Περπατώντας ανάμεσα σε ένα λαβύρινθο συνεχώς στενότερων δρόμων, δεν είναι εύκολο να βρεις το σπίτι. Οι ντόπιοι δείχνουν προς την κατεύθυνση μερικών γερόντων που κάθονται απ΄ έξω κόβοντας λαχανικά και ετοιμάζοντας το μεσημεριανό.
Αυτό είναι το σπίτι όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο ακτιβιστής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ινδίας (Μαοϊκού) Πραμπακάρ. Ήταν ένας από τους 28 που σκοτώθηκαν κατά τη σύγκρουση με τις ινδικές δυνάμεις ασφαλείας στο δάσος Μπετζάνγκι στην επαρχία Μαλκανγκίρι της Οντίσα τη περασμένη Δευτέρα.
Μια μέρα πριν, όλο το Μπάστι γέμισε από συνεργεία τηλεόρασης που πάσχιζαν να πάρουν κάποια συνέντευξη από όποιον γνώριζε κάτι για τον Πραμπακάρ και κάποιο πλάνο από την πενθούσα οικογένεια του. Γνωστοί μαοϊκοί συμπαθούντες, όπως ο Βαραβάρα Ράο, ο Γκαντάρ και ο Βιμαλάκα ήταν παρόντες.
Οι ένοικοι του σπιτιού είναι εχθρικοί προς τους ξένους και απαιτούν διαπιστευτήρια προτού πουν οτιδήποτε. Ο θυμός είναι έκδηλος στα πρόσωπά τους.
“Δεν θέλουμε να πούμε τίποτε στον εχθρό μας”, λένε, υπαινισσόμενοι πως κάποιος άγνωστος επισκέπτης μπορεί να είναι αστυνομικός. Μόνο μετά το κάλεσμα ενός έμπιστου αγωνιστή και δικηγόρου που τους πείθει να ξανοιχτούν, ξεκινά η συζήτηση.
“Για μένα δεν είναι νεκρός. Ζει ακόμη. Θα γίνει ο εφιάλτης του Τσαντραμπάμπου Ναιντού. (1) Οι οπαδοί του δεν θα αφήσουν το θάνατό του να πάει χαμένος”, λέει η Σουβάρνα, η μεγαλύτερη αδελφή του Πραμπακάρ, με δυσκολία.
Ο Πραμπακάρ γεννήθηκε από φτωχή οικογένεια Νταλίτ σ΄αυτό το σπίτι στο οποίο μένουν από το 1975. Ο πατέρας του, Αντζάγια, ήταν οικοδόμος και η μητέρα του, Ραθνάμα, αγρότισσα.
“Ήταν πολύ έξυπνο παιδί στο σχολείο. Αν και ήμασταν πολύ φτωχοί, ήταν το μοναδικό παιδί της συνοικίας που σπούδασε σε αγγλικό δημοτικό. Όταν γύρισε μια μέρα και απάγγειλε το “Twinkle Twinkle” όλο το σπίτι αισθάνθηκε περήφανο”, θυμάται η Σουβάρνα.
Ο Πραμπακάρ αποφοίτησε πρώτος στην τάξη του και τέλειωσε τη σχολική του εκπαίδευση σε κρατικό σχολείο στο Λαλ Μπαζάρ και κατόπιν πήρε δίπλωμα μηχανικού.
Η Σουβάρνα, συγκρατώντας τα δάκρυα της, θυμάται πολλές συγκινητικές στιγμές που μοιράστηκε με τον Πραμπακάρ όταν ήταν παιδιά. “Ήταν καλός στα μαθηματικά και πολύ δημιουργικός. Πήρε βραβεία σαν ο καλύτερος τραγουδιστής στο σχολείο. Από μικρή ηλικία συμμετείχε σε δημόσιες εκδηλώσεις και συζητήσεις”.
“Τον ήξερα από παιδί. Ερχόταν στο σπίτι μας και ήταν από τα πιο έξυπνα και ευφυή παιδιά” λέει ο γείτονας Ράτζα Ναρασίμα. Ο Ναρασίμα είναι επίσης από τους ιδρυτές του πολιτιστικού ομίλου Praja Kala Mandali (PKM), στο οποίο ο Πραμπακάρ ήταν από τα πρώτα και μακροβιότερα μέλη.
“Όταν τον ιδρύσαμε το 1997, θέλαμε να πολεμήσουμε τον ιμπεριαλισμό και τη φεουδαρχική εξουσία με την τέχνη. Ο Πραμπακάρ ήταν από τα πιο ενθουσιώδη μέλη και μας γέμιζε βιβλία με ποίηση και λαϊκές ιστορίες. Σύντομα άρχισε να γράφει δικά του ποιήματα και θεατρικά έργα”, αφηγείται ο Ναρασίμα.
Τα επόμενα χρόνια, λέει ο Ναρασίμα, ο Πραμπακάρ γύρισε τη χώρα διαδίδοντας επαναστατικά τραγούδια, ποιήματα και έργα, ενώ οργάνωσε πολιτιστικά εργαστήρια στην Ονγκόλε (Άντρα Πραντές) και στο Δελχί το 2000. “Ήταν χαρισματικός μουσικός. Είχε μεγάλη αίσθηση του ρυθμού και δίδασκε στους ανθρώπους πως να παίζουν αρκετά κρουστά όργανα”, προσθέτει ο Ναρασίμα.
Το 2002 ο Πραμπακάρ ήταν περιφερειακός γραμματέας του PKM και αργότερα το 2007 τοποθετήθηκε πολιτειακός γραμματέας του ενιαίου τότε κράτους του Άντρα Πραντες. Συμμετείχε ενεργά γράφοντας βιβλία, παίζοντας στο θέατρο, κάνοντας φιλμ και ντοκιμαντέρ και γράφοντας κασέτες. Όταν η τεχνολογία του MP3 έγινε εφικτή άρχισε να μετατρέπει τις κασέτες σε MP3.
Ήδη ήταν διαβασμένος καλά στην πολιτική φιλοσοφία και μπορούσε να αντιπαρατεθεί για την αμερικάνικη πολιτική και τις διεθνείς υποθέσεις, λέει ο Ναρασίμα. “Είχε πάντοτε μέσα του τον αγώνα για την υπεράσπιση του δίκιου των κατατρεγμένων”.
Οι συνεργάτες του λένε πως ο Πραμπακάρ ήταν κατηγορηματικά αντίθετος στις κάστες και αγωνιζόταν για την γυναικεία χειραφέτηση σ΄ όλη τη ζωή του. Το 2006 παντρεύτηκε τη Ντεβέντρα, που ήταν επίσης πολιτική αγωνίστρια του Μετώπου Πολιτών της Τελανγκάνα (TPF) (2) . Το ζευγάρι παντρεύτηκε με μια τελετή στο Αμπεντκάρ Μπαβάν του Χαϊντεραμπάντ, στην οποία ο Βαραβάρα Ράο ήταν ο βασικός καλεσμένος.
Ήταν ένας γάμος ανάμεσα σε κάστες και αυτό το γεγονός δεν ήταν η μόνη κοινωνική επιταγή που παρέβησαν. “Παντρεύτηκαν όχι από αγάπη αλλά για συντροφιά. Μετά το γάμο έκαναν τη συνειδητή επιλογή να μην κάνουν παιδιά ώστε αυτό να μην τους εμποδίσει στον αγώνα τους για κοινωνική ανύψωση των φτωχών”, λέει η Ε. Τζάγια, σύζυγος του Ναρασίμα, που κι η ίδια είναι ηγετικό στέλεχος του TPF.
Η Τζάγια λέει ότι ήξερε τη Ντεβέντρα από το κολέγιο στα τέλη της δεκαετίας του '90 και ότι αυτή την σύστησε στον Πραμπακάρ. Ο Πραμπακάρ ήταν πολύ δραστήριος στο κίνημα της Τελανγκάνα, απαιτώντας να γίνει ανεξάρτητη πολιτεία.
“Ήταν και οι δυο πάντοτε στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων. Αντίθετα με άλλα ηγετικά στελέχη που παρακολουθούσαν από μακριά, αυτοί ήταν οι πρώτοι που δέχονταν τα χτυπήματα της αστυνομίας”, προσθέτει η Τζάγια.
Μια νέα πολιτεία γεννιέται, όπως και ένας νέος Μαοϊκός.
Όμως ο Πραμπακάρ αποφάσισε να βγει στην παρανομία και να ενταχθεί στο ΚΚ Ινδίας (Μαοϊκό) μετά την ανεξαρτησία της Τελανγκάνα, λένε οι συνεργάτες του. Το 2004 απογοητεύτηκε από τη νέα πολιτειακή κυβέρνηση και είπε στους στενούς του συνεργάτες πως δεν είδε καμιά αλλαγή, ιδιαίτερα για τους αντιβάσι, μετά τον αποχωρισμό. (3)
Οι συγγενείς του λένε ότι ανησυχούσε με το γεγονός πως η δασική γη ληστευόταν από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και ότι η κυβέρνηση παρέμεινε απαθής.
“Το πρώτο πρόσωπο στο οποίο μίλησε ήταν η Ντεβέντρα. Της είπε ότι θα αγωνιζόταν να αλλάξει την κοινωνία και της ζήτησε να συνεχίσει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην αδικία”, λέει η Τζάγια. “Θα μπορούσε απλά να φύγει κρυφά αλλά αυτός μάζεψε την οικογένεια του και τους εξήγησε το σκεπτικό πίσω από αυτή του την απόφαση”.
Τότε είπε και στη μητέρα του ότι αν δεν γυρνούσε να μην τον κλάψει καθόλου καθώς ο γιος της θα ήταν ένας μάρτυρας – πράγμα που αυτή τηρεί μέχρι σήμερα.
“Είπε ότι η ιδεολογία είναι ισχυρότερη από ένα πρόσωπο και να είναι ευτυχισμένη ακόμη κι αν αυτός φύγει”, προσθέτει η Τζάγια.
Σύμφωνα με αναφορές, αφού ενώθηκε με το Μαοϊκό κόμμα, ο Πραμπακάρ συνδέθηκε στενά με τον γραμματέα της επιτροπής της ειδικής ζώνης στα σύνορα Άντρα Πραντές – Ορίσα, Ράμα Κρίσνα (4), που είναι από τους πιο καταζητούμενους ανθρώπους στις δυο πολιτείες.
Λέγεται ότι ο Ράμα Κρίσνα διέφυγε της αστυνομικής επιχείρησης, όμως ο Βαραβάρα Ράο δήλωσε την Τρίτη ότι έχει συλληφθεί καθότι δεν έχει έρθει σε επαφή με τους συντρόφους του μετά την επιχείρηση.
Μια μέρα μετά την επιχείρηση, ο αριθμός των νεκρών Μαοϊκών ανέβηκε στους 28 καθώς ανακαλύφτηκαν άλλα 4 πτώματα. Νέες συγκρούσεις την Πέμπτη (σ.τ.μ 27/10/2016) στη διάρκεια εκκαθαριστικής επιχείρησης ανέβασε τον αριθμό των νεκρών στους 30.
Πίσω στο σπίτι η μνήμη του Πραμπακάρ είναι ακόμη ζωντανή στα μέλη της οικογένειας του.
“Το σαγόνι του ήταν σπασμένο και εξαρθρωμένο σαν να το είχε πατήσει μπότα. Το μισό του πρόσωπο ήταν αγνώριστο. Είχε τρύπες από σφαίρες στο στομάχι και αλλού. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε μια μητέρα είναι αγκαλιάσει το παιδί της και να το αποχαιρετήσει. Όμως δεν μπορούσε ούτε να αγγίξει !”, λέει η Τζάγια.
Ενώ όλοι στην οικογένεια επαινούν την καλοσύνη, τη συμπόνια και το ενδιαφέρον του για τους κατατρεγμένους, δεν αρνούνται ούτε προσπαθούν να δικαιολογήσουν το ότι ήταν έτοιμος να καταφύγει στη βία για να πετύχει τους στόχους του. Ο Πραμπακάρ ήταν ένας παράνομος για την κυβέρνηση αλλά για την οικογένεια του είναι ένας μάρτυρας, ένας ήρωας.
“Ο μόνος λόγος που έκανε όσα έκανε ήταν για να διασφαλίσει ότι κανένας δεν θα αναγκαζόταν να παλέψει όπως αυτός αναγκάστηκε να παλέψει!”, λέει η αδελφή του Σουβάρνα.
Σημειώσεις μετάφρασης
1. Τσαντραμπάμπου Ναιντού, πρωθυπουργός του κρατιδίου Άντρα Πραντές από το 2014 , οπαδός του σκληρού νεοφιλελευθερισμού και σύμμαχος του εθνικιστικού Μπαρατίγια Τζανάτα του ομοσπονδιακού πρωθυπουργού Μόντι.
2. Το Μέτωπο Πολιτών της Τελανγκάνα, Telangana Praja Front, ιδρύθηκε το 2010 από τον γνωστό λαϊκό καλλιτέχνη Γκαντάρ, με σκοπό μια ανεξάρτητη, δημοκρατική και κοινωνικά δίκαιη Τελανγκάνα ενάντια στο σύστημα των καστών και τον κοινωνικό αποκλεισμό των Νταλίτ και των Αντιβάσις.
3. Το 2014 ύστερα από πολλές παλινδρομήσεις και αντιδράσεις αποφασίστηκε ο αποχωρισμός της Τελανγκάνα, από το Άντρα Πραντές και η δημιουργία του 29ου κρατιδίου της Ινδίας, κάτω από την ισχυρή πίεση ενός μαζικού κινήματος ανεξαρτησίας με έντονο κοινωνικό χαρακτήρα. Για μια μεταβατική περίοδο δέκα χρόνων η Χαϊντεραμπάντ συνεχίζει να είναι η κοινή πρωτεύουσα και των δύο κρατών.
4. Για τον εβδομηντάχρονο Ράμα Κρίσνα που ως μέλος της ΚΕ του ΚΚ Ινδίας ( Μαοϊκού ) θεωρείται ο επικεφαλής των κομματικών δυνάμεων στην περιοχή του βόρειου Άντρα Πραντές , δημοκρατικές και αριστερές οργανώσεις καταγγέλλουν πως έχει συλληφθεί στην αστυνομική επιχείρηση της προηγούμενης εβδομάδας. 'Όσο η αστυνομία αρνείται να ανακοινώσει την σύλληψη του, η ζωή του διατρέχει άμεσο κίνδυνο. Ήδη υπάρχει προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο στην Χαϊντεραμπάντ που ζητά απο την αστυνομία να δώσει όλα τα στοιχεία σχετικά με την μαζική σφαγή στο Μαλκανγκίρι την Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016. Πλήθος οργανώσεων για τα δημοκρατικά και λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες μιλάνε για εικονική σύγκρουση ενώ στην πραγματικότητα ήταν μια εν ψυχρώ μαζική δολοφονία από τις ειδικές αστυνομικές δυνάμεις.
* To κείμενο με τίτλο “Απογοητευμένος από το όραμα της Τελανγκάνα: Η ζωή ενός Νταλίτ καλλιτέχνη που πέθανε ως βίαιος Μαοϊκός ” και υπογραφή Nitin B., δημοσιεύτηκε στην ινδική ηλεκτρονική ειδησεογραφική τοποθεσία www.thenewsminute.com/article/failed-idea-telangana-life-dalit-artist-who-died-violent-maoist-52078. Δεν έγιναν παρά μόνο μερικές συντακτικές διορθώσεις και μπήκε διαφορετικός τίτλος. Ο μεσότιτλος παρέμεινε ίδιος. Την μετάφραση έκανε ο Α.Λ. , για λογαριασμό των Αντιγειτονιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου