Σε κλίμα συγκίνησης έγινε η πολιτική κηδεία του σ. Ντίνου Παπαδόπουλου το μεσημέρι της Παρασκευής 18 Φλεβάρη στα Τρίκαλα. Η οικογένειά του, δεκάδες σύντροφοι και συναγωνιστές από όλη την Ελλάδα και πολλοί Τρικαλινοί έδωσαν το παρών στο διοικητήριο των παλιών Φυλακών, για να πουν "αντίο" σε έναν αγνό αγωνιστή που άφησε το στίγμα του στα κινηματικά γεγονότα της πόλης αλλά και όλης της περιοχής, πάντα με το ήθος και την αποφασιστικότητα που τον διέκριναν.
Η αγωνιστική παρακαταθήκη του σ. Ντίνου θα μας δίνει πάντα κουράγιο να συνεχίζουμε να παλεύουμε ακόμα και σε πολύ δύσκολους για το κίνημα καιρούς, όπως οι σημερινοί. Πάντα μπροστάρης σε όλες τις κινηματικές διαδικασίες, παρά τις αντιξοότητες που μπορεί να αντιμετωπίζαμε. Σε αυτό τον βοηθούσε η βαθιά πολιτική του συγκρότηση, την οποία πάντα πάσχιζε να μεταλαμπαδεύσει τόσο στους συντρόφους του όσο και στον κόσμο με τον οποίο ερχόταν σε επαφή καθημερινά.
Ακολουθεί ο αποχαιρετισμός της οργάνωσης Τρικάλων του ΚΚΕ(μ-λ).
Φίλοι, σύντροφοι και συναγωνιστές βρισκόμαστε σήμερα εδώ στην πολιτική κηδεία, όπως ο ίδιος το ήθελε, του αγαπημένου μας συντρόφου Ντίνου. Η θλίψη μας είναι μεγάλη. Για μας, τους συντρόφους του στα Τρίκαλα, ο Ντίνος ήταν ο καθοδηγητής μας, ο μπροστάρης στους αγώνες μας. Ήταν ήρεμος, ήπιος και πάντα με νηφαλιότητα τεκμηρίωνε τις απόψεις του. Μας στήριζε στην προσπάθεια μας να συγκροτηθούμε ιδεολογικά και πολιτικά σε όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια της υποχώρησης του κομμουνιστικού κινήματος.
Και σε όλα αυτά τα χρόνια ποτέ του δεν λύγισε, ούτε μια στιγμή δεν αμφέβαλε για την ορθότητα των κομμουνιστικών ιδεών. Μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ(μ-λ) κατέθετε την δική του εισφορά για την ανασυγκρότηση του κινήματος.
Είμαστε, έλεγε, με την εργατική τάξη και το λαό, με το μέρος της κοινωνικής πλειοψηφίας, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, οι σκοποί της δράσης μας είναι μεγαλειώδεις: ειρήνη, ανεξαρτησία, τσάκισμα της μισθωτής σκλαβιάς. Και τους σκοπούς αυτούς τους υπηρέτησε με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια.
Δεν ξεγελάστηκε με τον ήλιο που δήθεν «ανατέλλει», με το υποτιθέμενο «ευρωπαϊκό όραμα» και τα χρυσά κουτάλια. Στις ομιλίες του, τότε, απευθυνόμενος στον αγροτικό κόσμο συχνά έλεγε: «Το τυράκι το βλέπουμε. Τη φάκα δεν τη βλέπουμε;»
Στα «πέτρινα» χρόνια των καταρρεύσεων στάθηκε όρθιος, στηριζόμενος και στηρίζοντας τους συντρόφους του. Δεν αμφέβαλε ποτέ, κόντρα στην κυρίαρχη άποψη για το παγκόσμιο χωριό που θα ζει ειρηνικά, ότι οι λυσσαλέοι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών θα γεννούν πολέμους και δυστυχία. Γι΄ αυτό , υλοποιώντας την κομματική γραμμή, πρωτοστάτησε στην δημιουργία στα Τρίκαλα της Αντιπολεμικής Αντιιμπεριαλιστικής Κίνησης (Πόσο επίκαιρη είναι αυτή η γραμμή σήμερα;)
Στα αγροτικά συλλαλητήρια, στους αγώνες των εργαζομένων στην πόλη μας, για μεροκάματα, για δικαιώματα έδινε πάντα το παρών. Στην εποχή των μνημονίων συνέβαλε και στήριξε την κοινή δράση. « Βαδίζουμε παράλληλα. Χτυπάμε από κοινού» έλεγε συχνά, πεπεισμένος ότι οι ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές των αριστερών δυνάμεων (αυτών που θέλουν πραγματικά να υπηρετήσουν την εργατική-λαϊκή υπόθεση) μπορούν και πρέπει να λυθούν μέσα στην ταξική πάλη και δεν πρέπει να αποτελούν εμπόδιο στην συσπείρωση των εργαζομένων και του λαού απέναντι στον αντίπαλο.
Σύντροφε Ντίνο έφυγες νωρίς από κοντά μας. Ξέρουμε ότι το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζες ήταν σοβαρό και δυστυχώς έτυχε σε μια συγκυρία με διαλυμένα τα συστήματα υγείας και περίθαλψης, από τις αντιλαϊκές πολιτικές όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων. Πολιτικές που μαζί αντιπαλεύαμε.
Θα μας λείψεις σύντροφε Ντίνο. Θα μας λείψει η καθαρή σου σκέψη. Θα μας λείψουν οι ιδεολογικές και πολιτικές μας συζητήσεις. Θα μας λείψει η παρουσία σου στις συγκεντρώσεις και στις πορείες. Η απώλειά σου είναι δυσβάσταχτη και για το ΚΚΕ(μ-λ) αλλά και γενικότερα για το κίνημα στην πόλη μας.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην σύζυγό σου και συντρόφισσά μας τη Λίτσα, στα παιδιά σου , τον Αποστόλη, τον Γιάννη και στους άλλους συγγενείς σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου