«Σάλος» προκλήθηκε στη Μ. Βρετανία, στο BBC και στο φεστιβάλ του Glastonbury με το σύνθημα ("Death, death to the IDF", δηλαδή «θάνατο στον Ισραηλινό στρατό») που πρότειναν στο κοινό οι μουσικοί του punk συγκροτήματος Bob Vylan. Μέχρι και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Στάρμερ ασχολήθηκε με το ζήτημα και χαρακτήρισε το σύνθημα «τρομακτική ρητορική μίσους».
Αλήθεια, αν και εφόσον οι Παλαιστίνιοι υφίστανται μια γενοκτονία από τις IDF, με εγκλήματα πολέμου σε καθημερινή βάση, δεν είναι δικαίωμα τους να αντισταθούν και μάλιστα ένοπλα ενάντια στους σφαγείς; Δεν είναι αυτό κομμάτι του «διεθνούς δικαίου», που κάθε τόσο επικαλείται και η Ν. Βρετανία, η οποία έχει εισβάλλει στρατιωτικά σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου; Και αν αποτελεί «ρητορική μίσους» ενάντια σε ένα φασιστικό κράτος, γιατί είναι κακό αυτό;
Φαίνεται ότι για τον Στάρμερ και το BBC, είναι εντάξει να φωνάζουμε "free Palestine" (κάποιοι ακόμα δυσκολεύονται μέχρι κι αυτό να πούνε...), αλλά όχι "Death, death to the IDF". Το να καθορίζεται το όριο μιας διαμαρτυρίας από εκείνον που είναι υπαίτιος για το θέμα που την αφορά, δεν ακυρώνει την ίδια την ουσία της διαμαρτυρίας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου