Ένας πρώην «εργαζόμενος νέος» φρόντισε από την 1η Αυγούστου με άρθρο του να ξεπλύνει τον φασίστα πρωθυπουργό και τον κολλητό του Μποδοσάκη. (εδώ)
Κάποιες αναρτήσεις και άρθρα γράφουν τι σπουδαίος πολιτικός ήταν ο Μεταξάς. Ακόμη κι όσοι δεν τον εκθειάζουν, παραδέχονται το έργο του. Έδωσε, λένε, κοινωνικές παροχές και καταλάγιασε την κοινωνική αναταραχή, οργάνωσε την άμυνα της χώρας, έφτιαξε σπουδαία οχυρά, είπε «όχι» στους Ιταλούς. Το μόνο λάθος του ήταν ότι ήταν δικτάτορας.
Όμως ο Μεταξάς δεν έκανε πραξικόπημα. Διορίστηκε πρωθυπουργός από τον βασιλιά Γεώργιο Β΄. Του έδωσε και Βουλή. Αυτό το πρωτότυπο σχήμα, διορισμένος πρωθυπουργός-εκλεγμένη Βουλή, δεν τον βόλευε και τη διέλυσε.
Η «ουδετερότητά του» ήταν εγγλέζικης έμπνευσης. Ιταλοί και Γερμανοί είχαν άλλα σχέδια. Φυσικά και δεν αιφνιδιάστηκε από το τελεσίγραφο της Ιταλίας. Πώς θα μπορούσε;
Η απάντηση του Μεταξά στο τηλεσίγραφο του Ιταλού πρεσβευτή Γκράτσι δε θα μπορούσε παρά να ήταν σύντομη: «Donc monsieur c’ est la guerre» ή «Λοιπόν, κύριε, αυτό σημαίνει πόλεμο». Δεν ακούστηκε ποτέ το «ΟΧΙ». Άλλο αρνιέμαι άλλο αποδέχομαι τη μοίρα.
Εξόπλισε, λένε, τον στρατό αλλά ξέχασε να πλέξει κάλτσες στους φαντάρους!
Ας μην τρελαίνονται κάποιοι με τα οχυρωματικά έργα του δικτάτορα. Οι ημερομηνίες έχουν τη σημασία τους. Συγκεκριμένα, η γερμανική εισβολή άρχισε στις 6 του Απρίλη, στις 9 συνθηκολόγησε το τμήμα Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας(ΤΣΑΜ), στις 11 είχαν καταρρεύσει τα οχυρά και μετά τις 15 Απριλίου, τελευταίο, διαλύθηκε το αλβανικό μέτωπο. Οι φαντάροι στην Αλβανία είχαν εντολή να δώσουν κάλυψη στους Βρετανούς στρατιώτες που οπισθοχωρούσαν.
Όσο αφορά το κοινωνικό του έργο, ας μην ξεχνάμε τις εξορίες, τις φυλακές, τις δολοφονίες και τον Μανιαδάκη.
Φαίνεται πως αρκετοί ενήλικες διαβάζουν ακόμη την ιστορία του Δημοτικού που φέρει τη σφραγίδα του Κολλιόπουλου.
Ο Μεταξάς ήταν φασίστας και δικτάτορας. Αυτόν επέλεξαν η αστική τάξη και οι Βρετανοί τότε, αυτούς υπηρέτησε.
Β.Δ.
.jpg){kind=small}
2 σχόλια:
Το εν λόγω "πόνημα" είναι του γνωστου από τον πάλαι ποτέ "Οικονομικό Ταχυδρόμο" του Συγκροτήματος Λαμπράκη Γιάννη Μαρίνου. Ο λύκος κι αν εγέρασε...Τότε που και ο Στέλιος Κούλογλου ήταν μόνιμος συντάκτης του εν λόγω αντικομμουνιστικού-βαθειά συστημικού εντύπου. Θα άξιζε κάποιος να του θέσει (ρητορικά μιλάω) το ερώτημα, αφού κάνει πως είναι άκρως "αντικρατιστής" και εξωνυμένος (νεο)φιλελεύθερος, αν θα μπορούσαν όλοι αυτοί οι "ευεργέτες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας" τύπου Μποδοσάκη να σταθούν έστω και ένα λεπτό στην εξουσία χωρίς το αστικό κράτος τους. Έχουν και οι βιομήχανοι τα...όριά τους. Και, άμα δουν τα σκούρα, την κοπανάνε κατά Κάιρο μεριά ή το πολύ-πολύ συνεργάζονται με τους κατακτητές, αφού ισχύει το γνωστό business as usual!
Σ.Π.
Κούλογλου, παιδί του Μαρίνου και οι δυο άνθρωποι του Λαμπράκη.
Μποδοσάκης, δύο μόνο γεγονότα:
Α) Ο Πάγκαλος θέσπισε νόμο με τον οποίο τον διευκόλυνε να δανειστεί από το κράτος, με εγγύηση την προσωπική του περιουσία που είχε εγκαταλείψει στην Τουρκία! Αυτό οδήγησε σε πολιτική διένεξη με την Τουρκία, η οποία με την ευκαιρία αυτή δέσμευσε τις περιουσίες των προσφύγων, αναγνωρίζοντας ελάχιστες ως ελληνικές.
Β) Συνέδεσε τις επιχειρήσεις του με Γερμανικές. Μία από αυτές ήταν η Koln-Rottweil Powder Factory, η οποία είχε το μονοπώλιο της παραγωγής εκρηκτικών της Γερμανίας και ελέγχονταν από την Ι.G. Farben, το διεθνές ναζιστικό βιομηχανικό τραστ που δημιούργησε το στρατόπεδο εξόντωσης Αουσβιτς. Όταν "έφυγε" το 1940, οι επιχειρήσεις του λειτουργούσαν ήδη υπό Γερμανική διοίκηση...
Το ζήτημα είναι πως πολλοί θεωρούν τον Μεταξά πολιτική ευφυΐα...
Β.Δ.
Δημοσίευση σχολίου