να περιφέρονται σαν τις 'άδικες κατάρες' στον ελεύθερο τους χρόνο , αναμένοντας απλά τον μεσημεριανό και βραδινό ύπνο για να φύγει η μέρα, αφού το κρεβάτι και λίγα παγκάκια διάσπαρτα εδώ και κει είναι τα μόνα μέρη που μπορείς να καθίσεις πλέον.

Επιπλέον, πιο πιεστική θα γίνει η κατάσταση με το ζήτημα των αδειών αφού σχεδιάζουν να πιέσουν στρατιώτες να πάρουν τις άδειες τους με το ζόρι, σε περίπτωση λήξης καραντίνας για να μην ξεμείνουν από κόσμο. Αυτό δημιουργεί μεγάλο άγχος σε στρατιώτες που έχουν ακόμα ανοιχτές υποχρεώσεις όπως σπουδές, αγροτικές δουλειές και θα ήθελαν να εκμεταλλευτούν τις άδειες τους για κάποιο τέτοιο λόγο.

Προσθέτοντας σε όλη αυτή την κατάσταση τον συνεχή βομβαρδισμό από τα στελέχη για τον κίνδυνο που φέρνει ο ιός καθώς και την ευθύνη που φέρνει ο καθένας μας αφού αυτοί λειτουργούν σαν φερέφωνα της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στα στρατόπεδα έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα απόγνωσης, φόβου αλλά και οργής αυτή τη στιγμή στους φαντάρους. Λαμβάνοντας υπ' όψιν όλα τα παραπάνω μπορεί εύκολα κάποιος να συμπεράνει ότι το τελευταίο πράγμα που νοιάζει αυτή τη στιγμή το Γ.Ε.Σ. και την κυβέρνηση είναι πραγματικά η υγεία και η ζωή των φαντάρων.

Ούτως ή άλλως το πρώτο πράγμα που ξεκαθαρίστηκε σε 'μας ειδικά όσοι υπηρετούμε στα σύνορα είναι ότι είμαστε αναλώσιμοι. Το μόνο που ενδιαφέρει τη κυβέρνηση και το στρατό είναι να υπάρχει απλά κόσμος εντός για να κάνουν τις βρομοδουλειές τους από τη μια στα σύνορα, αφού μας φλόμωσαν στην προπαγάνδα για τους ‘κατσίβελους’ και τους μουσουλμάνους που έρχονται να μας αλώσουν τη χώρα και από την άλλη να στηριχτεί η κυβερνητική πολιτική εγκλεισμού για όλο το λαό. Για αυτό το λόγο και τα μέτρα προστασίας μέσα στο στρατό είναι πενιχρά, ίσα ίσα για τα μάτια του κόσμου. Το μόνο σίγουρο είναι πως με το να είναι έγκλειστοι οι φαντάροι σε αυτές τις συνθήκες ο κίνδυνος εξάπλωσης είναι μεγαλύτερος.

Τέλος, το μόνο δεδομένο είναι πως όσο δεν υψώνεται φωνή διεκδίκησης για προσλήψεις προσωπικού στα νοσοκομεία, δωρεάν test εντός και εκτός του στρατού και γενικά καλύτερα μέτρα πρόληψης ο κίνδυνος θα γίνεται μεγαλύτερος και για τους φαντάρους αλλά και τον υπόλοιπο λαό.