Συνολικά τον Αύγουστο καταγράφηκαν περισσότερες από 2.800 αφίξεις προσφύγων και μεταναστών στα ελληνικά νησιά από την Τουρκία, αριθμός που θεωρείται ο μέγιστος των τελευταίων πέντε μηνών έπειτα από την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας τον Μάρτιο. Οι κύριοι υποδοχείς είναι η Λέσβος και η Κως όπου ο αριθμός των προσφύγων έχει διπλασιαστεί σε σχέση με την άνοιξη. Βέβαια, οι αριθμοί συνεχίζουν να θεωρούνται μικροί σε σχέση με το πλήθος των προσφύγων που επιχειρούν να φτάσουν στην Ιταλία από τη Β. Αφρική για την ίδια περίοδο και ακόμα μικρότεροι σε σχέση με το καλοκαίρι του 2015 για την Ελλάδα (αυτή τη στιγμή καταγράφονται συνολικά 60.000). Ωστόσο, στην πρόσφατη σύσκεψη του ΟΗΕ στη Γενεύη τονίστηκε ξανά ότι πρέπει «να παρακολουθούνται οι ροές (στην Ελλάδα) πολύ στενά», σε μία προσπάθεια να διαπιστωθεί αν υπάρχει αλλαγή στην τουρκική πολιτική γύρω από το θέμα. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, κ. Joel Millman, φαίνεται πως «υπάρχουν σημάδια αύξησης των ροών, τόσο προς την Ελλάδα, όσο και προς την Βουλγαρία μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία». Ταυτόχρονα, κανείς δεν ξέρει πώς θα επιδράσουν και οι πρόσφατες επιθετικές πρωτοβουλίες στην εξωτερική πολιτική της γειτονικής χώρας και, πραγματικά, δε χρειαζόταν η παρέμβαση του κ. Millman για να μας θυμίσει ότι η γεωπολιτική αστάθεια και οι ανταγωνισμοί στην περιοχή, μπορούν ανά πάσα στιγμή να δημιουργήσουν νέα δεδομένα για χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές. Η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά ασταθής και ρευστή και αυτό είναι εμφανές στον καθένα.
Η τραγική εικόνα των κέντρων κράτησης
Όσο κι αν η ελληνική κυβέρνηση, μέσα από τις τελευταίες δηλώσεις Μουζάλα, θέλει να παρουσιάζει την υπόθεση ως «διαχειρίσιμη», η πραγματικότητα φωνάζει για το αντίθετο. Δεν είναι μόνο η σύνθετη γεωπολιτική κατάσταση που υψώνεται πέρα από κάθε έλεγχο της ελληνικής άρχουσας τάξης και υπερβαίνει τις ανόητες κυβερνητικές διαβεβαιώσεις. Είναι και οι φριχτές συνθήκες που επικρατούν στα δεκάδες (πάνω από 50 πλέον) στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλη τη χώρα. Ο θάνατος της 29χρονης προσφυγοπούλας στις 28/7 από καρδιακή ανακοπή στο κέντρο της Softex στη Θεσσαλονίκη έφερε στο φως για ακόμη μια φορά την τραγική αυτή εικόνα. Οι ίδιοι οι πρόσφυγες καταγγέλλουν ότι η έκθεση σε αφόρητες θερμοκρασίες και οι λειψές εγκαταστάσεις κόστισαν τελικά τη ζωή της νεαρής γυναίκας (επιπλέον, στο χώρο δεν υπήρχε γιατρός για να παρέμβει). Την ίδια μέρα, οι πρόσφυγες ξεχύθηκαν σε πορεία διαμαρτυρίας μέχρι το κέντρο της Θεσσαλονίκης για τις συνθήκες που βιώνουν. Η κίνηση αυτή άνοιξε το δρόμο για την «ανακάλυψη» εκ νέου από τα ΜΜΕ των άθλιων συνθηκών, του υποσιτισμού, της έλλειψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και τους κινδύνους που συνοδεύουν τον ερχομό του χειμώνα. Όσες προκαταρκτικές έρευνες για «υποθέσεις ανθρωποκτονίας εξ αμελείας» κι αν διαταχθούν, δεν πρόκειται για καμία «αμέλεια», παρά μόνο για δολοφονικές πολιτικές επιλογές των ιμπεριαλιστών και της κυβέρνησης. Δύο εβδομάδες μετά το περιστατικό, ήρθε το δημοσίευμα της Guardian, που έδωσε στη δημοσιότητα καταγγελίες σεξουαλικών επιθέσεων σε ανήλικα παιδιά, μα και γυναίκες, στα κέντρα κράτησης προσφύγων. Στις ζωώδεις συνθήκες που υποβάλλονται επί μακρόν χιλιάδες άνθρωποι χωρίς δικαίωμα στην κοινωνική ένταξη, οι παρενέργειες είναι πολλαπλές. Κοντά σε όλα αυτά, ο κίνδυνος για τη ζωή εξαιτίας μετάδοσης ασθενειών και λοιμώξεων στον προσφυγικό πληθυσμό είναι σοβαρή, και ιδιαίτερα για τις εγκύους, τα μικρά παιδιά και τους ηλικιωμένους. Οι πρόσφατες καταγγελίες του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών για «παράδοση» της υγείας των προσφύγων στις ΜΚΟ από το κράτος είναι κάτι που ο καθένας έχει διαπιστώσει ερχόμενος σε επαφή με τους καταυλισμούς.
Παιχνίδι με τις αιτήσεις ασύλου
Εκατοντάδες χιλιάδες αιτήσεις ασύλου στοιβάζονται ολόκληρους μήνες σε συρτάρια και γραφεία και οδηγούν σε αυξανόμενη πίεση προς την κυβέρνηση. Προκειμένου να υπάρξει μερική εκτόνωση της κατάστασης, 4 στους 10 πρόσφυγες έλαβαν μία κάρτα «αιτούντος-ασύλου» (αλλά όχι έγκριση της αίτησης ασύλου) την περίοδο από 9 Ιουνίου ως 30 Ιουλίου. Σύμφωνα με το έγγραφο που τους δόθηκε, μετά από μερικούς μήνες, θα καλεστούν μέσω SMS σε νέα συνάντηση με την Υπηρεσία Ασύλου. Αν έστω και ένα μέλος της οικογένειας, για οποιονδήποτε λόγο, δε μπορέσει να παραβρεθεί στη συνάντηση, ή δεν φέρει την κάρτα του, τότε ολόκληρη η οικογένεια θα πρέπει να ξεκινήσει από το μηδέν (!) τη διαδικασία. Πρόκειται για ένα σκληρό παιχνίδι στις πλάτες των προσφύγων, προκειμένου η κυβέρνηση να τρενάρει το θέμα και ταυτόχρονα να διασκεδάζει τις εντυπώσεις.
Ένταξη στην εκπαίδευση (;)
Φαίνεται πως δρομολογούνται εγκαταστάσεις που θα στεγάζονται μέσα στους χώρους κράτησης των προσφύγων. Μια τέτοια επιλογή δεν γλιτώνει μόνο το κράτος από τη αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή που θα έπρεπε να παρέχει σε διαφορετική περίπτωση. Στην πραγματικότητα, το ζήτημα της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων για τη νέα σχολική χρονιά προσπαθεί να «προληφθεί» από το υπουργείο παιδείας πριν πάρει διαστάσεις αιτήματος για ουσιαστική κοινωνική ένταξη (όπως η εγγραφή όλων των προσφυγόπουλων στα σχολεία) και κυρίως προτού συνδεθεί με άλλες διεκδικήσεις όπως το δικαίωμα στην εργασία και τη ζωή σε ελληνικό έδαφος. Αυτό δίνει στην κυβέρνηση τον χρόνο και τη δυνατότητα «διαλογής» των παιδιών που μπορούν να ενταχθούν κανονικά στην εκπαίδευση, προφανώς όχι σε συνάρτηση με τις σχολικές τους επιδόσεις(!), αλλά σε σχέση με τους αντίστοιχους παράγοντες που παίρνονται υπόψη και στη διαδικασία έγκρισης ασύλου.
Το κύριο στοίχημα
Απολύτως καμιά κρίσιμη ανάγκη των προσφύγων - η κοινωνική ένταξη, η ελευθερία κινήσεων, η στέγη, η επαρκής σίτιση, η υγειονομική περίθαλψη, το δικαίωμα στη ζωή με ανθρώπινους όρους - δεν καλύπτεται. Η κατάσταση εξωθεί ήδη τον προσφυγικό πληθυσμό στην πάλη, έστω και πρωτόλεια. Ιδιαίτερα όσο περνούν οι μήνες και ανακαλύπτει ότι η παραμονή του εδώ έχει μέλλον μπροστά της. Από την επιστολή των Σύριων και Ιρακινών προσφύγων του καταυλισμού Ριτσώνας τον Αύγουστο, μέχρι την ενεργό συμμετοχή των προσφύγων σε διαδηλώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, το πολιτικό σύστημα δέχεται μέχρις ενός σημείου πίεση, αλλά το κύριο στοίχημα είναι και παραμένει η σύνδεση με την κύρια μάζα του ελληνικού λαού, η πολιτικοποίηση των διεκδικήσεων και η ζύμωση ενός «κοινού μετώπου ενάντια στον κοινό εχθρό». Σε αυτή την κατεύθυνση γίνονται οι κινήσεις της Λαϊκής Αντίστασης – Α.Α.Σ. με τις επισκέψεις στους χώρους κράτησης προσφύγων -όπως η πιο πρόσφατη στις 25/8 στο χώρο της Softex στη Θεσσαλονίκη- με πολιτικό κείμενο, συζήτηση και επαφή με τους ίδιους τους πρόσφυγες. Πρόκειται για προσπάθεια οικοδόμησης δεσμών μαζί τους, η οποία πρέπει να συνεχιστεί και να ενισχυθεί με επιμονή.
Προλεταριακή Σημαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου