Να καλεστούν μαζικές γενικές συνελεύσεις σε κάθε Φοιτητικό Σύλλογο!
Μετά τις ανακοινώσεις των βάσεων εισαγωγής και λίγες μέρες μέχρι την εξεταστική του Σεπτέμβρη, για ακόμα μια χρονιά το στεγαστικό αποτελεί σοβαρό ζήτημα για νέους και νυν φοιτητές. Δεδομένου της κατάστασης των ενοικίων, αλλά και των συνθηκών στις εστίες, γίνεται ξεκάθαρο ότι το σύστημα βρίσκει ακόμα μια αφορμή να αποκλείσει μεγάλο ποσοστό νεολαίας μακριά απ’ τις σπουδές και το πτυχίο. Μπολιάζεται μάλιστα και η πολιτική της ατομικής ευθύνης. Το μπαλάκι πετιέται στον λαό, ο οποίος για το σύστημα πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να βάλει στο μυαλό του πως οι σπουδές των παιδιών του είναι προνόμιο και όχι δικαίωμα για όλους.
Τα διαμερίσματα έως 300€/μήνα είναι ελάχιστα, ενώ όσο «προσιτό» το νοίκι, τόσο άθλια η κατάσταση του σπιτιού. Τρανταχτό παράδειγμα τα υπόγεια, ισόγεια, ημιώροφοι, έως 35 τ.μ., με ανθυγιεινές συνθήκες, σε απαρχαιωμένες πολυκατοικίες. Από την άλλη, τα ενοίκια της τάξης των 450€/μήνα και άνω σε διαμερίσματα «λουξ» τύπου Airbnb ελάχιστες λαϊκές οικογένειες μπορούν να τα καλύψουν. Να μην ξεχνάμε ότι σε νησιά και τουριστικές περιοχές κάθε διακοπές καλούμαστε να ξενοικιάσουμε μέχρι να επιστρέψουμε και να ξαναβρούμε άλλο για τη νέα χρονιά.
Το κόστος στέγασης συμπληρώνει η ακρίβεια στα βασικά αγαθά, ρεύμα, νερό, θέρμανση. Ακόμα και αν περάσουν απ’ τον ταξικό κόφτη της ΕΒΕ, εκατοντάδες φοιτητές τελικά δεν σπουδάζουν σε άλλη πόλη, λόγω του κόστους που απαιτεί ένα επιπλέον σπίτι από τις οικογένειές τους. Το κόστος ζωής σε συνδυασμό με τα όρια σπουδών (ν+2, ν+3) διαμορφώνουν, επίσης, την ανάγκη να «τελειώσουμε» την σχολή το γρηγορότερο. Οδηγούμαστε έτσι σε μία σκληρά εντατικοποιημένη καθημερινότητα, που δεν αφήνει κενό για ελεύθερο χρόνο, την κοινωνικοποίηση της «φοιτητικής ζωής», την εμπλοκή με τα συλλογικά όργανά μας και τις διεκδικήσεις των Φοιτητικών Συλλόγων. Χώρια που αναγκαζόμαστε πολλές φορές να βρούμε παράλληλα και μια δουλειά, το οποίο οδηγεί συχνά (λόγω της πλήρους εξάντλησης) στη παραίτηση των σπουδών πολύ πριν το πτυχίο.
Η κατάσταση στις φοιτητικές εστίες δεν κρίνεται καλύτερη. Οι αιτήσεις και τα δικαιολογητικά που κάθε πανεπιστήμιο ζητά για στέγαση – αλλά και για δωρεάν σίτιση – αποτελούν ένα διαγωνισμό φτώχειας. Οι ετήσιες αλλαγές στα αντιδραστικά εισοδηματικά κριτήρια χρόνο με το χρόνο πετούν όλο και περισσότερους εκτός εστιών. Όσοι καταφέρουν να αποδείξουν την φτώχεια των οικογενειών τους, οι συνήθεις εικόνες που βλέπουν στις εστίες είναι ποντίκια, μούχλα, δωμάτια που παίρνουν φωτιά και ταβάνια που στάζουν. Παρόλο που απ’ το 2022 η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί κονδύλια, ανεγέρσεις κτιρίων, ανακαινίσεις κ.α. για τις εστίες, τα δωμάτια δεν έχουν ανακαινισθεί και δεν παραδόθηκαν ποτέ νέα κτίρια. Όταν τα δωμάτια στις εστίες είναι περίπου 10.000 σε όλη τη χώρα και μόνο οι εισακτέοι των φετινών πανελληνίων αριθμούν τους 68.851 – γίνεται ξεκάθαρο ότι οι κυβερνητικές υποσχέσεις για βελτίωση των φοιτητικών εστιών το μόνο που κάνουν είναι να τάζουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Το χτύπημα του δωρεάν πλέγματος (δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορές-συγγράμματα) είναι κομμάτι της επίθεσης του συστήματος στις σπουδές και στην προσπάθεια να αποκλείσουν μεγάλο ποσοστό νεολαίας από την εκπαίδευση. Μάλιστα, παράλληλα με την ψήφιση των νόμων Πιερρακάκη για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τα σχολεία, η προηγούμενη χρονιά σημαδεύτηκε από μια σταδιακή αλλά συντονισμένη προώθηση και εφαρμογή σκληρών ταξικών φραγμών σε εστίες μεγάλων φοιτητουπόλεων: εξώσεις σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Χανιά κ.α. βάση των ορίων σπουδών, εκβιασμοί για καταβολή εγγύησης κατά την είσοδο πρωτοετών και εκβιασμοί με παρακράτηση πτυχίου απόφοιτων εστιακών έως την πληρωμή των ενοικίων-χαρατσιών.
Το στεγαστικό ζήτημα είναι συλλογικό και οφείλει να απαντηθεί ως τέτοιο. Είναι αναγκαιότητα να καλεστούν Γενικές Συνελεύσεις σε κάθε Φοιτητικό Σύλλογο, να παρθούν αποφάσεις αγώνα. Από την μία, η κυβέρνηση, οι διοικήσεις και οι πρυτανείες πρέπει να πιεστούν να βρουν τρόπους άμεσης κάλυψης των στεγαστικών αναγκών. Από την άλλη, πρέπει να πιεστούν μέσα από τον αγώνα μας να πάρουν πίσω όλους τους ταξικούς φραγμούς που έχουν επιβάλει στη στέγαση, στη σίτιση, στις μεταφορές. Να υπερασπιστούμε την δημόσια-δωρεάν εκπαίδευση για όλους, ενάντια σ’ ένα σύστημα που την τσακίζει!
Τα διαμερίσματα έως 300€/μήνα είναι ελάχιστα, ενώ όσο «προσιτό» το νοίκι, τόσο άθλια η κατάσταση του σπιτιού. Τρανταχτό παράδειγμα τα υπόγεια, ισόγεια, ημιώροφοι, έως 35 τ.μ., με ανθυγιεινές συνθήκες, σε απαρχαιωμένες πολυκατοικίες. Από την άλλη, τα ενοίκια της τάξης των 450€/μήνα και άνω σε διαμερίσματα «λουξ» τύπου Airbnb ελάχιστες λαϊκές οικογένειες μπορούν να τα καλύψουν. Να μην ξεχνάμε ότι σε νησιά και τουριστικές περιοχές κάθε διακοπές καλούμαστε να ξενοικιάσουμε μέχρι να επιστρέψουμε και να ξαναβρούμε άλλο για τη νέα χρονιά.
Το κόστος στέγασης συμπληρώνει η ακρίβεια στα βασικά αγαθά, ρεύμα, νερό, θέρμανση. Ακόμα και αν περάσουν απ’ τον ταξικό κόφτη της ΕΒΕ, εκατοντάδες φοιτητές τελικά δεν σπουδάζουν σε άλλη πόλη, λόγω του κόστους που απαιτεί ένα επιπλέον σπίτι από τις οικογένειές τους. Το κόστος ζωής σε συνδυασμό με τα όρια σπουδών (ν+2, ν+3) διαμορφώνουν, επίσης, την ανάγκη να «τελειώσουμε» την σχολή το γρηγορότερο. Οδηγούμαστε έτσι σε μία σκληρά εντατικοποιημένη καθημερινότητα, που δεν αφήνει κενό για ελεύθερο χρόνο, την κοινωνικοποίηση της «φοιτητικής ζωής», την εμπλοκή με τα συλλογικά όργανά μας και τις διεκδικήσεις των Φοιτητικών Συλλόγων. Χώρια που αναγκαζόμαστε πολλές φορές να βρούμε παράλληλα και μια δουλειά, το οποίο οδηγεί συχνά (λόγω της πλήρους εξάντλησης) στη παραίτηση των σπουδών πολύ πριν το πτυχίο.
Η κατάσταση στις φοιτητικές εστίες δεν κρίνεται καλύτερη. Οι αιτήσεις και τα δικαιολογητικά που κάθε πανεπιστήμιο ζητά για στέγαση – αλλά και για δωρεάν σίτιση – αποτελούν ένα διαγωνισμό φτώχειας. Οι ετήσιες αλλαγές στα αντιδραστικά εισοδηματικά κριτήρια χρόνο με το χρόνο πετούν όλο και περισσότερους εκτός εστιών. Όσοι καταφέρουν να αποδείξουν την φτώχεια των οικογενειών τους, οι συνήθεις εικόνες που βλέπουν στις εστίες είναι ποντίκια, μούχλα, δωμάτια που παίρνουν φωτιά και ταβάνια που στάζουν. Παρόλο που απ’ το 2022 η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί κονδύλια, ανεγέρσεις κτιρίων, ανακαινίσεις κ.α. για τις εστίες, τα δωμάτια δεν έχουν ανακαινισθεί και δεν παραδόθηκαν ποτέ νέα κτίρια. Όταν τα δωμάτια στις εστίες είναι περίπου 10.000 σε όλη τη χώρα και μόνο οι εισακτέοι των φετινών πανελληνίων αριθμούν τους 68.851 – γίνεται ξεκάθαρο ότι οι κυβερνητικές υποσχέσεις για βελτίωση των φοιτητικών εστιών το μόνο που κάνουν είναι να τάζουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Το χτύπημα του δωρεάν πλέγματος (δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορές-συγγράμματα) είναι κομμάτι της επίθεσης του συστήματος στις σπουδές και στην προσπάθεια να αποκλείσουν μεγάλο ποσοστό νεολαίας από την εκπαίδευση. Μάλιστα, παράλληλα με την ψήφιση των νόμων Πιερρακάκη για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τα σχολεία, η προηγούμενη χρονιά σημαδεύτηκε από μια σταδιακή αλλά συντονισμένη προώθηση και εφαρμογή σκληρών ταξικών φραγμών σε εστίες μεγάλων φοιτητουπόλεων: εξώσεις σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Χανιά κ.α. βάση των ορίων σπουδών, εκβιασμοί για καταβολή εγγύησης κατά την είσοδο πρωτοετών και εκβιασμοί με παρακράτηση πτυχίου απόφοιτων εστιακών έως την πληρωμή των ενοικίων-χαρατσιών.
Το στεγαστικό ζήτημα είναι συλλογικό και οφείλει να απαντηθεί ως τέτοιο. Είναι αναγκαιότητα να καλεστούν Γενικές Συνελεύσεις σε κάθε Φοιτητικό Σύλλογο, να παρθούν αποφάσεις αγώνα. Από την μία, η κυβέρνηση, οι διοικήσεις και οι πρυτανείες πρέπει να πιεστούν να βρουν τρόπους άμεσης κάλυψης των στεγαστικών αναγκών. Από την άλλη, πρέπει να πιεστούν μέσα από τον αγώνα μας να πάρουν πίσω όλους τους ταξικούς φραγμούς που έχουν επιβάλει στη στέγαση, στη σίτιση, στις μεταφορές. Να υπερασπιστούμε την δημόσια-δωρεάν εκπαίδευση για όλους, ενάντια σ’ ένα σύστημα που την τσακίζει!
- Να καλυφθούν με ευθύνη του κράτους, άμεσα και με κάθε τρόπο, οι στεγαστικές ανάγκες των φοιτητών που αναζητούν σπίτι – Να αναγερθούν νέες εστίες σε κάθε πόλη – Κανένα χαράτσι, κανένα ενοίκιο, καμία εγγύηση στις εστίες – Καμία έξωση σε εστιακούς – Κάτω οι αντιδραστικοί εσωτερικοί κανονισμοί – Ανθρώπινες συνθήκες διαμονής!
- Δωρεάν στέγαση-σίτιση-μεταφορές-βιβλία για όλους!
- Όχι στην παιδεία για λίγους και εκλεκτούς – Κάτω οι ταξικοί φραγμοί!
- Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλο το λαό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου