Ακολουθεί η απευθείας ανταπόκριση από το https://omniatv.com/:
Έναρξη διαδικασίας 9:25.
Απολογείται ο κατηγορούμενος Naci Ozpolat.
Ozpolat: Πριν ξεκινήσω την απολογία μου, θέλω να ευχηθώ για την γιορτή των εργατριών. Σαν σήμερα, εργαζόμενες στην κλωστοϋφαντουργία στη Νέα Υόρκη ξεκίνησαν αγώνα […] Κάθε χρόνο, 8 Μαρτίου, με αφορμή εκείνα τα γεγονότα, γιορτάζεται η γιορτή των εργαζόμενων γυναικών.Ο Naci Ozpolat συνεχίζει περιγράφοντας εκτενώς την διεθνή κατάσταση, συσχετίζοντάς την με τον ορισμό της τρομοκρατίας, αναφερόμενος σε Βενεζουέλα, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, κ.ά.
Γεννήθηκα το 1969 στο Κουρδιστάν. Έχω κουρδική καταγωγή. Λόγω του ότι είμαστε Κούρδοι και Αλεβίτες, με αριστερές αντιλήψεις, ήμασταν στο στόχαστρο του τουρκικού καθεστώτως. Ο πατέρας, ο παππούς, ο θείος μου, τα ξαδέλφια μου και άλλοι συγγενείς μου πέρασαν από βασανιστήρια και φυλακές. Το να είσαι Κούρδος, Αλεβίτης και αριστερός είναι για το καθεστώς αρκετό για να σε χαρακτηρίσει τρομοκράτη.
Έχω περάσει συνολικά 22 χρόνια στη φυλακή. Και πάλι εδώ δικάζομαι ως μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης. Είμαι περήφανος γι’ αυτό. Γιατί; Επειδή η τρομοκρατία είναι κάτι καλό; Όχι. Η τρομοκρατία είναι μια μέθοδος για την υποταγή των λαών στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό. Είμαι περήφανος γιατί αν με χαρακτήριζει ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός τρομοκράτη, πάει να πει ότι δεν είμαι τρομοκράτης. Ο ιμπεριαλισμός έχει οργανώσει τρομοκρατικές ομάδες όπως ο ISIS. Ο ορισμός που δίνει ο ιμπεριαλισμός για την τρομοκρατία δεν έχει κάποια ισχύ για τους λαούς.
Με χαρακτηρίζουν τρομοκράτη επειδή θέλω μια ελεύθερη και δημοκρατική Τουρκία. Γιατί δικάζομαι εδώ; Γιατί η αστυνομία σας σας λέει ότι πήραν μια κλήση και άρχισαν να μας παρακολουθούν. Από εκεί είδαν να περπατάμε και να πηγαίνουμε σε μια δασική περιοχή. Από αυτό έβγαλαν το συμπέρασμα ότι είμαστε τρομοκράτες. Με βάση αυτή τη δικογραφία δικαζόμαστε ως τρομοκράτες όπως το ορίζει ο τουρκικός φασισμός και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός. Δεν μπορούν να χαρακτηριστούν άνθρωποι ως τρομοκράτες επειδή απλά περπατάνε και κοιτάζουν γύρω τους.
Συμμετείχα ως φοιτητής στο κίνημα και σε διαδηλώσεις. Το 1988 στην φοιτητική εστία που έμενα, προσάχθηκα και υπέστην βασανιστήρια και με έδιωξαν από την εστία. Το 1990 προσάχθηκα ξανά και για 15 μέρες υπέστην βασανιστήρια και για άλλες δεκαπέντε δεν μπρούσα να δουλέψω. Τα βασανιστήρια που υπέστην ήταν κρέμασμα ανάποδα, ηλεκτροσόκ, μπάνιο με μάνικα και με άφησαν στο κρύο βρεγμένο. Με κλειστά μάτια, δεμένα χέρια και ξύλο επί δυο βδομάδες επειδή είμαι ενάντια στην οικονομική αδικία. Επειδή θεωρούμαι τρομοκράτης, κάθε βασανιστήριο εναντίον μου θεωρούνταν νόμιμο.
Στα χρόνια που έμεινα στη φυλακή, κάναμε διαμαρτυρίες και αγώνες ενάντια στις επιθέσεις του φασισμού και του ιμπεριαλισμού απέναντι στους λαούς της Τουρκίας. Το 1996 συμμετείχα ως απεργός πείνας μέχρι θανάτου ενάντια στο ειδικό καθεστώς κράτησης και απομόνωσης των φυλακών. Το 2000 έζησα την ταυτόχρονη επίθεση [των αρχών] σε 20 φυλακές. Σε αυτή τη σφαγή 28 αγωνιστές δολοφονήθηκαν και δεκάδες τραυματίστηκαν και βασανίστηκαν. Έγινε επίθεση απέναντι σε ανθρώπους που ήταν 65 μέρες απεργοί πείνας. Ωστόσο για το τουρκικό κράτος εμείς είμαστε τρομοκράτες. [Επιδεικνύει φωτογραφία από την επίθεση]. Σε αυτό το κελί 6 γυναίκες τις έκαψαν ζωντανές. Οι οικογένειές τους δεν ήταν σε θέση να τις αναγνωρίσουν γιατί είχαν αλλοιωθεί.
Στα δικαστήρια που ακολούθησαν εμείς δικαστήκαμε ως τρομοκράτες και όχι αυτοί που τα έκαναν αυτά. Έγιναν διώξεις σε αυτούς που υπέστησαν αυτές τις σφαγές. Εμείς κάναμε μηνύσεις σε αυτούς και καταδικάστηκαν σε ελαφριές ποινές.
Όταν βγήκα από την φυλακή άρχισα να εργάζομαι στο περιοδικό «Ψωμί και Δικαιοσύνη». Τον Ιούλιο του 2002 μαζί με άλλους εργαζόμενους στο περιοδικό προσαχθήκαμε, βασανιστήκαμε και αφεθήκαμε ελεύθεροι. Τον Απρίλη του 2004 βρέθηκα σε έναν κοινό αγώνα κατά της επέμβεσης του ιμπεριαλισμού στο Ιράκ. Συμμετείχα σε έναν σύλλογο και προσάχθηκα από εκεί. Ήμουν ανάμεσα στα 46 άτομα που συνελήφθησαν τότε και πάλι κατηγορηθήκαμε ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης, ενώ όλοι μας δουλεύαμε σε δημόσιους συλλόγους. Αυτή τη φορά συνελήφθησαν και οι δικηγόροι μας.
Γιατί χαρακτηριστήκαμε ως τρομοκράτες; Ως τρομοκρατία χαρακτήριζαν να είσαι ενάντια στην κατάληψη του Ιράκ από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Ήταν τρομοκρατία να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα των λαών. Η αστυνομία είχε φτιάξει πολλά ψεύτικα στοιχεία για να στηρίξει την κατηγορία. Όλοι μετά από δύο χρόνια αφεθήκαμε ελεύθεροι. Πριν περάσουν 6 μήνες έγιναν επιθέσεις από την αστυνομία σε δημοκρατικούς φορείς. Έγιναν πάλι συλλήψεις και πάλι συνελήφθην χωρίς αποδείξεις.
Λόγω των διώξεων πήγα στη Γαλλία και ζήτησα πολιτικό άσυλο. Εδώ και ενάμισο χρόνο είμαι στις φυλακές στης Ελλάδας, πάλι για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και πάλι χωρίς στοιχεία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε Γερμανία, Γαλλία, Τουρκία και Ελλάδα έχω κατηγορηθεί ως μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης. Ο λόγος είναι ότι ο ορισμός της τρομοκρατίας είναι ίδιος σε αυτές τις χώρες, όπως ορίζεται από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.
Το κατηγορητήριο λέει ότι ο ορισμός της τρομοκρατίας είναι «… με τρόπο που μπορεί να προκαλέσει ζημιά στις συνταγματικές […] του κράτους·..» Με βάση αυτό όλα τα κράτη που έχουν ιδρυθεί ως τώρα, έχουν ιδρυθεί με τρομοκρατία. Με βάση τον χαρακτηρισμό αυτόν, το αμερικανικό κράτος πρέπει να θεωρηθεί τρομοκρατικό, αφού με τις επεμβάσεις του στη Συρία ή και στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ προκάλεσαν τις βλάβες που περιλαμβάνονται στον ορισμό της τρομοκρατίας. Αν μια οργάνωση υπηρετεί τον ιμπεριαλισμό δεν θεωρείται τρομοκρατική ό,τι και να κάνει. Αν μια οργάνωση τα αντιμάχεται, ακόμα και την αντίστοιχη δράση να μην έχει, χαρακτηρίζεται τρομοκρατική. Εγώ χαρακτηρίζομαι τρομοκράτης επειδή ζητάω λευτεριά για τους λαούς της χώρας μου. Ως τρομοκρατικές χαρακτηρίζονται ολόκληρες χώρες που ζητάνε σοσιαλισμό.
Ozpolat: Το ελληνικό κράτος δεν πρέπει να δεχτεί ότι είμαστε τρομοκράτες και ότι θα βλάπταμε τον λαό. Αυτές οι κατηγορίες είναι εντελώς αβάσιμες και πολύ μακριά από την αλήθεια. Αυτοί που έχουν στο στόχαστρο τους λαούς είναι οι συμμορίες που έχει ιδρύσει ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός. Άοπλος λαός δολοφονείται από τις βόμβες τους σε Αφγανιστάν και Ιράκ και Συρία και χαρακτηρίζονται είτε στρατιωτικές βάσεις είτε ένα φυσιολογικό αποτέλεσμα του πολέμου και προσπαθούν να κάνουν τους λαούς να εξοικειωθούν με αυτό.
Η αστυνομία [στην Ελλάδα] όποιον Τούρκο βλέπει νομίζει ότι είναι μέλος του DHKP/C. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο γι αυτό. Στο κατηγορητήριο δεν υπάρχει, για κανέναν από εμάς, κανένα στοιχείο ότι ανήκει σε κάποια οργάνωση. Στο κατηγορητήριο λέει ότι για να είσαι μέλος οργάνωσης απαιτείται να γίνει και μια αποδοχή των σκοπών της οργάνωσης. Δεν έχει δοθεί κάποιο στοιχείο στο κατηγορητήριο που να δείχνει ότι οποιοδήποτε από τα άτομα που βρίσκονται εδώ έχει αποδεχτεί τους σκοπούς της οργάνωσης. Η κατηγορία αυτή είναι αβάσιμη.
Κύριοι δικαστές, ο μοναδικός λόγος που είμαι σε αυτή τη δίκη είναι το αίτημα ασύλου που έχω κάνει στην Ελλάδα. Ήρθα περίπου δυο βδομάδες πριν την σύλληψή μου στην Ελλάδα. Το αίτημά μου για άσυλο στη Γερμανία κόλλησε ανάμεσα σε δυο πόλεις που απέφυγαν να πάρουν ευθύνες και μόνο μου έδιναν προσωρινό έγγραφο, στέλνοντάς με από τη μια πόλη στην άλλη. Και γι’ αυτό ήρθα να ζητήσω άσυλο στην Ελλάδα. Έκανα αίτηση στο Α.Τ.
Μπήκαν στο σπίτι που έμενα, σπάζοντας την πόρτα. Είμαι ένας άνθρωπος που είμαι στο στόχαστρο του τουρκικού κράτους. Αυτός είναι ο λόγος της σύλληψής μου. Από τη στιγμή της προσαγωγής μας και με τα δημοσιεύματα που βγήκαν σε βάρος μας, μπήκαμε στο στόχαστρο.
Αρνούμαι όλες τις κατηγορίες και ζητώ την αθώωσή μου.
Είμαι μαρξιστής – λενινιστής, έχω εκδώσει βιβλία, ποιητική συλλογή και βιβλίο για την κατάσταση στις τουρκικές φυλακές. Ο μαρξισμός έχει δικαιωθεί ιστορικά. Είναι τιμή να υπερασπίζεσαι αυτή την ιδεολογία και να την εφαρμόζεις στη ζωή. Μαρξιστής – λενινιστής σημαίνει ότι είσαι κοντά στον λαό. Αυτό για τον ιμπεριαλισμό είναι ασυγχώρητο. Πλήρωσα γι’ αυτό 22 χρόνια φυλακής και είμαι περήφανος γι’ αυτό. Αν χρειαστεί θα καθήσω άλλα τόσα και θα υπερασπίζομαι την ιδεολογία μου σθεναρά.
Με την απόφασή σας, είτε θα βρεθείτε στο πλευρό του τουρκικού φασισμού ή εναντίον του, δίπλα στην δικαιοσύνη. Εγώ σας προτείνω να είστε ενάντια στον φασισμό.
Ευχαριστώ που με ακούσατε.
Πρόεδρος: Πόσον καιρό είστε στην Ελλάδα;
Ozpolat: Δυο βδομάδες πριν την σύλληψη.
Πρ: Φιλοξενούμενος;
Oz: Ήρθα με πλοίο και και ζήτησα βοήθεα από τον Χαλίλ [1ος κατηγορούμενος] και με βοήθησε με την ενοικίαση του σπιτιού. Μετά βρέθηκα με τον 9ο κατηγορούμενο που επικοινωνήσαμε λίγες μέρες πριν την σύλληψη και του πρότεινα να συγκατοικήσουμε, όπως και έγινε.
Πρ: Το σπίτι ήταν επιπλωμένο;
Oz: Ναι.
Πρ: Για έναν πυροκροτητή και κάτι καπνογόνα που βρέθηκαν στο σπίτι, γνωρίζετε;
Oz: Σε ένα πορτοφόλι υπήρχαν 1200 ευρώ που ήταν δικά μου. Είναι λίγο περίεργο να βρέθηκε κάτι τέτοιο, όπως πυροκροτητής.
Παρεμβαίνει ο συνήγορος Σαραφιανός: Δεν είναι πυροκροτητής αλλά, σύμφωνα με την έκθεση, «προσομοιάζει με πυροκροτητή».Ο πρόεδρος ρωτάει για τις συναντήσεις που είχε ο Ozpolat, κατά την παρακολούθηση, με άλλους κατηγορούμενους.
Οι συνήγοροι παρεμβαίνουν σημειώνοντας ότι υπάρχει σύγχυση, λόγω διαφορετικής αρίθμησης των κατηγορουμένων στη λήψη των καταθέσεων και στο παραπεμπτικό βούλευμα.
Πρ: Στο σπίτι στον Νέο Κόσμο, στην Σπινθάρου 29 πήγατε; Εδώ δείχνει να έχετε συναντηθεί με τον 2ο κατηγορούμενο…Ολοκληρώθηκε η απολογία του Naci Ozpolat.
Oz: Ναι, έχω πάει. Συναντήθηκα, όχι με τον 2ο αλλα με τον Γκόκογλου.
Πρ: Κατά τον χρόνο που έγινε η επιχείρηση ήσασταν με τον 8ο και τον 9ο στο σπίτι;
Oz: Ναι
Εισαγγελέας: Το σπίτι το νοικιάσατε επιπλωμένο, τι περιείχε δηλαδή;
Oz: Πάνω από το μπάνιο υπήρχε ένας μικρός χώρος σαν αποθήκη. Υπήρχαν χαρτόκουτες που δεν ανοίξαμε.
Εισ: Δηλαδή αυτά τα σφαιρίδια που υπήρχαν δεν τα είδατε;
Oz: Δεν έπεσε κάτι τέτοιο στην αντίληψή μου.
Εισ: Το αεροβόλο σε ποιον ανήκει;
Oz: Σε μένα.
Εισ: Ο σουγιάς [με χρώματα] παραλλαγής σε ποιον ανήκει;
Oz: Δεν είναι δικός μου.
Πρ: Κατασχέθηκαν τα χρήματα από το πορτοφόλι σας;
Oz: Δεν έχω δει κάτι τέτοιο. Μόνο τα λεφτά στην τσέπη μου κατασχέθηκαν [επίσημα] που ήταν 30 ευρώ. Τα 1200 δεν καταγράφηκαν…
Η εισαγγελέας καλεί πρηγούμενο κατηγορούμενο, και τον ρωτάει αν παρατήρησε κάτι σε εκείνο το σπίτι. Απαντάει ότι έμεινε μόνο για μερικά λεπτά, οπότε δεν θυμάται. Η εισαγγελέας ρωτάει αν έχει διωχθεί στην Τουρκία, όπως οι υπόλοιποι και αν η μόνη του εμπλοκή στην Ελλάδα είναι αυτή η υπόθεση. Ο κατηγορούμενος απαντά πως μόνο σε αυτήν εμπλέκεται.
Τελευταία απολογία, του Ισμαήλ Ζατ.
Ισμαήλ Ζατ: Γεννήθηκα στο Κουρδιστάν, δούλευα ως εργάτης σε ένα εργοστάσιο. Απαιτούσαμε δικαιώματα δημοκρατικά και κοινωνικά και γι’ αυτό με συνέλαβαν, επειδή ήμουν μέλος του συνδικάτου και ο εργοδότης με απιείλησε, εμένα και την οικογένειά μου και με υποχρέωσαν να φύγω. Αλλά εγώ δεν έφυγα από το συνδικάτο. Με απέλυσαν χωρίς αποζημίωση. Για να μπορέσω να συνεχίσω στην δουλειά μου ξεκίνησα απεργία πείνας. Συνελήφθην, βασανίστηκα και φυλακίστηκα για αυτόν τον λόγο. Οι απειλές εναντίον μου συνεχίστηκαν. Γι’ αυτό το 1998 ήρθα στην Ελλάδα και ζήτησα άσυλο και δέχτηκαν το αίτημά μου οι αρχές. Εδώ και 20 χρόνια είμαι στην Ελλάδα και δουλεύω ως εργάτης οικοδομών. Είχα και ένα εστιατόριο.Συμπληρωματικά καλεί η εισαγγελέας την Χαζάλ Σετσέρ και την ρωτάει αν έχει άλλη εμπλοκή σε δικαστήριο στην Ελλάδα.
Εδώ και 16 μήνες έχω στερηθεί την ελευθερία μου. Σε αυτό το διάστημα απέκτησα προβλήματα υγείας. Ζήτω την αθώωσή μου.
Πρόεδρος: Στην Μπαρμπανού πόσο μένατε;
Ζατ: 8-10 μέρες.
Πρ: Με τους άλλους κατηγορούμενους τι σχέση έχετε;
Ζατ: Γνωρίζω τον Χαλίλ από το 1999 που δούλεψε ως μάγειρας μαζί μου. Τον Χασαν Μπιμπέρ γνωρίζω, είμαστε από την ίδια πόλη ήταν συνδικαλιστής.
Πρ: Τι θέλανε όλοι αυτοί οι λαμπτήρες σπίτι σας;
Ζατ:Δεν ξέρω.
Πρ: Πολιτικά ανήκετε στον αριστερό χώρο;
Ζατ: Ναι.
Πρ: Είχατε δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα για τα δικαιώματα των Τούρκων;
Ζατ: Ναι, συμμετέχω σε διάφορες διαδηλώσεις και εκδηλώσεις.
Πρ: Ποια η γνώμη σας για την οργάνωση που κατηγορείστε;
Ζατ: Όσο γνωρίζω από διάφορες πηγές είναι μια οργάνωση που αγωνίζεται στην Τουρκία γα τον σοσιαλισμό.
Πρ: Για ποιον λόγο ήρθατε στην Ελλάδα;
Ζατ: Λόγω των φυλακίσεων.
Πρ: Για ποιο αδίκημα φυλακιστήκατε στην Τουρκία;
Ζατ: Λόγω της συνδικαλιστικής μου δράσης στο εργοστάσιο, όπως σας είπα.
Σετσέρ: Όχι.Ολοκληρώθηκαν οι απολογίες.
Εισ: Γιατί από τόσο μικρή ηλικία [17 χρονών] διωχθήκατε στην Τουρκία;
Σετσ: Μεγάλωσα με δημοκράτες γονείς και είδα τις αδικίες στη χώρα μου. Και 17 χρονών δεν είναι τόσο μικρή ηλικία όταν σκοτώνονται 14χρονα παιδιά στην Τουρκία.
Εισ: Έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης σε βάρος σας στην Ισταμπούλ για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Τι είναι αυτό;
Σετσ: Συμμετοχή μου σε διαδηλώσεις. Στην Τουρκία δεν είναι τόσο δύσκολο να θεωρηθείς τρομοκράτης.
Εισ: Έχει γίνει δικαστήριο γι’ αυτή την υπόθεση ή μόνο ένταλμα έχει βγει;
Σετσ: Δεν έχω δικαστεί.
Εισ: Έχει υποβληθεί αίτημα για έκδοση.
Σετσ: Ναι αλλά απορρίφθηκε.
Η έδρα διακόπτει 11:37 για την Δευτέρα, 18 Μαρτίου οπότε και θα αγορεύσει η εισαγγελέας με την πρότασή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου