Οι τοίχοι μπορεί να μην έχουν αυτιά αλλά συχνά μιλάνε! Η φωτογραφία του τοίχου έξω από το γραφείο του νέου Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής είναι σαν χίλιες λέξεις. Μια παιδική ζωγραφιά που μιλάει για δικαιώματα περικυκλωμένη από τον νέο Ποινικό Κώδικα, τη "θρησκεία" και την "εθνότητα" δεν είναι κάτι που περνά απαρατήρητο. Το χρώμα και η παιδικότητα κρύβουν την αγριότητα και την υποκρισία και η φωτογραφία δείχνει χαριτωμένη.
Διαβάζουμε την ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Σας ενημερώνουμε ότι εντός των γραφείων της ΔΙ.Π.Ε. Ανατολικής Αττικής δεν επιτρέπονται: οι φωνασκίες, ο θόρυβος, οι ύβρεις, οι απειλές και κάθε άλλη ενέργεια που διαταράσσει τη λειτουργία της και παρεμποδίζει το έργο των υπαλλήλων της. Ν.5090/2024(Α’ 30) άρθρο 33, Ποινές φυλάκισης 1-2 έτη και χρηματική ποινή». Είναι φανερή η πρόθεση να τρομοκρατήσουν όποιον τη διαβάζει για να μη ζητά, να μην μιλά να μην φωνάζει.
Η «εθνότητα» και η «θρησκεία» είναι απαραίτητα εξαπτέρυγα της βάρβαρης πολιτικής τους. Ο σκοταδισμός και ο εθνικισμός σέρνουν από τη μύτη όποιον παγιδέψουν.
Τα νήπια γράφουν: «ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ! ΣΧΟΛΕΙΟ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΦΑΓΗΤΟ, ΦΙΛΙΑ - ΠΑΙΧΝΙΔΙ, ΥΓΕΙΑ, ΕΙΡΗΝΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
Αυτοί που στερούν στα παιδιά τα δικαιώματά τους, δεν τα εκπαιδεύουν για να τα γνωρίζουν. Αντίθετα, τα μαθαίνουν από μικρά να τα αντιμετωπίζουν ως δεξιότητες που άλλοι τις έχουν και άλλοι δεν τις έχουν. Αν τα φώναζαν ως σύνθημα, θα ερχόταν αντιμέτωπα με την οργή του νόμου. Γι’ αυτό όταν μιλάμε στα παιδιά για δικαιώματα, πρέπει να τους λέμε ποιος τα στερεί και πώς τα κατακτούμε.
Οι τοίχοι πρέπει να μιλούν με τα συνθήματά μας!
Β.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου