Ο Καλλικρατικός δήμος των Αγίων Ανάργυρων-Καματερού, όπως προέκυψε το 2010 με την ένωση των δύο ανεξάρτητων δήμων, αποτελεί έναν από τους δήμους της Δυτικής Αθήνας που οι περισσότεροι κάτοικοί του παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους. Αυτή έγινε ακόμα πιο δύσκολη μετά από το βάθεμα της επίθεσης τα δέκα χρόνια των μνημονίων και την χωρίς τέλος επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.
Ο λαός της περιοχής έχει μακρά παράδοση αγώνων σε μια σειρά ζητήματα που αφορούν τη ζωή του. Η κινητοποίηση των κατοίκων για την υπογειοποίηση του προαστιακού, ο μαζικός αγώνας για την απομάκρυνση της λυματολάσπης από τη χωματερή των Α. Λιοσίων και την απομάκρυνση της ίδιας της χωματερής, οι κινητοποιήσεις ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ και την εισφορά γης κινητοποίησαν χιλιάδες λαού τα προηγούμενα χρόνια. Το τελευταίο διάστημα συγκροτήθηκε πρωτοβουλία κατοίκων ενάντια στην εγκατάσταση μονάδας επεξεργασίας βοθρολυμμάτων που αγκαλιάστηκε από δεκάδες αγωνιστές και έχει θέσει σαν στόχο την υπεράσπιση του Πάρκου Τρίτση ως χώρου ελεύθερου και καθαρού για όλο τον λαό.
Μετά την ανάδειξη της «ψευτοαριστερής» κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε μία συνολική υποχώρηση των μαζικών λαϊκών αγώνων, κάτω από το βάρος των «υποσχέσεων» που καλλιεργήθηκαν στην αρχή αλλά και της απογοήτευσης που προκάλεσε η διάψευσή τους. Όπως είναι λογικό, όλο αυτό το κλίμα επιδρά και στους προοδευτικούς κατοίκους της περιοχής, οδηγώντας τους στην παραίτηση και την αποστράτευση, ενώ παράλληλα η επίθεση του συστήματος σε όλα τα μέτωπα έδωσε «πάτημα» σε μια σειρά από «αντιδραστικές» ή και φασιστικές απόψεις.
Η τοπική εξουσία, με μια σειρά νόμους εδώ και πάνω από 20 χρόνια (Καποδίστριας , Καλλικράτης, Κλεισθένης I), μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε όργανο επιβολής της κρατικής εξουσίας απέναντι στο λαό, εξυπηρετώντας στο έπακρο τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των αφεντικών της. Ο συγκεκριμένος χαρακτήρας της τοπικής αυτοδιοίκησης (Τ.Α.) δεν επιτρέπει αυταπάτες για τις δυνατότητες που έχει η παρέμβαση στον συγκεκριμένο θεσμό μέσω των Δ.Σ. για να ανατραπεί η κατεύθυνση που φέρνει περισσότερα βάρη στις πλάτες του λαού. Αποτελεί, όμως, μια πρώτης τάξης ευκαιρία για το λαό να καταδικάσει την επιβαλλόμενη αντιλαϊκή πολιτική, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα μια σειρά από λαθεμένες και επιζήμιες για το λαϊκό κίνημα απόψεις συνδιαχείρισης και διαπραγμάτευσης, που προβάλλονται δήθεν από «προοδευτική» έως και «αγωνιστική» πλευρά. Είναι ξεκάθαρο για εμάς ότι η παρέμβαση σε αυτό το πεδίο αποτελεί ακόμα μια προσπάθεια να ανοίξει και να προβληθεί η ανάγκη της οργάνωσης του λαού με στόχο την αντίσταση και τη διεκδίκηση σε τοπικό επίπεδο.
Στο τοπικό επίπεδο, τα προβλήματα παραμένουν και οξύνονται μέρα με την μέρα:
-Εξακολουθεί και λειτουργεί δίπλα μας η χωματερή των Α. Λιοσίων που μολύνει και καταστρέφει την περιοχή. Η μερική κατάρρευση το καλοκαίρι του 2018 ήταν μια ένδειξη του κινδύνου. Το ζήτημα της χωματερής αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα που καθιστά αναγκαία τη δημιουργία κινήματος σε όλους τους γύρω δήμους αλλά και σε όλη την Αττική. Είναι ξεκάθαρο ότι οι χωματερές δεν έχουν θέση σε κατοικημένες περιοχές και η διαχείρισή τους πρέπει να γίνεται με τρόπο που να μη φορτώνει τα βάρη στις πλάτες του λαού και να μην επιβαρύνει το περιβάλλον. Η προτασεολογία που αναπτύσσεται από όλες τις δυνάμεις δεν κάνει τίποτε άλλο από το να δίνει κάλυψη στο σύστημα πίσω από τον «υπεύθυνο» -συνδιαχειριστικό- «ρεαλισμό» τους.
-Ενώ έχουμε την «πολυτέλεια» να ζούμε δίπλα στο μεγαλύτερο πάρκο των Βαλκανίων (Πάρκο Τρίτση), αυτό που ζούμε είναι η συνεχής υποβάθμισή του και η προσπάθεια τεμαχισμού και ιδιωτικοποίησής του. Σε αυτό προστέθηκε και η «Πρόταση» της ΕΥΔΑΠ για την κατασκευή «Βιολογικού καθαρισμού» μέσα στο πάρκο!! Αυτή η πρόταση «πάγωσε» μετά από την κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής. Το «πάγωμα» δεν δημιουργεί καμία ασφάλεια ότι δεν θα επανέλθει και γι’ αυτό είναι αναγκαία η δημιουργία κίνησης αντίστασης σε αυτά τα σχέδια. Να προσθέσουμε ότι πρόσφατα αποτράπηκε η παραχώρηση κομματιού του πάρκου στο γειτονικό δήμο του Ιλίου, που ήθελε να κατασκευάσει γυμναστήριο μέσω ΣΔΙΤ.
-Η συγκοινωνιακή απομόνωση της περιοχής, ειδικά περιοχών του Καματερού και όχι μόνο, φορτώνει ακόμα περισσότερα βάρη στους κατοίκους για τη μετακίνηση τους.
-Οι ετήσιες πλημμύρες που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια καταστρέφουν τις υποδομές και τον κόπο των φτωχών κατοίκων. Μετά από πολλά χρόνια (τελείως τυχαία τη χρόνια πριν τις εκλογές) ξεκίνησαν στο Καματερό κάποια αντιπλημμυρικά έργα, που όμως δεν καλύπτουν όλες τις περιοχές, με ειδικούς να εκφράζουν τις αμφιβολίες τους για την αποτελεσματικότητά τους.
-Τα προβλήματα των σχολείων και των υποδομών τους οξύνονται. Στην εκπαίδευση, που πρέπει να παρέχεται στο λαό δωρεάν, επικρατούν απαράδεκτες συνθήκες, με εκπαιδευτικούς «λάστιχο» να δουλεύουν σε δυο ή τρία σχολεία ταυτόχρονα, με σχολεία που ό,τι χαλάσει δεν επισκευάζεται, ενώ η πρώτη λύση που προβάλλεται είναι η τσέπη των γονιών! Είναι αναγκαία η αλλαγή του χαρακτήρα των συλλόγων γονέων από συλλόγους σφραγίδα-εργαλεία συνδιαχείρισης σε διεκδικητικές συλλογικότητες.
-Μια σειρά «κοινωνικών» παροχών προς τους κατοίκους έχουν εξαφανιστεί και έχουν μετατραπεί σε ανταποδοτικές (ωδεία, αθλητικές δραστηριότητες, κ.λπ.).
-Το καθεστώς των εργαζομένων στον δήμο με τις πολλές διαφορετικές εργασιακές σχέσεις ,τα οχτάμηνα κ.λπ. αυξάνει την εργασιακή ανασφάλεια και προετοιμάζει το έδαφος για τη μεταβίβαση μιας σειρά δραστηριοτήτων μέσω ΣΔΙΤ στο κεφάλαιο, αυξάνοντας το κόστος για το λαό.
Έχοντας την εκτίμηση ότι τα ζητήματα αυτά απασχολούν ένα μεγαλύτερο δυναμικό προοδευτικών κατοίκων στην περιοχή, που θέλει να πάει κόντρα στις αυταπάτες που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κόντρα στο ρεύμα της παραίτησης και της ατομικής λύσης που προβάλουν οι εκφραστές του συστήματος, οφείλουμε να ανοίξουμε ένα μονοπάτι συλλογικής έκφρασης και δράσης έτσι ώστε ο λαός της περιοχής να εκφράσει την αντίθεση του στο μαύρο μέλλον που του ετοιμάζουν η τοπική και η κρατική εξουσία. Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε και το ανοιχτό κάλεσμα που απευθύναμε στην περιοχή στις 21/02/2019 για τη διερεύνηση δυνατότητας κοινής παρέμβασης στις δημοτικές εκλογές. Πέρα από ανένταχτους αγωνιστές, στη συζήτηση συμμετείχαν και εκπρόσωποι από την Ενωτική πρωτοβουλία παρέμβασης Αγίων Αναργύρων-Καματερού (ΛΑΕ) και από την Ανυπόταχτη Πόλη (ΑΝΤΑΡΣΥΑ).
Στη συζήτηση αναδείχτηκε και σύμπτωση απόψεων αλλά και πολλά σημεία αντιπαράθεσης, χωρίς να είναι αδύνατη η σύνθεση απόψεων σε επίπεδο κοινής δράσης για συγκεκριμένα προβλήματα της περιοχής.
Από την πλευρά της Ενωτικής πρωτοβουλίας παρέμβασης Αγίων Αναργύρων-Καματερού, προβλήθηκε η αναγκαιότητα κοινής δράσης στο πεδίο των δημοτικών εκλογών με την εύρεση ενός μίνιμουμ κοινού πλαισίου. Βέβαια οι θέσεις της έχουν σοβαρές αποκλίσεις και έντονο συνδιαχειριστικό-συμμετοχικό και εκλογικό χαρακτήρα. Οι προτάσεις προς το σύστημα και οι υποσχέσεις της «συνεπούς» Αριστεράς που θα αναλάβει να τακτοποιήσει τα ζητήματα για λογαριασμό του λαού είναι πολύ μακριά από τον τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε το ρόλο της αριστεράς, την ανάπτυξη κινήματος ακόμα και την παρέμβαση στις δημοτικές εκλογές.
Από την πλευρά της «Ανυπότακτης Πόλης» πέρα από την γενική συμφωνία στα γενικά χαρακτηριστικά της Τ.Α. και των αλλαγών που έρχονται σε αυτό το πεδίο, προβλήθηκε η δράση τους στην περιοχή και το Δ.Σ. ως μοναδικού αριστερού φορέα στην περιοχή και η δυνατότητα κοινής δράσης εξαντλήθηκε στο προσχηματικό κάλεσμα για συμμετοχή μας στο ψηφοδέλτιο τους σαν συνεργαζόμενοι. Αυτή η προσέγγιση της κοινής δράσης δεν διαφέρει στην ουσία της από τη λογική που εκφράζει το ΠΑΜΕ. Η ανάπτυξη αντιστάσεων δεν χωράει ιδιοκτησιακές λογικές ούτε και αυταπάτες για τα περιθώρια διαχείρισης/στριμώγματος του συστήματος μέσα από τις ίδιες τις δομές του.
Εξακολουθούμε να πιστεύουμε στην αναγκαιότητα για την ευρύτερη δυνατή κίνηση, που δεν καλύπτεται από την ήδη υπάρχουσα κατάσταση. Στόχος μιας ευρύτερης σύγκλισης δεν μπορεί να είναι η συγκάλυψη των διαφορών και η απόκρυψη βασικών θέσεών μας, αλλά η δημιουργία ενός εργαλείου παρέμβασης μέσα στο λαό της περιοχής. Όπως διαμορφώθηκαν τα δεδομένα μετά από αυτή την πρώτη απεύθυνση, θεωρούμε ότι είναι αναγκαία η ακόμα πιο πλατιά δράση μέσα στο λαό με στόχο τη δημιουργία των όρων για το σχηματισμό ενός τοπικού σχήματος που θα μπορέσει να παρέμβει στις Δημοτικές Εκλογές. Η Τ.Α. σαν μέσο εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και των ιμπεριαλιστών μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με τη συγκρότηση εστιών αντίστασης και διεκδίκησης, στην προσπάθεια του λαού να πάρει ξανά την υπόθεση στα χέρια του.
Προλεταριακή Σημαία
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλεις αναρτησεις
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
λαϊκη αντισταση - Α.Α.Σ.
Αριστερα
Πολιτικη
Διεθνη
Εργαζομενοι
Μεταναστες - προσφυγες - πολιτικοι προσφυγες
Νεολαια
Δημοκρατια;
Κινηματα
Τοπικα
Μνημες
Πολιτισμος
Εκλογες
ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
Videos
Get this Recent Comments Widget
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου