ΗΜΕΡΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΩΝ!

Αυτό το πανό αναρτήθηκε από το ΚΚΕ χθες το βράδυ θέλοντας να πανηγυρίσει τη "δικαίωσή" του να μην παραστεί στην ομιλία Ζελένσκι στην Ελληνική Βουλή. Μια απόφαση που είχαν γνωστοποιήσει με επιστολή τους στον πρόεδρο της Βουλής, καταλήγοντας μάλιστα ότι θα έκαναν το ίδιο αν ήταν ο Πούτιν ή ο Μπάιντεν, για να προλάβουν τις κατηγορίες του φιλοπουτινισμού για όποιον αντιτίθεται στο κυβερνητικό αφήγημα.

Αυτό που τσιγκλάει είναι το περιεχόμενο του μηνύματος που υποτίθεται προέρχεται από το λαό και απευθύνεται στο λαό.

Δεν είναι τωρινό, είναι μια ολόκληρη πολιτική λογική από πίσω που λέει ότι το κόμμα είναι ο μπροστάρης αλλά όχι με την έννοια του να ανοίξει δρόμο στο λαό, αλλά με το να του αναθέσει ο λαός την εκπροσώπηση του. Διαπνέει όλη την κίνηση του, για αυτό έχουμε ακούσει πολλές φορές σε συγκεντρώσεις τοποθετήσεις, πως "για σένα παλεύουν οι βουλευτές του ΚΚΕ εκεί μέσα. Να τους θυμηθείς στην κάλπη". Είναι το πως αντιλαμβάνεται το κόμμα της εργατικής τάξης την ταξική πάλη. Το πως εννοεί τη λαϊκή πάλη. Δια ανάθεσης και δια αντιπροσώπευσης.

Δυστυχώς έχει πολλές κρίσιμες στιγμές αναχωρήσει από τη λαϊκή πάλη για να στηρίξει το μαγαζάκι του, όπως την περίοδο των μνημονίων που χτυπιόταν ο λαός κι αυτοί αναχωρούσαν για αλλά μέρη. Και πιο πρόσφατα στη συγκέντρωση ενάντια στην απαγόρευση των διαδηλώσεων που κόσμος χτυπιόταν κι αυτοί συνέχιζαν τη συναυλία τους. Σαφέστατα δεν έχει τη λογική της κατεύθυνσης ανάπτυξης αγώνων και βλέπει μόνο στον καθρέφτη και καμαρώνει αυτάρεσκα.

Υπάρχει όμως και κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Η στάση του σε αυτό που ονομάζει σήμερα ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Αν είναι τέτοιος, κινδυνεύει να τιναχτεί η παγκόσμια μπαρουταποθήκη στον αέρα. Τότε τι κάνουμε; Γιατί ο λαός δεν είναι κάθε μέρα στους δρόμους; Γιατί έγιναν 3 συγκεντρώσεις με διαφορά μήνα; Γιατί δεν οργανώνει πυρετωδώς την αντιιμπεριαλιστική πάλη;

Μήπως γιατί δεν κολλάει και πολύ με την ανάλυσή του περί ενός κόσμου καθ’ ολοκληρία ιμπεριαλιστικού; Μήπως δεν κολλάει με το ότι ο κύριος αντίπαλος των ΗΠΑ ήταν η Κίνα; Μήπως δεν κολλάει με τον ενδοτισμό κατά τη γνώμη του στην επιθετικότητα της Τουρκίας; Μήπως οι περί εξάρτησης θεωρίες του και αναλύσεις περί επιχειρηματικών ομίλων έχουν καταρρεύσει σαν τραπουλόχαρτα; Μπορεί να νομίζει ότι σαν χαμαιλέοντας μπορεί να αλλάζει θέσεις, αλλά υπάρχουν και κομμάτια λαού που και μνήμη έχουν και σκέψη και βλέπουν.

Είναι θλιβερό άνθρωποι αγωνιστές να εγκλωβίζονται στη γραμμή να μετατρέπονται σε βαλβίδες εκτόνωσης και σε λογικές συστημικής ανάθεσης , αντί να αναζητούν όρους συγκρότησης κινήματος που θα μπει φραγμός στη φασιστικοποίηση, στον πόλεμο, στην επίθεση στα λαϊκά και εργασιακά δικαιώματα, στη φτώχεια και την εξαθλίωση του λαού. Γιατί αυτό έχει ανάγκη τούτος ο τόπος και όχι τις "δικαιώσεις" του κόμματος.

Αυτό που έγινε χθες στη Βουλή είναι σαφέστατα σοβαρότατο, και για αυτό άμεσα πρέπει να δοθεί κινηματική απάντηση στους δρόμους.

Ο.Σ.